گلایه‌ای با رییس جمهور محترم درباره‌ی روز تحلیف

«رشید داودی» طلبه حوزه علمیه قم در یادداشتی با عنوان «گلایه‌ای با رییس جمهور محترم» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

آقای دکتر روحانی شما از پیشگامان انقلاب و جلوداران جنگ و جهاد و مردان میدان مبارزه و صلح بوه و هستید که خدماتتان به انقلاب و نظام، کارنامه ای درخشان برایتان رقم زده است.

فرهیختگی در نظر، صلابت در سخن و اقتدار در عمل، شما را در زمره ذخائر ذی قیمت نظام قرار داده است. سخن گفتن از شخصیت هایی چون شما همواره سخت بوده و هست و در این مقال نه درصدد آنیم و نه مجال بسط نظر است.

آنچه موجب نگارش این یادداشت شد، اشاره به نکاتی است که اگرچه در نگاه کل نگر اهمیتش بیش از آنچه روی داده نباشد، اما از منظر توده مردم بسیار با اهمیت، امیدآفرین و قدرشناسانه می نمایند.

نکته اول) سال نود و چهار، هنگامی که امت امام راحل متحیرانه دیدند که صلاحیت جمع کثیری از علما خصوصا یادگار دانشمند امام حضرت آیت الله سیدحسن خمینی برای انتخابات مجلس خبرگان رهبری محرز دانسته نشد، آنهم در شرایطی که بی‌سابقه‌ترین تاییدات علمی بزرگان از مراجع و مجتهدین از ایشان صورت گرفته بود، انتظار این بود که جنابعالی به عنوان رییس جمهور در این باره با صراحت اعلام موضع کنید و در دفاع از این ظلم رفته، سخن بگویید. همچنانکه حضرت آیت الله هاشمی این کار را انجام دادند و با صلابت و شجاعت و صراحت تمام از این ظلم رفته انتقاد کردند و همچنانکه که مطلعید تا مرز ردصلاحیت پیش رفتند؛ و قطعه‌ای پر افتخار از خود برای تاریخ سیاست ورزیِ مؤمنانه در این مرز و بوم به یادگار گذاشت.

شاید اگر شما نیز چون ایشان با صراحت از یادگار محبوب و عزیز امام و امت دفاع می‌کردید، در انتخابات مجلس خبرگان، که با توجه به جایگاه فعلی و جمیع شرایط دیگر می‌بایست با اقتدار رای نخست را کسب می‌کردید، اما اینگونه عمل نکردید و نتیجه‌ای که برای شما انتظار می‌رفت حاصل نشد.

جناب آقای دکتر روحانی، گمان نمی‌کنید که میزان آراء معنادار آیت الله مرحوم هاشمی رفسنجانی در آن انتخابات مرهون همین صلابت و شجاعت و صراحت مورد انتظار مردم، بود؟

نکته دوم) جناب آقای دکتر روحانی شما نیز چون همه‌ی ملت ایران نیک می‌دانید و معترفید که (در کنار همه‌ی صلاحیت‌های بالای شخصی و شخصیتی که واجد آنید) نقش آیت الله هاشمی و بزرگانی چون حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمد خاتمی در انتخاب شما به عنوان رییس جمهور، غیر قابل کتمان است.

مگر می‌شود ظلم‌های محیر العقولی که خصوصا در سالهای اخیر بر آیت الله هاشمی و دیگر یاران راستین امام راحل رفت، را از یاد برد؛ مگر می‌شود، تخریب‌ها، تهمت‌ها و توهین‌هایی که از تریبون‌های رسمی به ایشان داده شد، را فراموش کرد؛ اما چه شد موضع مردم در قبال پروپاگاندای تبلیغاتی اقتدارگرایانِ مستبد و انحصارطلب؟ امت امام پس از آنکه در سال 92 عده ای نخواستند صلاحیت محرزش را احراز کنند، چشم بر لبان او دوخت و آنگاه که از حضرتعالی اعلام حمایت کرد، با لبیک به این یار فرزانه‌ی امام و انقلاب، شما را به ریاست جمهوری رساندند.

جناب آقای روحانی شاید در نظر شما تشکرتان از ایشان و آقای خاتمی پس از پیروزی در انتخابات 92، کم اهمیت جلوه دهد، اما برای مردمی که سالها از تریبون‌های رسمی خصوصا صدا و سیما نام ایشان را بجز با توهین و تخریب و دروغ پراکنی نمیشنیدند، این نام بردن توأم با تجلیل و قدردانی و احترام، تسکینی بر دلهای جریحه دار امت امام و آفرینش امید دوباره است.

جناب آقای روحانی پس از شام غمبار 19 دی 95 که روح آن صحابی صالح و صادق و صابر (به تعبیر آیت الله جوادی آملی) به ملکوت اعلی پر کشید، و همه‌ی تریبون‌های نظام شاید از ترس خشم و اندوه مردمی که حیات و ممات مظلومانه‌ی ایشان را شاهد بودند، مجبور به تجلیل از آن فقید پارسا و مجاهد نستوه شدند، اما پس از هفتم ایشان، دوباره به رویه‌ی واضح الخطاء گذشته برگشتند و همه چیز را فراموش کردند؛ گویی که اصلا هاشمی‌ای نبوده است!

جناب آقای دکتر! در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نیز اگرچه هاشمی حضور فیزیکی نداشت اما در همه‌ی مراحل انتخابات نامش و ذکرش با نام شما همراه بود. شما خود شاهد بودید که هرجا نامی از ایشان و سایر یاران راستین امام به میان می‌آمد، چه شور و نشاط و فریادی از مردم در تجلیل ایشان برمی خواست.

جناب آقای روحانی به یقین عده‌ای در این کشور نام بردن توأم با تجلیل از هاشمی و هاشمی‌ها را چونان جرمی آشکار می‌دانند اما برای مردم چنین کاری بجز قدرشناسی و قدردانی مفهوم دیگری ندارد. و در مقابل شاید سکوت، بی تفاوتی و گذشتن از نام ایشان را نادرست و قدرناشناسانه بدانند.

آقای دکتر! حتما گزارش واکنش مثبت و محبت آمیز مردم به شما پس از نام بردن از آیت الله هاشمی در اولین دیدار با رهبری پس از انتخابات را به شما داده‌اند؛
جناب آقای رییس جمهور در روزهای منتهی به مراسم تنفیذ و تحلیف حضرتعالی، مردم قدرشناس ایران بارها با بازنشر تصاویر حضور آیت الله در جلسات مشابه گذشته، یادشان را گرامی داشته و به جای خالی شان در مراسمات پیش رو اشاره می‌کردند؛ اما متاسفانه نه در مراسم تنفیذ و نه در مراسم تحلیف هیچ نامی از ایشان به میان نیامد؛ و همین موجبات گلایه و ناراحتی پشتوانه‌ی مردمی شما شد.

جناب آقای دکتر، مردم به هزینه‌بر بودن زنده نگه داشتن نام هاشمی آگاهند اما آنها اندیشه و مرام هاشمی را در امثال شما جستجو می‌کنند؛ همان هاشمی‌ای که اگرچه تاریخ انقلاب و نهضت بنامش گره خورده و خدماتش به نظام با هیچ کس قابل مقایسه نیست، تا پایان عمر از خود نگفت و هرچه گفت از امام بود و تجلیل نام خمینی؛ به جرأت می‌توان گفت که آقای هاشمی در هیچ سخنرانی‌ای در بزرگداشت نام و یاد امام کوتاهی نکرد و همواره ذکر نام امام زینت کلامش بود.

جناب آقای دکتر هیچ کس چنین انتظاری از جنابعالی نداشته و ندارد، اما به نظر می‌رسد انتظار تجلیل از آیت الله هاشمی و زنده نگه داشتن نام ایشان در چنین مراسماتی که اولین مراسمات بدون حضور ایشان هستند، انتظار بالایی نباشد.

جناب آقای دکتر روحانی، نگارنده‌ی این سطور همواره به حمایت کردن از شخصیت‌های فرهیخته، اندیشمند و گرانقدری چون حضرتعالی به خود بالیده است و شما را بازوی توانمند انقلاب و یاران راستین امام در احیاء تفکر ایشان و مبارزه به انحراف از مسیر انقلاب می‌داند. و آنچه موجب نگارش این نوشته شد، بازتاب احساسات پاک و قدرشناسانه‌ی مردمی است که حداقل از شما انتظار تجلیل از بزرگانی چون آیت الله هاشمی را داشتند و ترک این مساله موجه گلایه مندی شان شده است.

درود خدا بر شما و دعای خیر حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه بدرقه راهتان باد.
ارادتمند شما
رشید داودی/ پانزدهم مرداد 96، حوزه علمیه قم

انتهای پیام