« فکرمی‌کردم به‌عنوان کارگردان هرچه می‌گویم درست است»

یک کارگردان سینما می گوید : من هر روز اخبار افراد معمولی در جامعه ام را می خوانم که دست به اقدامات عجیبی می زنند که به نظر می آید بسیار از آنها دور است.

به گزارش ایلنا مجید برزگر  شب گذشته بعد از نمایش فیلم یک شهروند کاملا معمولی در پردیس سینمایی چارسو گفت : اتفاقی متوجه شدم «یک شهروند کاملاً معمولی» در مسیر دو فیلم قبلی‌ام درباره تنهایی آدم‌ها در تهران است. آدم‌های قصه من بهانه‌ای شدند برای این که بیشتر به این تنهایی، آدم‌ها و تهران به عنوان شهر به ظاهر شلوغ و بی در پیکر خیره شوم. قصه گفتن برای بعضی از این آدم‌ها برایم جالب است. البته برای خودم ساخت این فیلم دور شدن از فشارهای ساخت فیلم «پرویز» بود.

برزگر با بیان این که وقتی قصه تنهایی آقای صفری را می‌نوشتم فکر می‌کردم این آغاز فروپاشی‌های ذهنی او است، گفت: از آنجا بود که بیشتر به آدم‌های تنها و درگیر بیماری آلزایمر نگاه کردم کسانی مثل مادربزرگم که با ما زندگی می‌کرد. قصدم ساختن فیلم پزشکی نبود. همیشه سعی می‌کنم در نوشتن فیلمنامه دقت و تحقیق کنم و درباره آدم‌ها ببینم و بخوانم و فکر می‌کردم به عنوان کارگردان اول و آخر جهانم و هر چه می گویم درست است اما بعد با خواندن مصاحبه دکتر زمانی فهمیدم اینطور نیست

مجید برزگر ادامه داد :بسیاری از اتفاقات از ناخودآگاه ما می آید و چون پروسه خلق این فیلمنامه بسیار طولانی است به صورت جزئی نمی توانم در مورد خلق شخصیت آقای صفری صحبت کنم اما این که دور از شخصیت آقای صفری این قتل را می بینم یا نمی بینم، باید بگویم من هر روز اخبار افراد معمولی در جامعه ام را می خوانم که دست به اقدامات عجیبی می زنند که به نظر می آید بسیار از آنها دور است. بنابراین قتل را از آقای صفری دور نمی دیدیم.

انتهای پیام