رسایی: مگر تتلو جزام دارد که من از او بترسم و دوری کنم

«حمید رسایی» نماینده‌ی تندروی اصولگرای مجلس قبل که در انتخابات مجلس فعلی ردصلاحیت شد، در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی حضور همزمان با تتلو در یک مراسم نوشت:

دیروز مراسم یک سالگی یکی از کانال های خبری _ سیاسی با گرایش طنز (فارس پلاس) بود. از برخی فعالان فضای مجازی هم دعوت شده بود تا در این مراسم حضور داشته باشند که بنده هم از جمله آنها بودم. وقتی وارد مراسم شدم و سخنرانی آقای ضرغامی شروع شد و ایشان از برخی میهمانان نام بردند، متوجه حضور آقای مقصودلو (معروف به تتلو) و خانم بهنوش بختیاری در مراسم شدم.

با تعجب همراه با شوخی از مدیر عامل خبرگزاری فارس که کنارم نشسته بود، پرسیدم این میهمانان خودشان آمدند یا شما با سکه دعوتشان کردید؟ آقای موسوی گفت که ما دعوتشان کردیم ولی پاکت و سکه‌ای در کار نیست، قرار است از برخی فعالان در فضای مجازی تقدیر کنیم. مناسبت تقدیر از این افراد را پرسیدم، گفتند برخی از چهره‌های فضای مجازی که به خاطر دفاع از انقلاب و ارزش‌های انقلاب در فضای مجازی مورد هجمه قرار گرفتهاند را دعوت کردیم تا از آنها تقدیر کنیم و تاکید کردند که برخی از این میهمانان هم شاید ظاهرشان به تیپ ما نخورد اما تقدیر از آنها لازم است. ابتکار دوستان خبرگزاری فارس را پسندیدم و کارشان را تحسین کردم.

این را نوشتم تا اصل داستان مشخص شود و کسی تصور نکند که برنامه‌ریزی خاصی برای آن صورت گرفته بود. این را هم تاکید می‌کنم که اگر از ابتدا می‌دانستم ترتیب مراسم به این شکل است و قرار است از این افراد تقدیر شود، باز هم در آن شرکت می‌کردم.

آقای موسوی با خنده گفت حالا که آمدید می‌خواهیم در زمان تقدیر از آنها روی جایگاه، شما را هم دعوت کنیم تا در کنار دوستان دیگر، هدیه‌ی آنها را بدهید، موافقید؟ خندیدم و گفتم بالاخره لنگه کفش هم در بیابان نعمت است! گفت از این بابت می‌گویم که تتلو را هم به روی جایگاه دعوت می‌کنیم. گفتم مگر تتلو جزام دارد که من از او بترسم و دوری کنم…

مراسم خوبی بود، خوبتر از آن ایده‌ی تقدیر از کسانی بود که در فضای مجازی فعالیت دارند و بواسطه‌ی نظراتشان، مورد هجمه قرار گرفته‌اند. تیپ‌های مختلفی هم تقدیر شدند: محیط بان، مجری، خبرنگار، خواننده، هنرپیشه تا همسر مدافع حرمی که در فضای مجازی فعالیت دارد. تقدیر و تشکر از برخی تیپ ها همواره بوده و باید هم باشد اما چرا باید ما از توجه و تقدیر از بخش دیگر غفلت کنیم، چرا اجازه می‌دهیم که ما را از آنها و آنها را از ما بترسانند، آن هم در حالی که مشترکات زیادی داریم!

دیروز که لوح تقدیر و تابلوی کاریکاتور آقای مقصودلو را به دستم دادند تا به ایشان بدهم، می‌دانستم که این صحنه به سوژه برخی رسانه‌های خناس سیاسی تبدیل خواهد شد، می‌دانستم برخی از دوستان دلسوز انتقاد خواهند کرد. با آن خناسان حرفی ندارم اما دلیل اعتراض برخی از دوستان خودمان را درک نمی‌کنم. آقای مقصودلو گذشته‌ای داشته که از آن گذشته، اظهار پشیمانی کرده و می‌کند، به صفحات مجازی‌اش اگر مراجعه کنید، نه تنها اثری از آن گذشته نمی‌بینید بلکه تلاشش برای جبران آن قابل دیدن است. برای تقدیر از فعالیت‌های مجازی این فرد در این راستا چرا باید خجالت داشته باشد؟

اتفاقا فضاسازی خناسان سیاسی هم بیشتر به همین دلیل است، مشکل این جماعت با ظاهر تتلو نیست، حتی با گذشته‌ی او هم مشکلی ندارند، حال بسیاری از حامیان آنها گذشته مثل تتلوست! اتفاقا مشکل آنها با بازگشت و اظهار پشیمانی این تیپ از جامعه است. دوست ندارند این بازگشت پذیری به آغوش دین و انقلاب، الگو شود و و ترمیم گذشته‌ی نامناسب باب شود و الا اگر تتلو همچنان همان خواننده‌ی بغو بغو خوان بود و در عرصه‌های اتخاباتی می‌توانست برای آنها رای جذب کند و قدرت به ارمغان بیاورد، هیچ مشکلی با ظاهر و گذشته‌ی او نداشتند، مگر در صفوف اینها کم‌اند جماعت کافر و زندیقی که به هیچ یک از ارزش‌های دینی و انقلابی پایبند نیستند اما چون می‌توانند بخشی ـ هر چند اندک ـ از آرای جامعه داخل و خارج از کشور را جهت بدهند، همواره مورد احترامند!

با صراحت و بدون لکنت می‌گویم که امثال این خواننده با این ظاهر متفاوت اما پشیمان از گذشته‌اش و پرتلاش برای جبران آن، شرف دارد بر برخی از انقلابی‌های با ریش اما پشیمان از گذشته‌ای که سال‌هاست از سفره‌ی دین و انقلاب ارتزاق کرده‌اند و در حال حاضر، جز لگد بر ارزش‌های دینی و انقلابی، ثمره‌ای ندارند چه آنها که در صف اصولگرایانند و چه آنها که در صف اصلاح طلبانند، چه آنها که عمامه به سر دارند و چه آنهایی که کروات به یقه.

انتهای پیام