خواهران منصوریان! شما قهرمانان زندگی هستید نه ووشو

بعد از حضور خواهران منصوریان در برنامه ی ماه عسل می شود گفت امروز همه ی مردم ایران با زندگی سخت این سه قهرمان آشنا شدند و به این نتیجه رسیدند در سخت ترین شرایط هم می شود به هدف رسید و گاهی سختی شرایط دست یابی به هدف را سهل تر می کند چرا که انگیزه ای در درون ایجاد می کند که مثال زدنی است.

به گزارش خبر ورزشی، اما مهم تر از سختی هایی که سه قهرمان برای حضور روی سکوهای آسیایی و جهانی کشیدند منش نیکوی آنها و ظرفیت اخلاقی اشان بود. اینکه در سخت ترین شرایط هم از کسی کمک نخواستند و پدر را بعد از 15 سال بخشیدند و در آغوش گرفتند.

در برنامه ی شب اول اگر چه الهه و سهیلا منصوریان از پدر به خاطر ترک آنها گله کردند و اذعان داشتند که نباید خانواده را ترک می کرد اما هیچ گاه از پدر به بدی یاد نکردند و در برنامه شب دوم وقتی پدر به استودیو آمد به راحتی و بدون هیچ چون و چرایی و حرفی او را در آغوش گرفتند و در ادامه الهه ی منصوریان که شب پیش عنوان کرده بود پدر را نمی بخشد مگر اینکه دوران کودکی اش برگردد گفت الان احساس می کنم کسی که باید ببخشد پدر است نه من.

خطاب ما الان به این سه خواهر این است که شما قهرمانان زندگی هستید نه قهرمامان ووشو.

تصور عموم بر این است آنهایی که سراغ ورزش های رزمی می روند آدم های خشنی هستند و حتی به همین بهانه برخی از رشته های ورزشی رزمی خیلی در تلویزیون نشان داده نمی شود به خصوص در بخش بانوان. اما این سه خواهر سختکوش به ما ثابت کردند می شود در خشن ترین رشته رزمی هم می شود مهربان بود و منصفانه رفتار کرد.

دو برنامه حضور خواهران منصوریان در ماه عسل یکی از بهترین برنامه های تاریخ ماه عسل بود. خیلی ها هستند که در ورزش برای قهرمان شدن فرزندشان هزینه می کنند اما در نهایت دستاوردی برای آنها به همراه ندارد چرا که عشق و علاقه و سختکوشی نباشد موفقیت حاصل نمی شود و سر گذشت این سه خواهر درس خوبی بود برای ورزشکارانی که در میانه های راه به خاطر سختی ها جا می زنند و مدام گلایه می کنند.

اما همان طور که اشاره شد مهمترین درس زندگی این سه خواهر سختکوش احترام به پدر و مادر و نیکی به آنها حتی در صورت ترک زندگی از سوی پدر بود. الهه هر آنچه از ورزش قهرمانی به دست آورد برای خانواده هزینه کرد. برای مادر بهترین خانه شهرستان را خرید. برای خواهر جهیزیه تهیه کرد. خواهر بزرگی که روزی سه خواهر ورزشکار خود را از نظر مردم پنهان می کرد امروز مدیر باشگاه الهه در سمیرم شده و به آنها افتخار می کند.

و وقتی پدر به استودیو آمد آنها بی هیچ حرف و حدیثی او را در آغوش گرفتند و هم سختی ها را از یاد بردند و انگار نه انگار که پدر سخت ترین شرایط زندگی آنها را رها کرده بود.

امروز نه از مدالهای خواهران منصوریان باید از منش پهلوانی ها آنها حرف زد. مدال ها به ویترین افتخارات می روند و دیر یا زود فراموش می شوند و با تغییر نسل از یاد خواهند رفت اما درس هایی که این سه خواهر به ایرانی ها دادند برای همیشه در زهن می ماند و نقش می بندند و بی شک نسل به نسل انتقال خواهد یافت و چه بسا درس شود. مثل فداکاری های دهقان فداکار یا …

انتهای پیام