کمپین تفرقه‌آور
این روزها یک کمپین هشدار‌دهنده و حساس در فضای مجازی در چرخش است که نوع مطرح‌شدن آن می‌تواند مشکوک و مسئله‌آفرین باشد. در این کمپین اشاره شده «درحالیکه خانواده‌های ایرانی روش تک‌فرزندی اختیار کرده‌اند، افغان‌هایی که به‌طور غیرقانونی به ایران آمده و بسیاری از آنان همراه با مسائل بهداشتی و فرهنگی، مرتکب جرائم بسیار شده‌اند و شمارشان با روند بسیار بالاتری هم افزایش می‌یابد و اکنون بی‌آنکه مالیات بپردازند، سطح درآمدی آشکار و پنهان خود را نیز بسیار افزایش داده‌اند، در عمل به‌طور خطرناکی ایران را به اشغال خود درآورده‌اند».
شرق در ادامه نوشت: در این کمپین ضمن هشدار شدید «برای حفظ نوامیس و حفاظت از جان…» تقاضا شده است که «فکر عاجلی برای اخراج همه افغان‌ها بشود». نباید فرموش کرد که این روزها در داخل افغانستان تبلیغات ضدایرانی شدیدی از سوی عناصر تحت نفوذ عربستان و عناصر طالبانی و تندروهای پاکستان انجام می‌شود و چیزی که زمینه‌ساز جدی‌گرفتن این هشدار مشکوک می‌شود، این است که واکنش برخی از افغان‌ها در آن کشور در برابر هر اقدام یا سخنی از سوی ایران که نمی‌پسندند، با نوعی بستانکاری و ناسزاگویی همراه است.
گویی آنچه ایران تاکنون و در زمان‌های نیازمندی برای آوارگان این کشور همسایه کرده با حق‌ناشناسی فراموش شده است. چندی‌پیش رئیس‌جمهور ایران درباره حقابه ایران از آب هیرمند که طبق قرارداد و پس از چانه‌زنی‌ها و ارفاق‌های بسیار تعیین شده است، در کنفرانس آب در تهران تذکری داد که فردای آن روز بار دیگر با فریادهای سازمان‌یافته «مرگ بر ایران» در هرات و کابل مواجه شد و طبیعتا توطئه‌ای که پشت این اقدام ناسپاسانه نهفته بود، در ایجاد خشم و در میان ایرانیان موفق بوده است و می‌تواند در ترویج این کمپین افراطی از سوی برخی از ناسیونالیست‌های تندروی ایرانی مؤثر بوده باشد. مقامات دولتی افغان با لحنی تند از نیاز خود افغان‌ها به آب و توسعه کشاوزی سخن گفتند، درحالیکه باید نیازهای خودشان را با آب خودشان برطرف کنند و ما می‌دانیم که چگونه آب با اسراف و به‌طور غیرکارشناسانه در مزارع کوکنار مصرف می‌شود و با قاچاق تریاک و هروئین آن به ایران نه‌تنها سلامت جوانان بلکه طلای ایران را نیز می‌ستانند. شرارت قاچاقچیان موجب آسیب به حیثیت افغان‌ها می‌شود. کشت کوکنار در افغانستان عملی تروریستی است و اگر دولت افغانستان حاکمیت مؤثر بر خاک خود ندارد و اگر مراجعه به شورای امنیت و مقامات بین‌المللی برای پایان‌دادن به آن مؤثر نباشد، لازم است که در قالب دفاع مشروع از امنیت و سلامت ملی و جلوگیری از کشن غیرقانونی و قاچاق‌های مسلحانه و زیر نفوذ اجانبی که خواهان انتقال ناامنی به داخل ایران هستند، در درون و بیرون از مرزهای ایران اقدام قاطع شود باید ریشه قاچاق مخرب و منابع مالی آنان را خشکاند.
بازگرداندن افغان‌های آواره باید به همان صورتی که سایر کشورها با این‌گونه مهاجرت‌ها مقابله می‌کنند، به‌طور محترمانه و تدریجی انجام شود، تا بهانه برای خصومت بعدی و بستانکاری‌های سرکشانه به دست ندهد. باید به کسانی که با سهل‌انگاری موجب تسهیل هجوم سیل‌آسا و روزافزون آنان به ایران می‌شوند و در برخورد با کارفرمایانی که موجب تشویق مهاجران قاچاقی می‌شوند، برخورد شدید انضباطی شود. مدرسه حق فرزندان افغان‌ها و دیگر بیگانگانی است که در ایران به سر می‌برند، اما بازگرداندن مکرر و پیوسته عبور‌کنندگان غیرقانونی از مرز نیز حق کشوری است که قوانینش نقض شده است. انتظار می‌رود هم‌وطنان عزیز، تحت‌تأثیر این‌گونه کمپین‌های حاد که رنگ و بوی نوعی مجازات جمعی دارد، از واکنش خشمگینانه خودداری كنند و احترام و حقوق انسانی زحمت‌کشانی را که در زمان جنگ و خشونت داخلی به ناچار به ایران پناه آورده و با زحمت و کمک به سازندگی این کشور نانی به کف آورده‌اند، در نظر داشته باشند. خصوصا به برخی مسئولان دولتی افغانستان که این روزها شاهد سخنان غیردوستانه و ناسپاسانه از سوی آنان بوده‌ایم نیز باید هشدار داد که بیشتر درصدد ایجاد آرامش در کشورشان باشند و در نقاطی در کنار مرز اردوگاه‌های مناسبی برای نگاهداری کسانی که به‌طور غیرقانونی از مرز عبور کرده و بازگردانده خواهند شد، ایجاد کنند.”
انتهای پیام
