آیا اخراج حاج صفی و شجاعی از تیم ملی فوتبال احمقانه نیست!
به گزارش انصاف نیوز، «علی نظری» سردبیر روزنامه‌ی «مستقل» در یادداشتی درباره‌ی مساله‌ی اخراج احسان حاج صفی و مسعود شجاعی نوشت:
در خبرها داشتیم که دو بازیکن لژیونر تیم ملی فوتبال ایران، احسان حاج صفی و مسعود شجاعی، اعضای تیم باشگاه پانیونیوس یونان که در چهارچوب رقابت‌های پلی آف باشگاه‌های اروپا مقابل تیم باشگاهی مکابی اسرائیل به علت رعایت قوانین باشگاه مربوطه و عمل به توصیه‌ی سرمربی، از سوی فدراسیون فوتبال از تیم ملی فوتبال ایران کنار گذاشته شدند!
این اقدام نابخردانه‌ی حذف این دو چهره‌ی برجسته‌ی تیم ملی آن هم در آستانه‌ی مسابقات جام جهانی موجب تضعیف تیم ملی خواهد بود.
از سوی دیگر رفتاری مشمئزکننده است که موید بی‌اعتنایی فدراسیون فوتبال ما به عرف و مقررات بین المللی است.
اشکال دیگر این دستور احمقانه مقامات فدراسیون فوتبال ما این است که بازیکنان برجسته‌ی کشورمان در صورت لژیونر شدن عطای تیم ملی را به لقای آن می‌بخشند.
نکته‌ی دیگر این که محروم کردن دو بازیکن شاخص ما از تیم ملی در نزد ملل فوتبالدوست جهان چیزی جز انزجار و تنفر در پی ندارد.
فوتبال سیاسی هرگز خوشایند ذائقه‌ی افکار عمومی جهانی نیست.
مگر ما در جزیره‌ای جدا از جهان زندگی میکنیم! که این گونه قوانینی را برای ورزشکارانمان وضع می‌نماییم؟!
چرا مقامات کار نابلد فدراسیون فوتبال، عدم مصاف با ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران اسراییلی را به صورت یک قانون به سایر فدراسیون‌های سایر کشورهای جهان، فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام نمی‌کنند تا آنها هم هنگام انعقاد با فوتبالیست‌های ایرانی این محدودیت را در قراردادهای بازیکنان ما لحاط نمایند؟!
فوتبال سیاسی، اصلاً مطلوب مردم دنیا نیست؛ بلکه پدیده‌ای ابزاری برای حاکمان غیر دموکراتیک کشورهای توسعه نیافته است؛ و بهتر است ما از فوتبال سیاسی اجتناب نماییم تا در محافل بین المللی و جهانی مورد تحقیر قرار نگیریم.
اما در مورد عدم رویارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس باید بگویم طرح غیرکارشناسانه‌ای است که هیچگاه نتوانست طی چهار دهه مورد رضایت حداقلی ورزشکاران ایرانی قرار بگیرد!
در المپیک 2012 لندن که حمید سوریان مدال طلا گرفت، فراموش نمی‌کنیم به علت حضور کشتی گیر اسرائیلی، همه‌ی دست اندرکاران کشتی در دقایق سخت قرعه کشی دست به دعا شده بودند که کشتی گیر اسرائیلی با سوریان همگروه نشود!
واقعاً چنین رویه‌ی نمایشی چه سودی برای ورزشکاران ایرانی دارد؟!
مبارزه با اسرائیل هم راه و روش خاص به خود دارد. این گونه رفتارها حتی در بین ورزشکاران کشورمان آنقدر ناپسندیده و مذموم است که در گپ و گفت‌های خصوصی منتقدان برجسته‌ی این طرح بی معنا هستند!
فراموش نمی‌کنیم آرش میراسماعیلی قهرمان جودو جهان در مسابقات المپیک 2004 وقتی به علت عدم رویارویی با جودوکار اسرائیلی، مدال طلا را از دست داد، روی تاتامی (تشک جودو) زار زار می‌گریست و می‌گفت: خدایا طلای المپیک را مفت از دست دادم!
آیا وقت آن نرسیده است که این طرح احمقانه از ورزش ما حذف شود؟!
چرا دو دستی به طرحی چسبیده‌ایم که با نارضایتی داخلی و حقارت بین المللی مواجه است؟!
انتهای پیام
برادر نظری احمقانه اش را نمیدانم اما دو اصل اثبات شد اول اینکه این رو برو نشدنها تاکنون داوطلبانه نبوده وفرمایشی بود چرا که اگر غیر از این بودبرای کاری برحسب وظیفه انهم در یک تیم خارجی روبرو شدن دیگه جریمه ومحکومیت و….نداره دوم امیدواریم قرار مداری گذاشته نشده با شه تا با دخالت دادن سیاست درورزش فدراسیون ما تعلیق وکشور دیگری به جام جهانی بره مثل اتفاقی که برای یوگسلاوی سابق درمسابقات قهرمانی اروپا افتاد البته خوشبختانه مسئولین ما نعوذو بال…..دنبال منافع شخصی نیستند بلکه در جهت دفاع از مستضعفین جهان منهای مستضعفین خودمان این اقدامات را میفرمایند
دفاع ازمظلوم باظلم به خودی آنهم غیرقانونی؟! اسراییل سیبل وهدفی است برای عقب نگهداشتن آمریکاازایران وشعاردفاع ازمظلوم،صرفا برای اقناع افکارعمومی است.اماازآنجا که ماتواین کشورشورهمه چیزرادرمیآوریم وهمه چیزرابشدت سیاسی میکنیم،این مسیله بصورت تابو درامده.
از قدیم گفته اند سال زور 13 ماهه – منطق لازم نیست
حالا نکه میر اسماعیلی بعد از اون مسابقات کل طلاهای جهان رو شخم زد. اگر اون حریف نبود که نه اون سال طلا می گرفت و نه اون جایزه مفتی نصیبش میشد. آخه برا توجیه حرف های صد من یه غازت یه چیزی بگو آدم خندش نگیره. والا
اوج حماقت است.