عبدالله اسکندری: علی حاتمی کپی نبود!
عبدالله اسکندری، چهره پرداز در سالروز تولد «علی حاتمی» درباره حاتمی و سینما او گفت: ویژگی اصلی سینمای حاتمی این است که، سینمای او تقلید از هیچ جایی نبود.
عبدالله اسکندری در گفت و گو با خبرنگار انصاف نیوز درباره «سینمای حاتمی و نگاه او به سینما» افزود: سینمای حاتمی سینمای بسیار خوبی بود. فیلم های حاتمی در سرار دنیا به نمایش در می آید و همواره نماینده ایران است، ویژگی اصلی سینمای حاتمی این است که، سینمای او تقلید از هیچ جایی نبود. من همه فیلم های حاتمی را دوست داشتم، اما «مادر» یک حس خاصی دارد و برای من بسیار اثر گذار است. سوته دلان حاتمی به نظر من یک شعر است، شعری برای سینمای سینما ایران.
این چهره پرداز مطرح سینمایی ادامه داد: حاتمی بسیار به سینما علاقه مند بود، یکی از استثنا هایی بود که عاشق سینما بود. زمانی که شهرک سینمایی در حال ساخت بود، حاتمی گفت «من باید به سینما خدمت کنم و اینکه یک فیلم بسازم و بروم فایده ای ندارد» و حتی چندین مرتبه در هنگام ساخت شهرک به علت فشار هایی که بر دوش او بود، دچار مشکل شد و تا مرز سکته نیز پیش رفت. امروز اسم شهرگ سینمایی «شهرک غزالی» است درحالی که حاتمی با تمام وجودش آن را ساخت.
اسکندری درباره « علت ماندگاری سینمای حاتمی و اینکه امروزه آیا سینماگری در قامت حاتمی وجود دارد؟»، عنوان کرد: هر کسی بعنوان یک ایرانی با سینمای حاتمی احساس همزات پنداری می کند، سینمای حاتمی مانند صنایع دستی است و برای همه بسیار قابل لمس و آشنا است. من در این سال ها بسیار جستجو کردم اما کسی مثل حاتمی وجود ندارد.
عبدالله اسکندری در خاطره ای زنده یاد «علی حاتمی» عنوان کرد: از حاتمی خاطره زیاد هست، اما خاطره ای که از «هزاردستان» دارم، برایم بسیار جالب است. در هزار دستان می خواستند مانع ساخت شهرک شوند، آن لحظه دیدم که حاتمی به حدی سرخ شد و به او فشار عصبی وارد شد که نزدیک بود سکته کند. به حاتمی گفتم که، «به خودت فشار نیاور، سکته می کنی» در جواب من گفت، «مهم نسیت، این شهرک مهم است، من ماندنی نیستم ولی اینجا می ماند» و امروز بعد از گذشت سال ها از فوت حاتمی من می بینم که، حاتمی درست می گفت و شهرک برای سینمای ایران ماند و صد ها سریال و فیلم در این شهرک سینمایی ساخته شد و همچنان هست.
وی ادامه داد: برای حرف آخر فقط می توانم بگویم روحش شاد و امیدوارم این سینما کمی قدردان حاتمی شود.
انتهای پیام
