تقلای تندروها برای خدا یا کارت هدیه؟

کارت زرد و قرمز و سبز، استیضاح، کارت هدیه، فراخوان، سوال، گروکشی … اینها واژه های این روزهاست که فضای میان مجلس و دولت را می تواند تیره و تار کند؛ مجلسی خسته از چند سال سر و کله زدن به دولت های محمود احمدی نژاد و دولتی که تازه بر سر کار آمده و می خواهد رویه ی گذشته ادامه نیابد، اما ادبیات باقی مانده از مواجهه ی قبلی دو قوا می تواند بر آن تاثیر منفی بگذارد.

به گزارش انصاف نیوز، این عبارت ساده و صریح است: «سوال حق نمایندگان است، اما چنین حجمی از سوال از وزرا با حجم کاری بالای آنها تناسب ندارد و بعضاً برخی از تقاضاها و درخواست‌ها نیز منطبق با قانون نیست و وزیر در قبال عدم برآورده کردن آن، نباید تهدید شود. باید نمایندگان محترم وزرا را برای انجام کار بهتر دلگرم کنند». حسن روحانی اهل گلایه نیست چون خود را اینگونه تعریف نکرده است، پیش از این هم اینگونه بود. حالا او رییس جمهور است و باز هم گلایه دارد چون برخی که در انتخابات 24 خرداد انتظار پیروزی کاندیدای مورد حمایت خود به نام سعید جلیلی را داشتند شاهد پیروزی مردی متفاوت و اعتدال گراب به نام حسن روحانی شدند لذا از هر فرصتی بهره می گیرند تا در روند فعالیت دولت تدبیر و امید وقفه ایجاد کنند.

یکی از راهکارهای تندروها در بهارستان احضار وزرای دولت است. از آغاز دولت یازدهم موضوع مذاکرات هسته ای در دستور کار قرار گرفت و آنها مسیری متفاوت از دولت احمدی نژاد را انتخاب کردند چرا که به اعتقادشان شیوه ی آن دولت پاسخی برای حل مشکلات کشور نداشت. نخستین و بارزترین تفاوت دو دولت سبب شد تا حامیان دولت احمدی نژاد موضوعاتی را مطرح کنند که خود به غیرواقعی و غیرعملی بودن آنها واقف بودند مانند اینکه باید موضوعات مورد مذاکره ی هسته ای به تصویب مجلس برسد!

با موفقیت های تیم هسته ای تحت مدیریت محمد جواد ظریف و حمایت های رهبری و دیگر مسولان ارشد نظام، تندروها و حامیان دولت گذشته مجبور شدند از میزان انتقادات و احضارهای وزیر خارجه کم کنند.

در این شرایط باید وزیر دیگری به عنوان سیبل هجمه ی تندروها با هدف فشار به دولت انتخاب می شد که قرعه به نام رضا فرجی دانا زده شد. او در طی سال های سال نشان داده بود که مدیری لایق در عرصه ی آموزش عالی است و همانند وزیر علوم دولت دهم نبود که با کمترین تجربه بر مسند وزارت بنشیند. فرجی دانا با توجه به عدم رای اعتماد بهارستان نشینان به میلی منفرد و همچنین نگرانی آنها از حضور توفیقی و آگاهی به تبحر مدیریتی آنها، تصمیم گرفت از حضور و تجارب این دو نفر در وزارت علوم استفاده کند اما …

هیچ یک از تندروها نمی توانستند در وصف «ناتوانی» این دو مدیر سخنی بگویند، پس باید بهانه ی دیگر می یافتند و مانع از موفقیت فرجی دانا در پیشبرد اهدافش برای آموزش عالی می شدند، لذا بحث استیضاح وزیر علوم را مطرح کردند. میلی منفرد و توفیقی از مدیران میانه روی کشور هستند و هر کس حتی همان تندروها به خوبی واقفند که نمی توان انگ تندروی یا تشویق و تحریک به آشوب را به آنها چسباند و به همین دلیل بود که فرجی دانا با اقتدار در مجلس گفت اگر این دو نقشی در فتنه داشتند آنها را برکنار خواهم کرد.

اکنون روحانی  متحمل فشارهای زیادی است؛ مردی که توقع داشت با توجه به دمیده شدن روح امید در ملت پس از 24 خرداد، افراطی گری و گروه گرایی رو به کاهش رود اما ظاهرا برخی برنامه ی دیگری تعریف کرده و می خواهند خاطرات تلخی که در طی سال های گذشته با منبع بی تدبیری دولتمردان دهم بود هیچگاه فراموش نشود. افراطی ها به خوبی واقف هستند که عمر رفتارهای آنها با ساکن شدن آرامش و رضایت مردم زا دولتمردان به پایان خواهد رسید، پس صلاح کار را در تنش و بهانه جویی می بینند.

شاید هم بخشی از آنهایی که وزیر علوم را هر روز به کارت زرد دوم و سوم و استیضاح تهدید می کنند و او را به مجلس می کشند، انتظار کارت هدیه هایی را دارند که سعید مرتضوی در مجلس خرج می کرد تا دهان وکیل الدوله ها بسته شود. انتشار فهرست نمایندگان گیرنده ی کارت هدیه، شاید سر نخی برای بررسی علت برخی فراخوان ها از جمله فراخوان وزیر علوم به مجلس باشد.

انتهای پیام