گاف آشکار در استرداد!

واقعن اگر مشخص شود که چرا در فیلم های گران و پر سر و صدای ایرانی گاف های بزرگی رخ می دهد، شاید بتوان دلیل آن را درک کرد.

سال ها مجبور بودیم در فیلم های هل هولکی دفاع مقدس، هلی کوپترهای بل آمریکایی را به جای هلی کوپترهای روسی ارتش عراق ببینیم و ژ3 را در دست سربازان عراقی تحمل کنیم!

در آن زمان دوستان اصلن به این موضوع توجهی نمی کردند که ارتش عراق حتی یک پیچ آمریکایی هم نداشت و تمام تجهیزات و خدمات نظامی اش روسی بود.

حالا شده حکایت جالب فیلم استرداد، فیلمی که به قول یکی از دوستان پروداکشن هولناکی دارد ولی خب یک سری سوالات هم دارد؟!

سوالاتی از جمله در مورد این که بانک ملی طلاها را گرفته بانک مرکزی کاره ای نبوده، ارتش در آن زمان نیروی زن نداشته یا به قول خسرو معتضد اصلن بحث غرامت مطرح نبود.

گذشته از این ها من هم کاری ندارم که در آن زمان سلاح سیمونوف که در دهه 40 میلادی سلاح روس ها در جنگ جهانی بود و دهه 60 میلادی در کشورهای کمونیستی کارکرد سلاح تک تیرانداز داشته، در ارتش پر از سلاح های آمریکایی آن زمان چه کار می کرده و این که ما تا دهه 70 میلادی سلاح تک تیرانداز در ارتش ایران نداشتیم! 

ولی یک سوال دارم؟!

خانم ستوان جوان (الیسا کاچر) در دو سکانس حمله به قطار با دست چپ سلاح کمری را به دست گرفته و شلیک می کند، چطور در سکانس اعدام سرهنگ (حمید فرخ نژاد) سلاح تک تیرانداز را به روی شانه راست گذاشته و شلیک می کند؟!

چندی پیش شبکه نمایش یک اکشن آمریکایی درجه دو را پخش می کرد، پسر خاله دخترم با چشمانی از حدقه ورقلمبیده نگاهش را از روی تلویزیون بر نمی داشت، همان شب در تلویزیون خودمان سریال ماتادور نشان داد در صحنه ای پسرک 6 ساله با بی حوصلگی گفت: خالی بندیه، وقتی اومد تو ماشین اسلحه دستش نبود!

واقعیت این است که یک رسم بدشگون همه را از بیننده دور کرده و کسی فکر نمی کند، این تماشاگر و بیننده چه قضاوتی از او دارد، حتی با بهترین سیمرغ های شیشه ای.

هرچه گشتم عکس اعدام را نیافتم، در سینما هم عکس ننداختم، اگر فیلم را ندیدید که هیچ، بگذارید پخش خانگی یا تلویزیونی که شد این صحنه را ببینید.