خاطره از گفت و گو با یک عالم و مبلغ وهابی
خاطره «محمد محمدرضایی»(استاد فلسفه دین دانشگاه تهران)از گفتوگو با یک عالم و مبلغ وهابی با موضوع نظر اسلام درباره توسل که به انصاف نیوز ارسال شده در پی می‌آید:
باسمه تعالی
چند سال پیش خداوند توفیق زیارت خانه خود و مضجع شریف پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه بقیع (علیهم السلام) را به اینجانب عطا فرمود. از این باب خداوند را شاکرم و انشاء الله حج مقبول و زیارت پیامبراکرم (ص) و ائمه بقیع (علیهم السلام) نصیب همه علاقمندان گردد.
در مسجد النبی، شبها بعد از نماز جماعت، افتخار زیارت پیامبر گرامی اسلام نصیبم میشد. فضای معنوی مسجد النبی به گونهای است که هر مسلمانی احساس میکند که در محضر رسول گرامی اسلام(ص) قرار دارد. از آن حضرت، تقاضا میکردم که دعا بفرمایند که توفیق بندگی خدا نصیب ما و جامعه اسلامی و همه مسلمانان بشود. و جامعه اسلامی، با عظمت و الگویی برای همه جوامع گردد.و نیز مشمول شفاعت آن حضرت در سرای دیگر شویم.
در حال گفتوگوی با آن حضرت، همانگونه که از سر احترام رویم را متوجه مضجع شریف کرده بودم. یکی از مبلغان و عالمان وهابی روی مرا از توجه به آن حضرت به طرف قبله برگرداند و اعلام نمود:
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (شعراء/213)
< با خداى يكتا خداى ديگر مخوان و گرنه جزو معذبين خواهى بود >
او با این عمل میخواست به من تفهیم کند که این عمل من تحت عنوان درخواست از غیر خداست که نوعی شرک است و نیز مشمول عذاب الهی خواهم شد. مبلغان وهابی تلویحاً و بعضاً اشاره میکنند که توسل ما شیعیان به پیامبر و ائمه معصومین مصداق دعوت از غیر خدا و نوعی شرک است. آنان فکر میکنند، ما در عرض خداوند، مقام الوهیت برای پیامبر گرامی اسلام قائل هستیم، در صورتی که افتخار پیامبر گرامی اسلام به این است که او عبد خداوند و مورد عنایت اوست و اگر ما متوسل به آن حضرت میشویم به دلیل جایگاه ویژه آن حضرت در نزد خداوند است. اینجانب در پاسخ، این آیات قرآن را تلاوت نمودم:
قَالُواْ یَآ أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَآ إِنَّا كُنَّا خَاطِئِینَ« یوسف97»
(فرزندان) گفتند: اى پدر! براى گناهانمان (از خداوند) طلبِ آمرزش كن كه براستى ما خطاكار بودیم.
قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّى إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ «یوسف 98»
(یعقوب) گفت: بزودى از پروردگارم براى شما طلب آمرزش مىكنم، براستى كه او، خود آمرزنده وبسیار مهربان است.
وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا (نساء 64).
و اگر آنها هنگامی که به خویشتن ستم کردند نزد تو می آمدند ، آن گاه از خداوند آمرزش می خواستند و رسول خدا نیز برای آنها طلب آمرزش می کرد بی تردید خدا را بسیار توبه پذیر و مهربان می یافتند.
این دو آیه دلالت بر آن دارد که طلب مغفرت از پیامبران از جمله پیامبر گرامی اسلام از نظر اسلام(ص) مورد قبول است و منظور من هم از تلاوت این آیات این بود که پیامبر گرامی اسلام (ص) در حکم پدر امت اسلامی است و ما از او میخواهیم که برای ما از خداوند طلب مغفرت کند.
آن عالم و مبلغ وهابی در جواب اعلام نمود طلب مغفرت از پیامبران در حال زنده بودنشان صحیح است نه حال که از دنیا رفتهاند (فی حال حیاته، لا فی حال مماته، آنها مردهاند و دیگر کار تمام شده است) البته آنها اعتقاد دارند هنگامی که پیامبر خدا از دنیا رفت، هیچ کلامی را نمیشنوند در صورتی که این عقیده درست نیست زیرا ما در نمازهای یومیه به پیامبر گرامی اسلامی (ص) سلام میکنیم (السلام علیک ایها النبی و رحمته الله و برکاته) اگر کلام ما را نشنود این سلام لغو میشود. اینجانب در جواب او این آیات را تلاوت نمودم :
لا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ﴿ آل عمران /۱۶۹﴾
(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زندهاند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.
(هرچند که بحثهای دقیق فلسفی دلالت برآن داردکه حقیقت انسان به روح او است و روح هم از نسخ ماده نیست و جاودانه میباشد و بعد از زندگی این دنیا به زندگی برزخی خود تا روز قیامت ادامه میدهد وَ مِن وَرَآئهم بَرْزَخ‌ٌ إِلَي‌َ يَوْم‌ِ يُبْعَثُون ولی در آن موقیعت مجالی برای طرح مباحث فلسفی نبود). منظور از ذکر این آیه آن بود که کسانی که در راه خدا شهید شدهاند، زنده هستند و نزد خدای خود روزی میخورند و نیز اعلام نمودم که بسیاری از انبیاء الهی خود، در راه خدا شهید شدهاند و نیز مقام انبیاء از مقام شهدا برتر است. پس هنگامی که شهدا زندهاند نزد خدا روزی میخورند پیامبران به طریق اولویت زندهاند و اینگونه نیست که شما عالم وهابی میپندارید که پیامبر از دنیا رفته است و دیگر کاری از او بر نمیآید. پیامبر هم اکنون هم زنده است و مانند زندگی دنیوی او میتوانیم از برکات وجودی او بهرهمند گردیم.
آن عالم وهابی در پاسخ من اعلام نمود. آنان نزد خداوند روزی میخورند. و خداوند در آسمانها است نه این که در زمین باشند.
او با این تعبیر میخواست بگوید که اگر پیامبران هم زندهاند نزد خداوند در آسمانها روزی میخورند یعنی اولاً خداوند در آسمان است و ثانیاً روح پیامبر نیز در مسجد النبی حضور ندارد که از او طلب مغفرت میکنید. در پاسخ او این آیات را تلاوت نمودم:
- وَ هُوَ الَّذِی فی السمَاءِ إِلَهٌ وَ فی الاَرْضِ إِلَهٌ وَ هُوَ الحَْکِیمُ الْعَلِیمُ(زخرف/84)
او کسی است که در آسمان معبود است و در زمین معبود و او حکیم و علیم است.
- نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید(ق/ 16)
او از رگ گردن به شما نزديك‌تريم
- أَینََما تُوَلُّوْا فَثَمَّ وَجْهُ اللّه (بقره/115)
و به هر سو رو کنید، خدا آنجاست!
منظور من از تلاوت این آیات این بود که اعلام نمایم که خداوند در همه جا حضور دارد او از رگ گردن به ما نزدیکتر است. یعنی خدا فقط تنها در آسمان نیست همان گونه که وهابیت و عدهای به نام مجسمه به چنین عقیدهای قائل هستند که خداوند تنها در آسمان وجود دارد.
بحث که به اینجا رسید و نتوانست جواب قانع کنندهای به اینجانب بدهد از پلیس و مسوول انتظامات کمک خواست تا جواب اینجانب را با قوه قهریه بدهد. در آن صورت احساس کردم ادامه بحث دیگر به صلاح نیست. بنابراین بر خلاف تفکر وهابیت توسل ما شیعیان و بسیاری از جماعت اهل سنت مطابق احکام اسلامی و مورد تایید قرآن است.
انتهای پیام
وهابیون هم مثل بعضی دیگر فقط ان قسمت از دین وقران را میخوانند که به نفعشان است و منطقشان هم خشک مغزی است. به عبارتی نرود میخ اهنی در سنگ.