لابی رقیبان نفتی برای حذف ایران از بازار

به گزارش انصاف نیوز، رضا غیبی در نفتنا نوشت: لغو بخشی از تحریم‌ها آغاز شد تا بسیاری از کارشناسان و البته دولتی‌ها با عینک خوشبینی به روز‌های پیش روی اقتصاد ایران نگاه کنند. البته نباید از تاثیر اجرای توافق نامه ژنو بر اقتصاد ایران غافل شد. لغو بخشی از تحریم‌های نفتی اتفاقی است که مدیران دولتی را خوش آمده است و فارغ از مشکلات پیش‌رو و اقعیت‌ها، رنگین کمانی از آرزوهای نفتی را به تصویر می‌کشند. اما نباید فراموش کرد در بازاری که رقبای بزرگ به راحتی جای خالی ایران را پر کرده‌اند بازگشت به بازی و تبدیل‌شدن به یک بازیگردان در معادلات جهانی انرژی راه درازی در پیش است.  

اظهارات دولتی‌ها اما هیچ نشانی از مشکلات ندارد تا جایی‌که وزیر نفت با بیان اینکه با لغو تحریم‌ها ایران هیچ‌گونه سقفی برای افزایش صادرات نفت خود ندارد، از حل و فصل مشکلات صادرات محصولات پتروشیمی ایران خبر می‌دهد.

خوشبینی زنگنه در حالی است که از شرایط فعلی در بخش نفت و پتروشیمی و مشکلات آن به خوبی آگاه است؛ مشکلاتی همچون صادرات، بیمه نفتکش‌ها، بیمه محموله‌های صادراتی، حمل و تامین کشتی‌های خارجی تنها بخشی از سیاهه بزرگ ایجاد شده در سالهای اخیر است. مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران اما کمی منطقی‌تر نگاه می کند و بر این باور است لغو تحریم بیمه کمکی به افزایش صادرات نفت ایران نمی‌کند و تنها در صورت لغو کامل تحریم‌ها، امکان افزایش صادرات نفت فراهم می‌شود.

به هر حال آنچه در این بین بیشتر از همه به چشم می‌آید سختی بازگشت دوباره ایران به بازار جهانی نفت است و دولتی‌ها نیز به خوبی بر این نکته واقف هستند که نفت ایران با سه چالش مهم مواجه است و نمی‌توان افزایش ظرفیت تولید کشورهای عضو اوپک از جمله عراق، عربستان، لیبی و نیجریه، افزایش تولید از ذخایر نا متعارف همچون شیل گس و شیل اویل‌ها و شکننده بودن روند تقاضا نسبت به عرضه نفت در سال 2014 میلادی  را نادیده گرفت.

از طرفی فدراسیون انرژی روسیه و وزارت نفت عراق  اعلام کرده‌اند که در اینده نزدیک ظرفیت تولید و صادرات طلای سیاه این دو کشور افزایش خواهد یافت و در این بین عراق برنامه ریزی بلند مدت و هدفمندی را برای در حضور قدرتمند در بازار در پیش گرفته است بطوریکه این کشور برای کاهش هزینه های صادرات نفت توافقی با اردن به منظور ساخت یک لوله جدید برای انتقال نفت خود به دریای سرخ انجام داده است.  این در حالی است که قزاقستان نیز اعلاک کرده است که تولید نفت این کشور در سال 2014  با اندکی افزایش به ٨٣ میلیون تن برسد.  در کنار مسایل یاد شده نباید از لابی شرکت‌های بزرگ نفتی و کشورهای نفت‌خیز در ایالات متحده غافل شد جاییکه به راحتی می‌توانند برای حفظ منافع خود و دور نگه داشتن ایران از بازارها دست به اقدامات غیر قابل پیش‌بینی بزنند.

البته معاون برنامه‌ریزی رییس جمهوری در این رابطه با حساسیت بیشتری حرف می‌زند و به باور وی اجرایی شدن توافق ژنو را باید به فال نیک گرفت . محمد باقر نوبخت در این رابطه به نفتنا می‌گوید: قطعا برای بازگشت به شرایط گذشته راه دشواری در پیش رو داریم اما با تلاشی که در دستگاه‌های مربوطه صورت می‌گیرد هیچ چیز دور از دسترس نیست.

به اعتقاد وی نوبخت  اتفاقات سالهای اخیر و کاهش درآمدهای نفتی کشور باید تجربه‌ای باشد تا  تکیه منابع بودجه ای کشور به درآمدهای نفتی را به حداقل برسانیم. نوبخت این اقدام را از دو جنبه مورد توجه قرار داد و گفت: نباید خیلی به درامدهای نفتی وابسته باشیم و از این درامدها بیشتر باید برای سرمایه گذاری و کمک به بخش خصوصی استفاده کنیم. وی افزود: از طرفی کاهش وابستگی به درامدهای نفتی میزان اسیب پذیری در برابر کاهش آن را به حداقل می‌رساند.

 بی‌تعارف ایران برای بازگشت به دوران طلایی نفت و تاثیرگذاری در بین کشورهای صادرکننده نفت راه بسیار درازی در پیش دارد وبا  تکیه کردن به توافق ژنو و دل‌بستن به رفع مشکلات ایجاد شده راه به جایی نخواهد برد. صنعت نفت ایران در این سالها با دانش متخصصان کوتاه قد آسیایی درآمیخته و تحریم‌های یکجانبه نیز نفس  این صنعت را به شماره انداخته است تا رقبای ایران با کمک شرکت‌های بزرگ نفتی جای پای خود در معادلات جهانی انرژی را مستحکم‌تر کنند. برای همین بیراه نیست که بگوییم ایران در چنین شرایطی فعلا باید نظاره‌گر باشد و ما هم افسوس بخوریم از «سر بی‌کلاه نفت».

انتهای پیام