نقش مواد مخدر افغانی در اقتصاد جهانی

برخی از کارشناسان در کابل اعلام کرده اند که توافق برای افغان ها لازم نیست، برای آنکه آمریکایی ها هیچ چیزی غیر از رشد تولید مواد مخدر برای افغانستان به ارمغان نیاوردند. برخی دیگر معتقدند که توافق نامه موارد مثبت خود را دارد.

علاوه براین موضوع ارتباط مورد انتظار بین ارتش غرب و رشد تولید مواد مخدر در افغانستان موارد قابل توجهی دارد. در اینجا نسخه های متعددی به چشم می خورد. مقاله نویس و تحلیل گر، یوگنی یرمالایف یکی از این واریانت ها را ارائه می کند:

اگر بر روی نقشه ی جهان ، مسیر گسترش مواد مخدر را خط بکشیم ، و در نقشه ی دیگر راه هایی را مشخص کنیم که تروریست های بین المللی به کار می برند و سپس هر دوی این نقشه ها را مقایسه نماییم، نکات شگفت انگیزی بدست می آید. این مقایسه در نگاه اول بسیار جالب توجه است. موسسین ” القاعده ” بن لادن و الظواهیری از همان ابتدا شبکه های تروریستی خود را به شبکه های قاچاق مواد مخدر متصل کردند. اما طالبان افغانی تصمیم گرفتند که تولید مواد مخدر را به طور کامل قطع نکنند بلکه آنرا در افغانستان محدود نمایند و بدین ترتیب گامی با بی دقتی وغفلت برداشتند. پس از آن آمریکایی ها وارد شدند و تولید مواد مخدر نه تنها از سر گرفته شد بلکه چندین برابر رشد داشت. و پول های القاعده یک بار دیگر هرز رفت.

دومین ارسال کننده مواد مخدر در جهان آمریکای مرکزی است که بر روی ماده مخدر کوکائین تمرکز کرده است. این اواخر ارسال مواد مخدر از آمریکای لاتین به اروپا رشد داشت. کوکائین از طریق اقیانوس به آفریقای غربی رسیده و از آنجا از طریق صحرای بزرگ آفریقا و کشورهای مغرب به اروپا می رود. القاعده در آنجا نیز جای خود را یافته است. مبارزین ” القاعده در کشورهای مغرب اسلامی” کاروان هایی مواد مخدر را درمسیر کویر کنترل و محافظت می کنند. محاسباتی وجود دارند که بر طبق آنها بهای تجارت مواد مخدر در این منطقه بر اساس حجم با کمک هایی که لیبی به کشورهای آفریقای غربی در زمان قذافی ارائه می کرد مطابقت دارد. در واقع پول در این منطقه کمتر نشده است بلکه جریان های مالی اکنون توسط افراد دیگر و با اهداف دیگر انجام می شوند. نسخه های متفاوت تری هم وجود دارد که نقش این پول ها را در آشوب های کشور مالی مشخص می کند، در این کشور ضمن گفتگو در خصوص مبارزه با تروریسم ، توزیع مجدد نیروها بین قبایل و طوایف محلی وجود دارد.

از مدت ها پیش سوء ظن هایی بروز کرد که افراد با نفوذ در غرب به قاچاق سری مواد مخدر مشغولند اما سند و مدرکی در این ارتباط نیست. از نقطه نظر کارشناس ویکتور نادئین رایوسکی گناه غرب چیز دیگریست در واقع بی تفاوتی کامل به این مشکلات است.

دلیل انفعال آمریکا بارز تراست. مواد مخدر افغانستان از اقیانوس نمی گذرند. آنها به کشورهای منطقه و همچنین روسیه و اروپا می روند. آمریکا دلیلی برای دفاع از منافع دیگران نمی بیند. از جمله منافع کشورهای مسلمان که ساکنینش به مواد مخدر افغانی معتاد می شوند.

ضمنا می توان دلایل دیگری را نیز بررسی کرد. مشخص است که ” پادشاهان ” تجارت مواد مخدر افغانستان تنها در افغانستان پایگاه ندارند. این کشور تنها محل تولید و کار بر روی این مواد است. تجارت آن جنبه ی جهانی دارد.

بنابراین می توان گفت که ورود ارتش آمریکا همانطور که قول داده بودند ، به دنبال خود جذب افغانستان به اقتصاد جهانی را به همراه داشت. اما تنها در یک حالت این سم، سود آور می شود. تعجب آور هم نیست. برای آنکه در سیستم دریافت سود هر تجارت سطح بالایی نقاط ضعف بسیاری یافت می شود.

غربی که کاپیتالیسم وحشی را به حداق رسانده است ، با قاچاق مواد مخدر مبارزه می کند اگر چه نتایج خاصی بدست نمی آورد. افغانستان در سیستم کاپیتالی جهانی نوپاست. پیشتر در زمان نجیب الله ، در زمان مجاهدین و طالبان ، افغانستان به این سیستم جهانی وارد نشده بود. اکنون درون این سیستم است وچه چیزی به آن می دهد؟ اگر نفتی وجود داشت ، نفت میداد. اما نفتی نیست. در نتیجه افغانستان با بی تفاوتی نظامیان آمریکایی مواد مخدر را به بازار جنایی جهانی ، می فرستد.

و افغان ها خودشان می توانند با این بدبختی دست و پنجه نرم کنند. آمریکایی ها به آنها کمک نخواهند کرد تاریخ ده ساله ی اخیر آنرا به طور واضح نشان داده است.

انتهای پیام