خسته از جفا، رانده از کار
هفتهی گذشته تعدادی از مغازه داران بازار کیف در جلوی ساختمان اتحادیهی این صنف (سراجان) تجمع کردند. خبرنگار انصاف نیوز برای بررسی علت اعتراض و گفتوگو با یکی از بنکداران افغانستانی که فعالیت آنها مورد اعتراض تجمع کنندگان است به بازار تهران رفت.
وقتی خبرنگار به محدودهی چهارراه سیروس رسید، «حسین» یکی از کارگران افغانستانی او را به جایی برد که تعدادی از مغازههای همشهریانش را پلمب کردهاند. حسین میگوید غیر از اینها در این چند وقت بیش از 50 مغازهی دیگر را نیز پلمب شده است.
در همین حین، «علی» یکی از کاسبان افغانستانی که مغازهاش پلمب شده، از اوایل شروع به کارش به انصاف نیوز میگوید:
از سال 76 است که در این حرفه (کیف) فعالیت میکنم. اینجا تولید کنندگان و مغازه داران افغانستانی دیگری هم هستند که سابقهی بیشتری از من هم دارند؛ سابقهی برخی به بیش از 30 سال میرسد.
علی ادامه میدهد: 10 سال پیش بچههای افغانستانیها در محدوده ی چهارراه سیروس تنها تولیدی داشتند و کیف میساختند. گاهی اوقات هم مشتریها میآمدند داخل کارگاه، نمونهها را میدیدند و خرید میکردند. آن موقع تنوع مدل خیلی کم بود و هیچ مشکلی هم نبود و همه داشتند کار میکردند تا اینکه ما مغازه زدیم. وقتی تعداد مغازهها افزایش پیدا کرد، مشکلات ما هم شروع شد.
علی پیش زمینهای در این باره میدهد: بازار دیگری آن طرفتر به نام «سرایمشیرخلوت» قبل از به وجود آمدن بازار این محدوده (چهارراه سیروس) وجود داشت. ولی چه فرقی اینها با هم داشتند؟ در سرای مشیرخلوت بنکداران ایرانی بودند و کیف را با قیمت بالاتری به مشتریان میفروختند و فرق دیگر آنها این بود که یک مقدار بد حساب بودند ولی بازار چهارراه سیروس عمدتاً تولیدکنندگان و مغازه داران افغانستانی بودند با قیمت کمتر و به صورت عمدتاً نقدی خرید و فروش میکردند. به عنوان مثال کیفی که اینجا 6 هزار تومان بود آنها تا 10 هزار تومان هم آن طرف میفروختند. همین مسائل باعث شد که مشتریان سرای مشیرخلوت به اینجا مراجعه کنند و کمتر از بنکداران آنجا خرید کنند و کم کم بازار اینجا رونق گرفت.
او دربارهی علت شکایت گفت: همینها که گفتم باعث شد آنها هر چند وقت یکبار به اتحادیه، اداره اماکن، وزارت کار و… مراجعه و از ما شکایت کنند و میگفتند فروش کیف با قیمت پایین مغازه داران افغانستانی باعث کسادی کار ما شده و ما نمیتوانیم کار کنیم. این مسائل باعث شده که هر یکی دو سال ما به مشکل بخوریم ولی امسال ماجرا طور دیگری است، آنها دیگر نمیگویند ما با حاشیهی سود کمتر کار میکنیم، میگویند: اینها – یعنی ما افغانستانیها – اجازه ندارند و اصلاً نباید در این صنف مشغول به کار باشند.
علی در پاسخ به این پرسش که چرا آنها میگویند شما اصلا نباید در این صنف کار کنید، میگوید: حدود 5 سالی است که به مهاجرین افغانستانی کارت اشتغال میدهند، ابتدا وقتی مراجعه میکردیم عنوان شغل را که میپرسیدند میگفتیم: فروشندهی کیف، کیف ساز یا سراج و این عناوین در کارت قید میشد ولی سالهای بعدی که برای گرفتن کارت اشتغال مراجعه میکردیم این عنوان شغلی حذف شد! آن هم بخاطر شکایت تعدادی از بازاریان بود که به اتحادیهی سراجان فشار میآوردند. این باعث شد که رییس اتحادیه به وزارت کار مراجعه کند و درخواست حذف این رشته را از لیست مشاغل بدهد. همین امر هم باعث شد حضور 30 سالهی ما در این صنف، غیرقانونی شود و اعتراض آنها هم همین است و میگویند افغانستانیها اصلا در این حرفه مشغول به کار نباشند! الان وقتی برای گرفتن کارت اشتغال مراجعه میکنیم دیگر به ما اجازهی انتخاب این عناوین را نمیدهند! ما مجبوریم عناوین دیگری مثل: خیاطی، چرم سازی و… که فکر میکنیم نزدیک به صنف کیف و سراجی است را انتخاب کنیم.
علی ادامه میدهد: تعدادی از بنکداران ایرانی به خاطر کسب سود بیشتر و به صرف منفعتگرایی یک گروه تلگرامی ایجاد کردند و دیگران را هم تحریک میکنند که اینها عامل کسادی بازار هستند. در صورتی که اینطور نیست، گران فروشی، تنوع پایین مدلها، کیفیت و همین طور بدحسابی باعث میشود که آنها مشتریان کمتری داشته باشند.
علی در پاسخ به این پرسش که وجود افغانستانیها چه کمکی به این صنف کرده است، میگوید: تولیدکنندگان و مغازه داران افغانستانی به نوعی به اقتصاد مقاومتی هم کمک کردهاند، به طوری که با مشقت فراوان و با افزایش کیفیت، تنوع مدلها و سود کمتر باعث پا بر جا ماندن صنف کیف در ایران شده و با اجناس چینی مقابله کردند. مشکل نه به خاطر حضور افغانستانیها بلکه به خاطر منفعت طلبی عدهای به وجود آمده است. متاسفانه یک فرهنگ نامناسب مقصریابی همیشه وجود داشته و دارد و به جای حل کردن مساله، صورت مساله را پاک میکنند و همچنان این چرخهی اشتباه را ادامه میدهند. به همین دلیل در پی حذف تولیدکنندگان و مغازه داران افغانستانی درآمدند که در صنف کیف مشغول به فعالیت هستند.
او در پایان گفتگو، تعدادی از مطالبی که در گروه تلگرامی آنها رد و بدل میشود را نشان میدهد و میگوید: مشکل اینها چیز دیگریست!
گزارش از: حمید انوری، خبرنگار افتخاری انصاف نیوز
انتهای پیام
اگر این برادران افغانی اجازه اقامت و کسب کار دارند ، پس منع قانونی وجود ندارد و نباید مانع شد ، اون دسته از هموطنان عزیز این صنف هم باید یاد بگیرند رقابت پذیری را ، که این رقابت پذیری همانند ورزش هر کس نتواند رقابت کند کنار میرود ، طور دیگر ناجوانمردانه و غیر قانونی است ، میلیونها ایرانی هموطن خود ما هم در سرتاسر دنیا مشغول کار و زندگی و تحصیل هستند و در رقابتی سالم راه خودشان را پیدا میکنند
مطلب خوب و موضوع تاسف آوری بود. ممنون