روایتی از مواجهه تندروهای مجلس با بیژن زنگنه

علیرضا رحیمی، نماینده مجلس در یادداشتی تلگرامی نوشت:بیژن نامدار زنگنه وزیر پرانرژی نفت و مدیر و مدبر، تعهد کرده که نفت وگاز ایران را از حاشیه های ظالمانه خارجی و داخلی به متن اقتصاد ایران و جهان وارد کند.

در مجلس نهم برای رای اعتماد با سیلی از اتهامات و شائبه ها او را تا مرز رای عدم اعتماد بردند اما صداقت و پاکدستی و شفافیت او بر هجمه بی امان مخالفان غلبه کرد. در مجلس دهم اما، با تغییر معجزه آسای ترکیب سیاسی مجلس بدست باکفایت ملت جایی برای جولان بی تقابل و حباب سازی براساس رطب و یابس وجود ندارد. صحن مجلس معمولا در زمان نطق اشخاص بندرت آرام و متمرکز است اما زمان نطق زنگنه همواره (در همه جلسات علنی و غیر علنی) سکوت و تمرکز در صحن چشمگیر و نمونه است.

این روزها قرارداد مشارکت در سرمایه گذاری فاز ۱۱ پارس جنوبی بین شرکت توتال فرانسه، پتروپارس ایران، و شرکت چینی موسوم به قرارداد توتال صحنه جولان مخالفان دولت و زنگنه شده به بهانه دفاع از منافع ملی اما در عمل فرصتی شد تا برای افکار عمومی روشنگری کاملی بی واسطه اتفاق بیافتد. اگر چه به رسم نانوشته ولی معهود مجلس توضیحات وزرا در صحن برای نمایندگان تکراری است چون قبل از آن بارها در کمیسیون‌های مربوط همین مطالب را چند باره برای نمایندگان تشریح کرده اند اما اصرار مخالفان بر سوال و بهره برداری از فرصت میکروفن ملی این روشنگری ها را رقم می‌زند.

دروغ هر قدر هم که بزرگ باشد و دره بی پایگیش عمیق و گستره شایعه اش وسیع، اما زنگنه ابایی از روشنگری و پاسخ شفاف ندارد و صداقت و صراحت بیانش تیغ دروغ و شائبه را خنثی می‌کند. استدلالهای محکم، مستندات روشن، سئوالهای به هنگام، تسلط بر موضوع و سوابق و بیان نافذ و رسای زنگنه علاوه بر سکوت و تمرکز در صحن، خلوت کردن مخالفان با ضمیرشان را نیز به همراه دارد. استرداد امضای طراحان طرح سه فوریتی توقف قرارداد توتال صرفنظر از حواشی اخلاقی و تکنیکی ان، تاحدی و برای بعضی نتیجه تفکر در دفاعیات و روشنگری زنگنه در صحن بود. پس گرفتن امضاها و خنثی کردن طرح پس از بهره برداری رسانه ای و جنجال و حاشیه سازی اما در نوع خود نوعی بداخلاقی و فرصت طلبی کاسب کارانه دربرداشت که از چشم مردم نیز پنهان نماند.

اینکه چند روز فضاسازی رسانه ای و یکساعت وقت و انرژی مجلس برای طرح سه فوریتی بکار گرفته شود و دقیقا در لحظه رای گیری امضاها مسترد و طرح از دستور خارج شود وجود سناریوی فرصت طلبی از میکروفون ملی توسط مخالفان منزوی علیه دولت و زنگنه را به ذهن می نمایاند. نبود نام سه تن از همفکران سیاسی مخالفان در فهرست امضاکنندگان که اغلب پای ثابت هجمه علیه روحانی و دولت هستند تعجب داشت گویا تحصیلات حقوقی هرسه مانع از خدشه و انکار متن و مستندات قرارداد توتال شده بود و اتفاقا ضمن سوال صریحم از یکی از آنها در پاسخ گفت کل طرح سه فوریتی و خواسته آن بی اساس و سیاسی است.

قابل پیش بینی است که علیرغم شفافیت و روشنگری زنگنه در همه قراردادها و تصمیم‌های بخش نفت و گاز کشور، مخالفان همچنان به رسم سنگ پای قزوین زنگنه را در رینگ حملات بی اساس در مجلس و صداوسیما بخواهند. هرروز به بهانه ای، دیروز برای قرارداد فروش گاز به ترکیه، امروز برای قرارداد توتال و فرداهم برای صفحات بعدی سناریوی فرصت طلبی اما در این میان فراموش نکنیم که ضایع کردن وقت و انرژی دولتمردان و نمایندگان به همان اندازه خسارت به منافع ملی است که جلوگیری از راه اندازی فازهای پارس جنوبی و تزریق منابع در اقتصاد کشور.

انتهای پیام