روز میلاد مسیح، فرصت استثنایی برای مسلمانان
یک طلبه ی حوزه ی علمیه در یادداشتی نوشت: روز میلاد مسیح، فرصت استثنایی برای مسلمانان است. پاسداشت میلاد یک پیامبر الهی، مطابق با اندیشه ما و به نوعی مصداق تعظیم شعائر است. از سوی دیگر روز میلاد مسیح، نقطه اشتراک میان مسلمانان و مسیحیان است که میتواند به «همدلی» پیروان این دو پیامبر آسمانی در جهان آشفته و سرشار از خشونت امروز کمک کند.
متن کامل یادداشت همکار انصاف نیوز در پی می آید:
پاسداشت میلاد یک پیامبر الهی، مطابق با اندیشه ما و به نوعی مصداق تعظیم شعائر است. از سوی دیگر روز میلاد مسیح، نقطه اشتراک میان مسلمانان و مسیحیان است که میتواند به «همدلی» پیروان این دو پیامبر آسمانی در جهان آشفته و سرشار از خشونت امروز کمک کند.
روز میلاد حضرت مسیح – علی نبینا و علیهالسلام- گذشت؛ همیشه این روز مرا به فضای روزهای دانشجویی میبرد. این مناسبت مقدس و مناسبتهایی مانند یلدا و نوروز تبدیل به عرصه جولان و تقابل گروههای دانشجویی شده بود. گروهی که نقابدار عنوان «روشنفکری» بودند برای بزرگداشت این روز تلاش میکردند، و در مقابل گروهی از دانشجویانی که نقاب «ارزشی بودن» را بر چهره نهاده بودند، سعی میکردند مناسبتهای رسمی شیعه را باشکوه بیشتری برگزار کنند.
سخنان آن دو دانشجو را از یاد نمیبرم. از در دانشکده که خارج شدند، نگاهشان به اطلاعیه برگزاری تولد حضرت مسیح -علی نبینا و علیهالسلام- افتاد. با تاسف به هم نگاه انداختند و به حرکتشان ادامه دادند. یکیشان گفت: «چه تبلیغی برای مسیحیت میکنند!؟».
دومی گفت: «کسی هم نیست جلوشان را بگیرد».
اولی گفت: «وقتی هم انتقاد میکنی میگویند حضرت مسیح پیامبر ما هم هست. اما نمیدانم حضرت محمد پیامبر آنها نیست؟».
دومی گفت: «مینویسند پیامبر صلح و آشتی، این همان حرف دشمنان ماست که میخواهند ما را خشونتطلب بنامند، مگر پیامبر ما پیامبر صلح نبود؟ واقعا متوجه نیستند که دارند در زمین دشمن بازی میکنند؟».
این گفتوگوی «دانشجویان ارزشی» را میشد از زبان سایر همفکرانشان هم شنید. در مقابل این انتقادها پاسخهای طرف مقابل بود که انتقادهای «دانشجویان ارزشی» را نشانه ی ذهن بسته آنها میدانستند و معتقد بودند که برگزاری این جشنها، نشانه ی تمدن و فرهنگ بالای آنهاست و تضادی هم با دین اسلام ندارد. مراسمهای ملی و مذهبی به محلی برای میتینگ دو گروه فکری دانشگاه تبدیل شده بود و یکی از اصلیترین این مراسمها میلاد حضرت مسیح – علی نبینا و علیهالسلام- بود.
نمیدانم امروز در دانشگاه به این روز چگونه نگاه میشود و آیا هنوز آن نگاه ابزاری ادامه دارد یا نه؛ اما واقعیت این است که این روز یک فرصت استثنایی برای مسلمانان است. به عقیده ی شیعه، حضرت عیسی مسیح – علی نبینا و علیهالسلام – یکی از پنج پیامبر دارای شریعت مستقل است که کسی نمیتواند خود را مسلمان بنامد و نبوت او را انکار کند. پس پاسداشت میلاد یک پیامبر الهی، مطابق با اندیشه ما و به نوعی مصداق تعظیم شعائر است. از سوی دیگر این روز نقطه اشتراک میان مسلمانان و مسیحیان است که میتواند به «همدلی» پیروان این دو پیامبر آسمانی در جهان آشفته و سرشار از خشونت امروز کمک کند.
پیام تبریک بزرگان دین و مسوولان کشورهای اسلامی – از جمله جمهوری اسلامی – به مسلمانان و مسیحیان جهان و برگزاری جشنهای مشترک علاوه بر ایجاد «همدلی» بین مسلمانان و مسیحیان، میتواند پاسخ شایستهای به تلاش کسانی باشد که میکوشند با قدرت رسانهای خود رحمانیت اسلام را از دید جوامع پنهان کنند و این دین سراسر مهربانی را با چهرهای غضبناک به مردم دنیا بنمایانند.
با بهرهبرداری صحیح از روزی که به اردوکشی دو اندیشه در دانشگاه تبدیل شده بود، میتوان با اندیشه منفعتمحور تئوریسینهای «جنگ ادیان» به مقابله پرداخت. اما امسال هم روز میلاد حضرت مسیح گذشت. روزی که میتوان در سالهای آینده به همین سادگی از کنار آن نگذشت.
انتهای پیام