آسیب شناسی سیستم اقتصادی بشاگرد

به گزارش انصاف نیوز، محسن باقری در یادداشتی که وبلاگ ندای بشاگرد منتشر کرده، نوشت:

نبض پیشرفت یک جامعه متکی به اقتصاد است پیشرفت در مساله اقتصاد پیشرفت در مسایل فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … را به همراه دارد. متکی بودن به اقتصاد درونی و داخلی جامعه خود تضمین کننده و ضمانمت نامه ای برای آینده ی افراد جامعه است.

این روزها می شود گفت مساله ی اقتصاد بشاگرد جزو لاینفک مسایل غیر قابل راه حل و حل نشدنی است. اقتصاد در بشاگرد نه تنها در بیرون بلکه در داخل نیز رونق ندارد و نه متکی به اقتصاد درونی و نه حتی بیرونی، نه سرمایه ای نه سرمایه گذاری…

شهری با 30 هزار جمعیت دارای آب و هوای متنوعی مردمانی با اقلیم های گوناگون نیازهای بسیاری دارند که برای تامین نیازهای اقتصادی خود باید دست نیاز به شهرستان های دیگر بدوزند. در نگاه اول تامین نیازهای اساسی بشاگرد با 30 هزار جمعیت نبض اقتصاد بشاگرد است ظاهرا بعضا به این خود باوری خیالی رسیده اند که بشاگرد از لحاظ اقتصادی باید متکی به سایر شهرستان ها باشد اما اگر پرده ی نتوانستن کنار رود و اندکی از ظرفیت ها و پتانسیل های بشاگرد به معرض دید قرار گیرد… قاعده بازی عوض می شود.

تا زمانی که با دید نمی توانیم یا همان دید تکنوکراتی به مساله ی بشاگرد نگاه شود درست است که ما هیچ وقت نمی توانیم.

اگر دید ما به سمت دید انقلابی گسترش یابد و «ما می توانیم» بشود سکه ی رایج امروز ما، می توان دید که اقتصادی متکی به ظرفیت های بیرونی و بالاخص درونی را ه انداخت.

دید ما نمی توانیم دیدی تکنوکراتی که ناخواسته سکه ی رایج امروز ما شده است و یکی از بزرگترین آسیب ها و ضعف های سیستم اقتصادی بشاگرد است و تا زمانی این دید عوض نشود و تبدیل به دید انقلابی و مستضعفی نشود حتی نمی توان یک گام برای اقتصاد بشاگرد برداشت اما آسیب هایی که این دید را به وجود اورده اند که مکمل زایش آسیب های دیگر در بشاگرد شده در نوشتار زیر به صورت کلان بررسی خواهیم انداخت.

عدم توجه به پتانسیل ها و ظرفیت های درونی یکی از معضلات بشاگرد همین عدم توجه به پتانسیل ها و ظرفیت های خود بشاگرد است. شهری با 30 هزار جمعیت مسلما نیازهای گوناگونی در فصول مختلف سال دارد که باید برای تامین این نیازها باید در خود شهرستان و راه اندازی سرمایه گذاری مطمئن برای تامین نیازهای اساسی صورت گیرد.

بشاگرد ظرفیت و پتانسیل های اقتصادی بالایی دارد که باید به آنها پرداخته شود تا در گذر زمان کوتاه مدت و بلند مدت به اقتصاد کمک کنند.

با توجه به پهناور بودن بشاگرد و آب و هوای متفاوت وجود زمین های حاصل خیزی را به همراه دارد که می توان گفت در هر فصل سال در بشاگرد زمین های کشاوزری قابل کشتی را خواهد داشت که حداقل نیاز شهرستان را در این زمینه و نیازها تامین کند.

اما بی توجهی به این ظرفیت درونی بشاگرد باعث شده که هر روز زمین های قابل کشت در بشاگرد تبدیل به بیابان شوند، نادیده گرفتن این ظرفیت بزرگ در اقتصاد کشاورزی مسلما در آینده همگان را متوجه اشتباه بزرگ خواهد انداخت، زمانی که از آن زمین های حاصل خیز چیزی باقی نمانده است.

وجود نخل های خرما حداقل می تواند نیاز این شهرستان را تامین کند اما باز با بی توجهی و عدم ساماندهی و برنامه ریزی دقیقی این ظرفیت نیز رو به ویرانی است.

دام و محصولات دامی یکی دیگر از ظرفیت های اقتصادی بشاگرد است که مورد لطف قرار نگرفته است.

وجود چندین هزار راس دام در بشاگرد فرصت خوبی را برای تامین نیازهای اساسی مردم را به فراورده های دامی فراهم می کند اما با نادیده گرفتن این سرمایه مردم بشاگرد باید برای ساده ترین نیاز فراورده ی دامی خود سفری چند ساعته را به میناب داشته باشند آن هم به خطرات احتمالی….

اگر نگاهی درست و نظارتی دقیق به این مساله شود و در پی آزاد سازی این ظرفیت قدم هایی برداشته شود مسلما به اقتصاد بشاگرد کمک شایانی خواهد کرد.

از لحاظ استراتژیک می شود گفت که تمرکز بشاگرد به صورت روستا به روستا یک مساله ی استراتژیک است که نه تنها در مساله ی اقتصاد بلکه در مسائل فرهنگی سیاسی و… به پیشرفت بشاگرد کمک خواهد کرد.

بشاگرد با وجود جاذبه های تاریخی و وجود امامزادگان می تواند مکان مناسبی برای جذب توریست و بازدید منطقه ای و فرا منطقه ای باشد اما به شرط اینکه اینگونه مسائل نیز به خوبی ساماندهی شوند.

از ظرفیت های بشاگرد قرار گرفتن در منطقه ای کوهستانی و بعضا کویری و وجود سنگ های بسیار مناسب برای کارهای عمرانی که اگر به خوبی ساماندهی شود نه تنها نیاز شهرستان حتی بعضا نیاز استان را می تواند فراهم کند. اما می توان گفت اگر بررسی های کارشناسانه صورت گیرد شاید به وجود سنگ معدن نیز در این شهرستان پی برد.

نبود سرمایه و سرمایه گذار در بشاگرد حاصل بی توجهی مسوولین به ظرفیت های بشاگرد است مسلما اگر قدم اول برای حل مشکلات اقتصادی در بشاگرد برداشته شود به خودی خود هم جذب سرمایه و هم جذب سرمایه گذار را به دنبال دارد. نبود سرمایه گذاری در تامین نیازها کالاهای اساسی از ضعف های امرز ماست.

اما بعضا سرمایه گذاری های خردی صورت می گیرد که باز با بی تدبیری و عدم نظارت دقیق به جرات می توان گفت سرمایه سوزی می شود. اما در این میان خالی از لطف نیست که به اصل 43 و 44 قانون اساسی نگاهی بیاندازیم که باید در راستای اهداف و اصول منطبق بر این اصل های قانون اساسی مسوولین بر اساس خط مشی رهبری اهتمام جدی بورزند.

برای حل امروز آسیب های بشاگرد شعار ما نمی توانیم باید کنار برود و جای آن را همان اراده هایی بگیرد که هواپیمای بدون سرنشین و فوق پیشرفته ی آمریکا را به زمین فرود می آورد. اراده ای می خواهیم از جنس آنهایی که با دید انقلابی به غنی سازی 20 درصد دست یافتند، ما نیز اگر دیدمان به مسایل دید انقلابی شود و خط مشی خود را ولایت بدانیم می توانیم اقتصادی و زندگی اجتماعی خوبی برای مردم شهرمان رقم بزنیم.

انتهای پیام