واکنش مختاری به اظهارات اسعدیان در نشست خانه سینما

در متن این عضو سابق هیات‌ مدیره خانه سینما و مستندساز که در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده است: «آقای اسعدیان، رئیس هیات‌مدیره خانه سینما در مصاحبه مطبوعاتی روز سه شنبه 20 تیر ماه 96 که در خبرگزاری ایسنا آمده است، نکاتی از سیاست‌های هیات‌مدیره  خانه سینما را اعلام کردند و در دو مورد هم به من اشاره کردند.

ایشان در توضیح علت تجمع مستندسازان که در اعتراض به خلاف مدیریت خانه سینما صورت گرفته بود با اشاره به اینکه “در آن مقطع (هیات مدیره پیشین) آقایان موئینی و مختاری مسئولیت رسیدگی به قانونی شدن صنف در حوزه مستنسازان را پذیرفتند و پیگیر امور شدند، گفتند، اینکه یک صنف داشته باشیم و یک انجمن اشکالی ندارد. اما خانه سینما جامعه اصناف است و الان هم انجمن تهیه‌کنندگان و کارگردان مستند(ساز در خانه سینما) وجود دارد و ثبت شده است. هرچند ممکن است همان‌طور که آقای مختاری خودش پیش از این امضا کرده بود، پس از مدتی ممکن است نظرش تغییر کند.”

من از آقای اسعدیان انتظار نداشتم، اموری را که با خبر هستند پنهان کنند و اطلاعاتی را که دارند به نحو دیگری عرضه کنند. ایشان به خوبی از نظر مخالف من با رویه مدیریت خانه برای آوردن تشکل‌های ثبت شده در وزارت کار به خانه سینما اطلاع داشتند.

من از موارد دیگر می‌گذرم و تنها به حضور خودم و آقای موئینی در هیات‌مدیره کانون کارگردانان و مشاوران کانون از جمله خود آقای اسعدیان اشاره می‌کنم که به طور مفصل نظر مخالفم را با آوردن انجمن‌های صنفی به خانه سینما شرح دادم.

ایشان در آن جلسه حضور فعال داشتند و پس از آن هم به سختی از من گله‌مند بودند که صحبت‌های من باعث شد، هیات‌مدیره کانون که داشت (به شیوه مدیریت خانه)به سوی ثبت در وزارت کار می‌رفت عقب نشینی بکند.

اما آقای اسعدیان در این مصاحبه چنین جلوه می‌دهد که من پس از “امضا” نظرم را تغییر دادهام. و مقصودشان از امضا، اشاره به امضای من به عنوان رئیس هیئت مدیره خانه در پای برگه دعوت نامه از تشکل های ثبت شده در وزارت کار برای حضور در مجمع عمومی خانه سینماست.

بدیهی است که من می‌دانستم در حال دعوت خلاف هستم. اما امضای من به خواسته شش عضو دیگر هیئت مدیره، مدیرعامل خانه، بازرس خانه و گروهی از مشاوران خانه سینما بود. من به این خواسته تن دادم چون خلافی که تدریجا شکل گرفته بود و به منافع و مسائل خانه سینما و تشکل های عضو خانه و تشکل های تاسیس شده در وزارت کار گره خورده بود با مقاومت من تنها، آن هم در پایان دوره هیات مدیره نه تنها حل نمی‌شد که مدیریت و مجمع خانه سینما را بهم می‌ریخت.

اما اکنون هیئت مدیره‌ای سرکار است که وقت دارد خلاف قانونی صورت گرفته را حل کند نه آنکه بر آن سرپوش بگذارد.

به نکته‌ی دیگر سخن آقای اسعدیان اشاره می‌کنم که گفته‌اند: “این ثبت(در وزارت کار) به معنای آنکه زیر نظر وزارت کار باشیم نیست بلکه زیر نظر قانون کار است.” ایشان این سخن را به تشکل‌های ثبت شده در وزارت کار می‌رسانند. اما بدیهی است این حرف درست نیست.

وزارت کار “ناظر” بر اجرای “قانون کار” است. همان طور که ناظر وزارت کار هنگام تاسیس تشکل‌های سینمای در آن وزارتخانه، همه‌ی این تشکل‌ها را وادار کرد بر اساس اساسنامه نمونه وزارت کار، تشکل خود را تاسیس کنند و در مجمع موسس آنان هم نماینده خود را فرستاد و تا وقتی مراحل دیگر تاسیس از نظر ناظر وزارت کار تائید نشد، شماره ثبت نداد.

به همین ترتیب هم در ادامه این تشکل‌ها به نظارت خود بر آن ها ادامه خواهد داد. نظارت مداوم حمایت مداوم را هم در پی خواهد داشت و این به نفع فعالیت نهادهای مدنی و صنفی است.

خانم معتمدآریا درست می‌گوید که آنچه به آنان رسیده است میراث گذشته است. اما ما تابع میراث گذشتگان نیستیم، مسئول درست و نادرست این میراث هستیم.

انجمن مستندسازان صبر کرد و شکوائیه از میراث خلاف مدیریت گذشته را با نامه مفصلی به (هیئت مدیره) این دوره  تسلیم کرد و خواستار گفت‌وگو با هیات‌مدیره شد. هیات مدیره به جای پاسخ به آنان دفتر انجمن آنان را بست و جریان امور آنان را فلج کرد.

باری، مشکل خانه سینما بسیار عمیق است و تجمع مستندسازان نخستین نشانه بروز آن است. باید مشکلات خانه را حل کنیم نه آنکه با دگرگون جلوه دادن مسائل آن روز به روز به عمق آن بی‌افزاییم و …..»

انتهای پیام