لطفاً حجاب را اجباری کنید!
«یاسر عرب» در یادداشتی تلگرامی با عنوان «لطفاً حجاب را اجباری کنید!» نوشت:
1: با همسرم به مرکز انیمشین سازی صبا وابسته به صدا و سیما رفته‌ایم. جلوی در نگهبانی ما را متوقف می‌کند و شرط ورود خانم را داشتن چادر عنوان می‌کند! داخل، جلسه مهمی داریم و فرصت بگو مگو نیز نداریم. به رابط داخل تماس گرفته و مشکل را عنوان می‌کنیم. تا رابطمان بیاید من به همسرم نگاه می‌کنم که ببینم کجای سر و وضعش حتی ذره‌ای غیر اسلامی است؟
چیزی به خاطرم نمی‌رسد. از حراست علت را سؤال می‌کنم. کوتاه جواب می‌دهد: «دستور است». رابطمان (خانم خامنه) خود را چادر به دست، دم در می‌رساند. پوشش خودش مانتویی برازنده و پوشیده است! چادر را به همسرم می‌دهد! برایمان جای سؤال است که پس چرا ایشان که خود از داخل آمده چادر به سر ندارند؟ همسرم از گیت بانوان عبور می‌کند و وارد حیاط می‌شویم. خانم خامنه با لحنی دلجویانه توضیحاتی می‌دهد که بسیار عجیب است! از حیاط می‌گذریم و وارد ساختمان تولید می‌شویم. اینجا هر خانمی پوشش دلخواه خود را دارد. محل اجباری بودن چادر ورودی گیت تا بیست متر بعدش است! چرا؟ چون دستور به حراست ورودی است! نه هیچ جای دیگر! به همین مسخرگی! شما بایک چادر قرضی از در عبور می‌کنی و چادر را کنار می‌گذاری و در تمام طول روز به کارت می‌رسی! بعد هم هنگام خروج با همان حراست محترم بدون چادر خداحافظی کرده و آرزوی توفیق روز افزون برایش داری! او هم همچنین…
2: نیمه شب است و حسنا تب کرده. نزدیک‌ترین بیمارستان توی محل اسکانمان بیمارستان بقیه الله است. دم درب ورودی خانمی است که اجازه ورود همسرم را بدون چادر نمی‌دهد! با تعجب کمی مستقیم توی لنز دوربین نگاه می‌کنیم! همسرم می‌گوید اینجا اصل بر درمان مریض است، یا پوشاندن چادر؟ خانم حراستی که گویا خودش هم متوجه تفاوت بین انسانیت و دستور من در آوردی است سرش را پایین می‌اندازد و زیر لب می‌گوید: «بفرمایید داخل!» داخل بیمارستان تمام پرستاران همان روپوش سفید ساده را دارند و خبری از چادر اجباری نیست! فاطمه دختر سیزده ساله‌ام با ماست. کسی به حجاب او کاری نداشت. حسنا تزریق دارد. مادرش او را به بخش تزریقات برده. من و فاطمه روی صندلی منتظر نشسته‌ایم. فاطمه بی مقدمه توی گوشم می‌گوید: «بابا من در آینده دلم نمی‌خواهد چادر بپوشم!». جوابی به او نمی‌دهم.
3: به حرم مطهر شاهچراغ رفته‌ایم. هیچ تابلویی جلوی در ورودی نشان دهنده‌ی اجبار پوشش چادر نیست! اما خدمه خانم اجازه ورود بدون چادر را به بانوان نمی‌دهند! حتی اگر بهترین حجاب را داشته باشید! مثل مشهد هم نیست که چادر امانی تدبریر شده و موجود باشد. البته این غافلگیری کاسبی را هم برای زنان بی بضاعت رقم زده تا با آوردن چادر خانگی و کرایه دادن به مسافران از همه جا بی خبر! رزق لایموتی برای خود دست و پا کنند!
4: اولین روز ورود به […] است. با تیم تولید به نگهبانی مراجعه کرده‌ایم. حجاب مساله نیست! به را ی مجری خانم باز هم این چادر است که الزامی است. من هم باید حجابم را رعایت کنم! چرا که تیشرت آستین کوتاه (تا روی آرنج) دارم. از نگهبان می‌پرسم که این چطور قانون من درآوردی است؟ با فوت کردن هوا با من همدردی می‌کند و با افسوس می‌گوید: «چه می‌شود کرد؟ قانون است!». راهکار هم دارند! یک خیاطی همسایه نزدیک نگهبانی است. مردان باید به آنجا رفته و ضمن گروه گذاشتن کارت ملی! یک پیراهن کرایه کنند. من هم چنین می‌کنم و وارد زندان می‌شوم. اولین جلسه‌مان با مسوول حفاظت است. بعد از گذشتن از نگهبانی پیراهن را در میاورم و به دستم می‌گیرم. تذکر شرایط افراطی ورود، مسوول حفاظت را مجبور می‌کند از تئوری گلابی! استفاده کند. (مبدع این تئوری نادر قاضی پور است). مسوول توضیح می‌دهد که این دستور برای جلوگیری از ورود اشخاصی است که روی دستشان ممکن است خالکوبی داشته باشند!. او سعی می‌کند چهره‌ی قوانین من در آوردی‌شان را تلطیف کند. از فردا ب تماس مسوول حفاظت نه من با پیراهن وارد می‌شوم و نه مجری خانم ما با چادر!
به دغدغه‌های امثال حجت الاسلام زائری فکر می‌کنم که مساله‌اش چاره جویی از حجاب اجباری است! با خودم می گویم کاش کمی متوجه منزجر شدن مردم با این دستور من در آوردی چادر اجباری می‌شدیم! کاش فقط این حجاب بود که اجباری بود!
پ.ن: عکس متعلق به ورودی حرم شاهچراغ و خانمهایی است که به زائرین غافلگیر شده چادر کرایه می‌دهند!
انتهای پیام
خود من حداقل 6 دفعه برگه انتقادات در بیمارستان بقیه الله تهران پر کردم و داخل صندوق انداخته ام که مردم اینجا لخت که نمی آیند که به زور چادر سر آنها کنیم! اینجا هم مسجد یا امامزاده نیست ! پزشکان هم که به همه محرم هستند! تو خیابان بیرون از بیمارستان هم همین آدم ها بدون چادر مشکلی ندارند پس این همه سختگیری برای چیست؟ شاید یکی از مراجعین مثلا خانواده یک مسیحی بازنشسته ارتش است که دفترچه بیمه نیروهای مسلح دارد و آیا باید آنها را هم به زور چادر سر کنیم؟؟؟ و فقط جواب این بوده که بیمارستان ما متعلق به [یک نهاد نظامی] است و هیچ نظارتی از وزارت بهداشت بر ما نیست و نهادی این دستور را داده اند و اگر اعتراضی دارین آنجا مراجعه کنید !!! به والله بعید می دانم که حتی مسئول آن نهاد هم اطلاع داشته باشند یا تمایلی به این نوع مردم آزاری که باعث دلسردی مردم می شود داشته باشند !!! آیا کار رضاخان برای کشف حجاب زوری صحیح بود یا چادر اجباری فعلی در این بیمارستان که هیچ جایی را ناظر بر خود نمی داند!!!
آدم که بدونه کجا باید چطور بپوشه نیازی به تذکر نیست.
من اخیرا حتی روضه هم می روم با مجلس عروسی هیچ فرقی نمیکنه همه میرن آرایشگاه آرایش روضه می کنن بعد یه لباس مجلسی مشکی گرون قیمت مخصوص روضه می پوشن .روضه خون روضه میخونه ولی اینها گریه نمی کنن چون ارایششون بهم میریزد.نمی دونم قسم عباس این جور آدمها رو قبول کنم یا دم خروسشونو