بیانیه مشترک 27 تشکل درباره مشکل خوابگاه دانشگاه چمران
27 تشکل دانشجویی در آنچه طرح مشترک آنها نام گرفته، به مشکلات اخیر دانشجویان خوابگاه دانشگاه چمران اهواز پرداختند و خواستار رسیدگی به آن شدند.
به گزارش انصاف نیوز، متن این بیانیه و اسامی تشکل‌هایی که آن را امضا کرده‌اند در پی می‌آید:
آنچه در دانشگاه شهید چمران اهواز رخ داد، بهمنی بود که بر سر جامعه‌ی دانشگاهی آوار شد. فاجعه‌ی خوابگاه حضرت معصومه (س) دانشگاه شهید چمران اهواز به عریان‌ترین شکل سیاست‌های کلی نظام آموزشی کشور را نشان می‌دهد؛ همزمان با آن‌که روند پولی‌سازی دانشگاه‌ها شتاب فزاینده‌ای گرفته، توجه به خوابگاه‌های دانشجویی، کیفیت زندگی و امکانات رفاهی روزبه‌روز کمتر شده است، به‌طوری‌که در این مورد، دانشجویان دخترِ ساکن خوابگاه، از ساده‌ترین و حداقلی‌ترین امکانات رفاهی بی‌بهره هستند.
این در حالی است که علی‌رغم کمبود امکانات حداقلی آموزشی و رفاهی، همزمان با کاهش تعداد خوابگاه‌ها، نه‌تنها سیر جذب دانشجویان نوبت دوم و شبانه کاهش نداشته که با رشد بسیاری نیز روبرو بوده است. بی‌توجهی به مشکلات و دغدغه‌های دانشگاهیان از یک سو و از سوی دیگر برخورد نادرست و ناپسند مسوولین دانشگاه با دانشجویان و سوء استفاده آنان در تبدیل کردن اعتراضی صنفی برای حقی ابتدایی و بدیهی به مساله‌ای امنیتی، خود به معضلی بزرگ‌تر بدل شده که شرایط زیست دانشجویان را به مخاطره انداخته است. در این میان عدم تشکل‌یابی و انحلال شورای صنفی دانشگاه شهید چمران اهواز که از اردیبهشت ماه 93 منحل شده و برگزاری انتخابات سال جاری آن با کارشکنی معاونت دانشگاه همراه بوده است، مزید بر علت گشته و راه را برای هرگونه ارتباط نهادی دانشجویان با دانشگاه بسته است.
نباید فراموش کنیم که زنان دانشجوی خوابگاهی همیشه دچار تبعیض مضاعفی بوده‌اند؛ محدودیت‌های نامعقول برای ساعت ورود و خروج، برخوردهای مکرر و تحقیرآمیز مسوولین امر، وارد شدن به حریم شخصی و خصوصی دانشجویان، تحمیل پوشش اجباری در هنگام رفت‌و‌آمد از خوابگاه‌ها تنها نمونه‌هایی از مسائلی‌ست که دانشجویان را به جای مسائل تحصیلی درگیر بدیهی‌ترین حقوق زیستی و رفاهی‌شان کرده است. این تبعیض با بی‌تفاوتی جامعه مدنی و تمامی مسوولین مربوطه، بغرنج‌تر و حادترمی‌شود. چرا صدای بی‌صدای این دانشجویان تنها زمانی باید به گوش سایرین برسد که دچار چنین بحران وخیمی شده باشند؟
مجموع این شرایط و عدم رسیدگی به موقع به علاوه سنگ اندازی در راه نهادمندسازی دانشجویان برای احقاق حقوشان، منجر به بروز چنین مشکلاتی شده است که همگی نشان از ضعف مدیریتی دانشگاه ها، هم در سطح دانشگاه و هم در سطح وزارتین علوم و بهداشت دارد.
ما تشکل‌های امضاکننده‌ی این بیانیه خواستار رسیدگی ویژه و هرچه سریع‌تر مسوولین مرتبط من جمله ریاست محترم دانشگاه شهید چمران اهواز و وزیر محترم علوم تحقیقات و فناوری «جناب دکتر فرهادی» به این معضل و پیشگیری برای وقوع معضلات مشابه هستیم و اعلام می‌کنیم که راه برون رفت از این گرداب جز عزم راسخ دو وزارت علوم و بهداشت برای برچیدن هرگونه سیاست تبعیض‌آمیز علیه دانشجویان خوابگاهی و به‌خصوص زنان دانشجو، جلوگیری از افزایش جمعیت دانشگاه از طریق پذیرش بی رویه دانشجویان شبانه و پردیس، حمایت و عدم سنگ اندازی در برابر نهادهای دانشجویی چون شوراهای صنفی و انجمن اسلامی نیست.
لیست انجمن‌های امضاکننده:
۱. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه دامغان
۲. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گلستان
۳. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کاشان
۴. انجمن فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه نوشیروانی بابل
۵. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه لرستان
۶. انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی سهند تبریز
۷. انجمن دانشجویان ایران اسلامی دانشگاه ارومیه
۸. انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه طباطبایی
۹. انجمن اسلامی آرمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران
۱۰. انجمن اسلامی دانشجویی دانشگاه زنجان
۱۱. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان
١٢. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر تهران
١٣. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان
١٤. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
۱۵. انجمن اسلامی دانشجویان نواندیش دانشگاه فردوسی مشهد
١٦. تشکل اسلامی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
۱۷. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک
۱۸. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان
19. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران
20. انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه زنجان
٢١. انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان
٢٢. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
٢٣. انجمن اسلامی دانشگاه شهرکرد
٢٤. انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی اصفهان
٢٥. انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد
٢٦. انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه پلی تکنیک
٢٧. انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه رازی کرمانشاه
انتهای پیام
