گپ و گفتی با محمد بنا در آستانه شصت سالگی
محمد بنا این روزها به دور از هیاهوهای شهر تهران، در شهریار با حضور در باشگاه انقلاب و سایر باشگاههای کشتی این شهر به آموزش کشتی برای نوجوانان میپردازد. محمد بنا که بارها ثابت کرده نمیتواند از کشتی دور باشد، با وجود کنارهگیری از کشتی فرنگی تیم ملی دوباره به این رشته برگشته و این بار در اقدامی جالب توجه به دور از شهر و در مناطق محروم به آموزش کشتی برای کشتیگیران نوجوان و جوان مشغول است.
به گزارش ایسنا، سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی در گفتوگویی به مناسبت پنجاهونهمین سالگرد تولدش با ایران ورزشی، صحبتهای جالبی را مطرح کرده است؛ از حضورش در باشگاهی در شهریار تا وضعیت فوتبال ایران در آینده بعد از جدایی کارلوس کیروش.
-من معمولا اجازه نمیدهم کسی برایم جشن تولد بگیرد. وقتی که در اردوی تیم ملی بودیم بچهها یواشکی کیک میخریدند. امسال هم که بحث اردو نبود، گفتم بیایم خانه پدرم تا در کنار خانواده همه دور هم باشیم. البته اینجا هم متوجه شدم که کیک تولد خریدند ولی کلا از این ماجرا فراری هستم.
- من بهترین هدیه تولدم را از تیم جوانان گرفتم که قهرمان جهان شدند. این خیلی اتفاق خوبی بود. امیدوارم که بزرگسالان هم بتوانند در فرانسه همین اتفاق را تکرار کنند و همه از آن لذت ببرند. خوشبختانه با وجود همه حرف و حدیثهایی که در سالهای اخیر بوده اما کشتی فرنگی استانداردهای تمرینات خود در ردههای سنی مختلف را حفظ کرده است.
- این دو روز از دیدن مسابقات این تیم عشق کردم. خوشبختانه کشتی فرنگی مسیر خودش را پیدا کرده و با وجود همه مشکلات و بی توجهیها این تیم عالی کشتی گرفت.
– رییس فدراسیون کشتی هم میخواهد به موفقیت برسد. او در خیلی بخشها شاید خوب کار کرده باشد اما در این مورد من میگویم او اشتباه میکند و او هم میگوید من اشتباه میکنم. هیچ بحث دیگری در میان نیست. من هم اگر رفتم به خواست و اراده خودم رفتم.
– حسابی از این وضعیت دارم کیف میکنم. با نوجوانان و جوانان علاقه مند به کشتی در شهریار کار میکنم. به هر حال موقعیت کار کردن به خاطر نبود جا و مکان در شهر تهران برایم فراهم نبود.
– این بندگان خدا هنوز فکر میکنند که من محمد بنا هستم! از دیدنم خوشحال میشوند اما نمیدانند که دیگر پیر شده ام. این کارها بیشتر از اینکه برای کشتی باشد برای خودم است. امکانات هم در کشتی فرنگی همه جا معمولی است. در تهران شاید 50 یا 60 باشگاه برای کشتی آزاد باشد اما یک فرنگیکار برای تمرین کردن باید از تهران به شهریار بیاید. به هر حال بحث آزاد و فرنگی در همه چیز متفاوت است. همین الان در باشگاه شهریار وضع تشک کشتی به حدی خراب است که اگر کشتیگیر بخواهد دو دور تشک را بدود با ساییدگی زانو روبهرو میشود.
– سرمربی در هر رشتهای باید اصل باشد. الان فوتبال ایران با کیروش به موفقیتهای زیادی رسیده. ایرادهای زیادی هم به او گرفته میشود اما اگر همین امروز کیروش را بردارند از فردا فوتبال ایران بدبخت میشود! بدبخت میشود یعنی اینکه دوباره برمیگردد به همان دوران ناخوشایند که با هزار و یک اما و اگر به جام جهانی میرفتیم. ولاسکو از والیبال رفت، ببینید والیبال به چه روزی افتاده؟ هر زمانی ورزش به موفقیت رسیده نقش یک سرمربی خوب و بزرگ در میان بوده است.
– من به خواست خودم رفتم. گفتند مجری باش، گفتم نمیتوانم. من برای خودم تفکر دارم. ایده دارم. هیچ بحث و ناراحتی هم اینجا در میان نیست. سرمربی باید با تفکر خودش کار کند تا به موفقیت برسد. کسی میتوانست به ولاسکو بگوید اینگونه باشد یا نباشد؟ الان چرا کیروش موفق است چون به کاری که ایمان دارد عمل میکند.
انتهای پیام