تأمل در بیانی «نادرست» از دکتر دینانی
حجت الاسلام رحمت‌الله بیگدلی، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «تأملی در بیانی به‌غایت نادرست از جناب دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی» نوشت:
جناب دکتر دینانی در اظهاراتی احساسی در دفاع از ایران باستان می‌گوید:
«حدیث جعل می‌کنیم و می‌گوییم؛ «الاسلام یجب ما قبله» قبل از اسلام هیچ خبری نبوده، نخیر خیلی خبر بوده. ما کوروش داریم».
این بیان نادرست از جناب دکتر دینانی در باره‌ی حدیث نبوی مشهور بین شیعه و سنی واقعاً جای تعجب دارد…!
رسول خدا (ص) در حدیثی که مشهور به‌حدیث جب است می‌گوید:
«الاسلامُ یَجُبُّ ما قَبْلَه؛
ایمان آوردن به‌اسلام، گناهان قبل از اسلام آوردن شخص را بی‌اثر می‌کند.»
ظاهراً جناب دکتر دینانی معنای این حدیث شریف و قاعده‌ی مهم فقهی جب را که از این حدیث مشهور گرفته شده است فراموش و در نتیجه، تعبیری نادرست ارائه کرده‌اند!
قاعده‌ی جب، از جمله قواعد مهم فقهی است که مورد اتفاق فقهای اسلامی است.
این قاعده هم در حقوق کیفری مورد استناد قرار می‌گیرد و هم در حقوق مدنی.
بر اساس این قاعده، لغزش‌ها و خطاهای افراد با پذیرش اسلام مورد چشم‌پوشی قرار می‌گیرد.
قاعده‌ی جب، مورد قبول تمامی فقهای اسلام از مذاهب مختلف است و در موارد فراوان، چه در حقوق جزای اسلامی و چه در حقوق مدنی، بدان استناد کرده‌اند.
در موارد متعددی از ناحیه‌ی اهل سنت و از ناحیه‌ی شیعه، از پیغمبر اکرم (ص) نقل شده است که فرموده‌اند:
«الاسلام یجب ما قبله.»
همان‌طور که عرض شد قاعده فقهی مهم جب نیز از این حدیث مشهور گرفته شده است.
مقدار دلالت و موارد تطبیق قاعده جب
در خصوص دلالت قاعده می‌توان احتمالات متعددی را ذکر کرد.
برای مثال آیا قاعده‌ی جب در برگیرنده‌ی حق اللّه و حق‌الناس است و حتی دیون و ضمانات را هم در بر می‌گیرد و یا قصاص و دیات و … را؟
به‌طور خلاصه می‌گوییم مفهوم عرفی قاعده‌ی «الاسلام یجب ما قبله» چنین دلالت دارد که هر فعل یا ترک فعل و اعتقاد یا عدم اعتقاد و هر قولی که در جاهلیت بر آن عقوبت و اثری مترتب نبوده است، اگر در اسلام دارای آثار و کیفر است مشمول قاعده خواهد بود و با اسلام آوردن، همه‌ی جرایمی که در حال کفر صورت گرفته است، کأن لم یکن محسوب می‌شود و قهرا اثری بر آن مترتب نخواهد بود.
بنابراین، اگر فردی در زمان کفر، مرتکب زنا و سرقت و قتل شود، عموم قاعده‌ی جب شامل این موارد خواهد بود و حدی جاری نخواهد شد.
براساس مفاد حدیث جب می‌توان گفت که حقوق اللّه مطلقاً اعم از واجبات بدنی و مالی یا مرکب از همدیگر مشمول قاعده است و اسلام همه‌ی جرایمی را که موضوع حد است و در زمان کفر صورت گرفته است هدم و بلااثر می‌کند.
نکته‌ای که ذکر آن بایسته است این است که قاعده‌ی جب یک حکم امتنانی است و به‌منظور تشویق و تحریض کفار در گرایش به‌اسلام و هراس نداشتن از گذشته‌ی آن‌ها جاری شده و معمولاً از موضع اقتدار اعمال شده است.
اما این قاعده، شامل حق‌الناس نمی‌شود و اگر کافری در زمان کفر، حق‌الناسی بر گردن دارد باید آن را جبران کند.
نتیجه:
۱. از آنچه که مذکور افتاد مشخص شد که حدیث جب هیچ ربطی به اظهارات احساسی و نادرست جناب دکتر دینانی ندارد و هیچ‌کس نگفته و در هیچ حدیث و اثر اسلامی نیامده که قبل از اسلام خبری نبوده است…!
۲. ضمناً براساس برخی تحقیقات انجام شده، کورش کبیر همان ذوالقرنین مذکور در قرآن و پیامبر و به‌احتمال قوی جد قریش و حضرت محمد (ص) و مورد احترام است.
علامه طباطبایی چندین دهه پیش در تفسیر المیزان و پروفسور عبدالکلام آزاد دانشمند نامدار هندی و … بر این نکته که کورش همان ذوالقرنین قرآن است تصریح و کشفیات باستان‌شناسی نیز بر آن تأکید دارند.
درخواست از علاقمندان به اسلام و حقیقت
متأسفانه این روزها فایل تصویری این بیان نادرست جناب دکتر دینانی توسط کسانی که نه دانش اسلامی دارند و نه دانش تاریخی به‌صورت گسترده در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود و بهانه‌ای برای جسارت به‌اسلام و حدیث شده است که امیدوارم در راستای رفع این شبهه ایجاد شده، توضیحات بنده توسط علاقمندان به‌اسلام و حقیقت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شود.
انتهای پیام
سلام، آقای بیگدلی خیلی خوب آمده بودند اما در نتیجه گیری معلوم شد که خود ایشان نیز مانند آقا ی دینانی شیفته کوروش دست ساخته یهود بوده و است . مرحوم علامه بزرگوار در تفسیر قران بدو ن اظهار نظر نظر نویسنده هندی را پذیرفته اما هیچ نظری نداده که درست است یانه ؟ فقط گفته این نزدیکتر است به حقیقت یعنی نمی تواند خود حقیقت باشد بلکه نزدیک است . بنابراین لازم نبود برای پیامبر جد ایرانی هم اختراع کنیم . خزعبلات یهود را به خورد مردم شریف خود بدهیم . امان از این شیفتگی ………………..
دوست کرامی دلایل شما برای اینکه کوروش «ذوالقرنین» نیست، چیست؟ اینکه بگوییم این نظر ساخته و پرداخته خزعبلات یهود است، دلیل شماست؟ لطفا با ذکر منبع توضیح دهید. در ضمن بنده از هیچ کدام از این دو نظر طرفداری نمی‌کنم؛ وقتی بحث علمی است با چند جمله‌ی احساسی نمی‌شود واکتش نشان داد…
معمولا مدعی دلیل می آورد، نه مدعی علیه دوست عزیز