در روزِ عرفه از خدا چه بخواهیم؟

حجت الاسلام «هادی سروش» مدرس حوزه در یادداشتی با عنوان «تقدیم به عَرَفه نشینان عرفات و غیرعرفات: در روزِ عرفه از خدا چه بخواهیم؟» نوشت:

عظمت حج ، به عرفات و منی است که اجازه “دعا” و وعده قطعی ” استجابت ” داده شده ، و نقطه عطف آن ؛ دعای عرفه است .
و در دعای عرفه ؛ سبوی عشق و معرفت ، در دست سالار شهیدان حضرت اباعبدالله (ع) است که معلم دعایِ عرفه بوده است و همه ی سالکان صحرانشین عرفات و نیز مجذوبان دعا و مناجات ، در جای جای زمین از آن بهرمند هستند .

لیک فرزند برومندش ؛ حضرت زین العابدین (ع) نیز مانند پدر ، درس آموخته ی “علم لدنی” از سمت و سوی خدای متعال بوده و به نقل صحیفه سجادیه ، دعایی بسیار پر محتوا و مملو از معرفت دارد.
در ایامی که توفیق حضور در مکتب دروس عرفان نظری جناب آیت الله آقای حسن زاده آملی ، حاصل بود و مشمول نفحات معرفتی آن جناب بودم ، به یاد دارم که ایشان دعای عرفه امام سجاد(ع) را ، هم وزان دعای عرفه امام حسین (ع) معرفی میفرمودند ، و اصرار به خواندن و توجه عمیق به آن ، در روز عرفه داشتند.
این دعا ؛ دعای چهل وهفتم صحیفه سجادیه است و دارای یکصدوسیزده بند مهم در حقائق معرفتی می باشد.
که خلاصه میشود در سه بخش مهم :
اول : در تعریف و ثنای الهی
دوم : در اظهار عبودیت و بندگی
سوم : در بیان طلب حوائج مهم دنیا و آخرت.

💠 از آنجا که ما در واقع نمیدانیم از خدا در روز عرفه چه بخواهیم ، و حداکثر خواسته های ما شاملِ زندگی و سلامت و عافیت میشود و حال آنکه ؛ من و شما از طرفی در یک جهان پر از حوادث و پیچیده زندگی میکنیم بطوریکه تشخیص سره از ناسره بشدت سخت شده ، و از طرف دیگر جهان ابدی در پیش رو داریم و ضرورتا باید خواسته ها و تقاضاهای ما متناسب با آن ابدیت باشد و متاسفانه از آن عوالم و مقتضیات آن هم چیزی نمیدانیم ، پس لازم و ضروری است دعا کردن و نوع حوائج را ، از راهنمایان این راه ، فرا بگیریم.

💠 حوائج مهم در روز عرفه از دیدگاه امام سجاد(ع) که بخش سوم دعای عرفه را تشکیل داده ، جدا آموزنده بوده و درخور توجه است .
امام (ع) خدا را به مقربانش قسم داده و درخواست‌هایش را بیان می‌کند که بخش مهم آن چنین است:

🔻۱. طلب نعمت “ولایت الهی” که قرار گرفتن در تحت سرپرستی خدا میباشد و ثمره اش ؛ بیرون بودن از دسترس شیطان است :
«وَتَوَلَّنی بِما تَتَوَلّی بِهِ اَهلَ طاعَتِک…»

🔻۲. درخواست توفیقِ توبه و طهارت و دوری از گرفتاری “استدراج” است و استدراج ؛ به امید آینده بودن و مشغول بهرمندی از نعمت ها و غفلت است :
«وَ لا تَستَدرِجنی بِاِملائِک لِی استِدراجَ مَن مَنَعَنی خَیرَما عِندَهُ…»

🔽۳. درخواست بیداری و دوری از راه و روش زیاده خواهان غافل :
«وَ نَبّهنی مِن رَقدَةِ الغافلینَ، وَ سِنَةِ المُسرفِینَ، وَ نَعسَةِ المَخذُولِین»

🔽۴. طلب توجه و حضور قلبی به کمالات :
«وَ خُذ بِقَلبی اِلی مَا استَعمَلتَ بِهِ القانِتِینَ…»

🔽۵. درخواست دوری از هر رفتار و اخلاقی که موجب دوری از خدا میشود :
«وَ اَعِذنِی مِمّا یباعِدُنی عَنک…»

🔽۶. طلب تسهیل و آسان شدن همه ی ورودی های راه‌های خیری که به او منتهی میشود :
«وَ سَهِّل لِی مَسلَک الخَیراتِ اِلَیک…».

🔽۷. نجات از فتنه هایی که در میان خانواده ها و جوامع در حالت عادی گریزی از آن نیست :
«وَ نَجِّنِی مِن غَمَراتِ الفِتنَةِ…».

🔽۸. حفظ و هدایت قلب ، از گرایش به زشتیها :
«وَ اَشعِر قَلبِی الاِزدِجارَ عَن قَبائِحِ السَّیئاتِ…».

🔽۹. پاک نمودن و زدودن باطن از دنیادوستی :
«وَ انزِع مِن قَلبِی حُبَّ دُنیا دَنِیةٍ تَنهی عَمَّا عِندَک…».

🔽۱۰. درخواست دوری از هر سرافکندگی هنگام ملاقات خداوند:
«وَ لا تُخزِنی یومَ تَبعَثُنِی لِلِقائِک…».

🔽۱۱. طلب شوق فراوان برای دیدار حق و جوار رحمت الهی:
«وَ اجعَل رَغبَتی اِلَیک فَوقَ رَغبَةِ الرّاغِبِینَ…».

🔽۱۲. درخواست حیات طیبه و زندگیی که منطبق بر همه خواسته های خدا باشد:
«فَاَحینی حَیوةً طًیبَةً تَنتَظِمُ بِما اُریدُ…».

🔷 صد البته که برای اولیاء الله این موارد “حاجت طلبی” است و نه “مزدخواهی” :

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند

التماس دعا

انتهای پیام