بیگانگی کیهان از رأی، تنفیذ، تحلیف!
«حمزه فیضی پور» فعال سیاسی اصلاح طلب از لرستان در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «رأی هوشیارانه‌ی ملت، تنفیذ رأی ملت توسط رهبر ملت، تحلیف در خانه‌ی ملت و بیگانگی کیهان از این سه!» نوشت:
روزنامه‌ی کیهان (16/5/96) در سلسه یادداشت‌های زنجیره‌ای خود علیه روحانی و رأی اکثریت ملت، این بار در یادداشتی با عنوان «آن دو گانه اگر در میان نبود!»، با طرح سؤال و سوالاتی در صدد القای این تصور به افکار عمومی است که به قول خودش: «رأی اکثریت آقای روحانی را باید در تلاش گسترده و همه‌جانبه‌ی ایشان و برخی دیگر از دولتمردان در القای دوگانه‌ی «جنگ یا دولت فعلی»! جستجو کرد»، همچنین مانند دیگر تصورات ذهنی از قبل آماده‌شان با تصدیق سازی این تصور که این بیگانگان بودند که با تبلیغاتی همگرایانه و همسو با عوامل داخلی (هواداران روحانی)! افکار عمومی را فریب دادند تا به روحانی رأی دهند و باعث شوند که با این حرکت سیاسی ناجوانمردانه! نامزد محترم مورد حمایت ایشان رأی نیاورند!
نویسنده‌ی این یادداشت مصر است تا همچنان بر این نوع نگاه همیشگی لایتغیر خویش تاکید کند که سازمان‌های جاسوسی بیگانه حامی روحانی بودند و همین حمایت‌ها عامل اساسی پیروزی روحانی در انتخابات سال جاری بود: «به یقین آقای دکتر روحانی و حامیان کارگزارانی و مدعی اصلاحات ایشان، حمایت آشکار «جان برنان» رئیس سازمان سیا – و نه فلان سناتور آمریکایی- از دولت آقای روحانی و تاکید وی بر ضرورت حمایت آمریکا از ایشان را فراموش نکرده‌اند».
همچنین در این یادداشت اینگونه یادآوری می‌شود که عوامل بیگانه (سیا و تبلیغات رسانه‌های وابسته‌ی آنان) ملت را ترساندند که اگر روحانی انتخاب نشود باید در انتظار یک جنگ باشند و در جای دیگری از یادداشت نویسنده اظهار می‌دارد که: «همان بیگانگان حامی روحانی و البته آمریکا بعد از انتخابات، تهدید نظامی خود را جدی‌تر از قبل مطرح کرد و …».
آنچه بر محتوای یادداشت نویسنده‌ی کیهان وارد است یک نقد ساده نیست بلکه زنجیره‌ای از سؤالات است که افکار عمومی ملت برای گرفتن پاسخ از کیهان در سالن انتظار ننشسته است! بلکه سالیانی است که ملت نستوه، انقلابی، شهید داده و هوشیار ایران عزیز مکرر، در انتخابات متعدد و در پای صندوق‌هایٍ «میزان رأی ملت است» خود پاسخ آن را داده است!
هر فرد آگاه، میهن دوست و معتقد به آرمان‌های انقلاب اسلامی که با تأمل یادداشت‌های تصوراتی! اینگونه را مطالعه میکند به کنه تناقضات آشکار و سطحی متن، تهمت‌های تکراری، بغض‌های جریانی، تحقیر رأی ملت، بی اهمیتی برای افکارعمومی، وابسته نشان دادن آرایی که به نام «اصلاحات» به صندوق‌ها انداخته می‌شود و اذعان توهمی به نقش و نفوذ بیگانگان در جذب رأی و نظر مردم!، تلاش برای انکار پایگاه قوی اجتماعی، سیاسی و دانشگاهی اصلاح طلبان پی خواهد برد.
با این وصف سؤال اساسی این است که سه جایگاه قانونی رأی ملت، تنفیذ رأی ملت توسط رهبری عزیز، تحلیف و این همه تبلیغ در ستایش آرای 40 میلیونی که رأی به نظام بوده است با رویکرد تفکر ترویج توهمات آن دوگانه!، با اهرم تبلیغات قوی معاندین در سمت و سو دادن به جهت گیری‌های افکار عمومی ایرانیان و تعیین اینکه به چه کسی رأی بدهند و روحانی هم اینگونه انتخاب شد! چه تناسبی و چه میانه‌ای دارد؟
امیدواریم به جای برسیم که رعایت قواعد بازی قانونی در زمین سیاست به قربانگاه «خودخواهی‌ها» کشانده نشود و برای تمرین و ترویج فرهنگ مدارا، تحمل سیاسی، پذیرفتن و گردن نهادن به تصمیم واقعی ملت آنهم صرفاً در پای صندوق‌های رأی با تکیه بر پیش فرض «هر شهروند یک رأی و رعایت حق الناس» از ادبیات غنی ایرانیان و متون دینی هویت مذهبیمان استفاده‌ی عملی نماییم و برای به صدر نشاندن خواست‌های جریانی و حزبی آنهم با رویکردی ملی از چنگ انداختن به صورت زیبای آرای قانونی و صدای به حق افکار عمومی پرهیز کنیم و به دامان تهمت‌ها برای تخریب چهرها و جریانات مخالف فکری خویش پناه نبریم!
انتهای پیام
مگرکیهان چه گفته؟ غیر از اینکه قضاوت وداوری پنهانی ولی اعتقادی جریان اصلی متحملین نتیجه انتخابات را اشکار میکند؟ براوخرده نگیرید…
بر فرض این دوگانگی جنگ و صلح، وضع فعلی , دیوار کشی و… عامل پیروزی روحانی شد، سوال اینه که چرا مردم این دوگانگی را باور میکنند؟ چراوقتی رقیب ادعا میکنه اصولگرایان کشور را به سمت تحریم و جنگ و دیوارکشی و اعمال محدودیت و فیلترینگ و لغو کنسرت و غیره و غیره سوق میدهند مردم باور میکنند؟ چرا این وصله ها به اصولگرایان میچسبه؟ آیا مردم ساده لوح اند؟ یا اصولگرایان بد سابقه؟
به نام خدا ما را به خیر وی امیدی نیست شر مرساند .
کیهانیان احیانا خودشان هم بخوبی می دانند که وقتی یک ادعای بزرگ را بارها و بدون سند تکرار می کنند، مخاطب نسبت به آن بی تفاوت می شود و آن را جدی نمی گیرد حتی اگر درست باشد! البته شاید آنها بیشتر به این تئوری می اندیشند که دروغ هر چه بزرگتر باورش آسانتر است!