گامی تازه برای حذف رقیب در انتخابات خبرگان؟

روزنامه آرمان در یادداشتی به نقد اظهارات سیداحمدخاتمی در باره تعیین حداقل سن40سال برای کاندیداتوری خبرگان پرداخته است.

این رونامه نوشته است: آنچه این عضو هیأت رئیسه مجلس خبرگان رهبری مطرح کرده، از جهت ظاهر قانون، درست است  و خبرگان در طرح هرگونه‌اصلاحی مختار است اما از نظر کلی، سن 40سال مبنا اجتهاد نیست و با سابقه تاریخی اجتهاد بزرگان حوزه تطابقی ندارد. فی‌المثل شیخ مرتضی انصاری، صاحب مکاسب در بیست وپنج سالگی و حضرت امام در عنفوان جوانی به اجتهاد رسیدند. باوجود اینکه برخی از طلاب، به علت درگیری بیش از اندازه در مسائل سیاسی و روزمره از درس و تحصیل بازمی‌مانند و در سنین کهنسالی به اجتهاد می‌رسند، نمی‌توان مجتهدین جوان را حذف کرد.

اگر ما بررسی اجتهاد افراد را متوقف به سیما و شناسنامه آنها بکنیم، از یک واقعیت بزرگ تاریخی که به دفعات، امتحان خود را پس داده، غافل شده‌ایم. جوانانی در حوزه‌ها بودند که در سنین پایین به عنوان یک فقیه فاضل در حوزه مطرح شدند. از دیدگاه نگارنده اگر ملاک را سن درنظر بگیریم به قشر گسترده‌ای از حوزویان فاضل جفا و تالیفات، تحقیقات، دانش، بینش و عمق اجتهاد آنان، هیچ انگاشته می‌شود. این موضوع، بدعتی در حوزه محسوب خواهد شد و سطح مسائل حوزوی را به سن و سال تقلیل می‌دهد.

سن را ملاک خبرگی قراردادن، نگاه عالمانه‌ای نیست و مجلس خبرگان را به مجلس مهستان تبدیل می‌کند. خبره بودن به سن و سال نیست. گاهی یک فرد در 20سالگی خبره می‌شود و فرد دیگری در 60 سالگی فاصله زیادی با خبره شدن دارد. قائل شدن سن وسال برای نمایندگی مردم در خبرگان، مصداقی برای عدول از خط ائمه اطهار و سنت حسنه حوزی یعنی بررسی سواد فقهی برای اجتهاد، است.

اینکه در ادبیات عامیانه 40سالگی را سن پختگی می‌دانند، موضوع درستی نیست و سن، نمی‌تواند ملاک دقیقی برای سنجش باشد. تعیین حداقل سن برای موضوعاتی مانند نمایندگی مجلس، نمایندگی خبرگان و ریاست جمهوری، باعث می‌شود بسیاری از شایستگان به بهانه سن، پشت در بمانند و حق مردم در داشتن یک نماینده شایسته، تضییع شود. اگر حق انتخاب مردم باعنوان سن یا تحصیلات، تضییق شود به خیر جامعه منتج نخواهند شد.

به نظرمی‌رسد این نوع نظر نوعی محدود کردن رقیب باشد. برای نمونه نمایندگان مجلس برای حذف برخی رقیبان خود در انتخابات آینده، موضوع سن و برای حذف افرادی دیگر، موضوع تحصیلات را مطرح می‌کنند. در یک حوزه انتخابیه کوچک که تنها صدهزار نفر جمعیت دارد، تعداد فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد، کم است و لزوما افرادی که باقی می‌مانند شایستگی نمایندگی را ندارند و یا دست کم، شایسته‌ترین افراد نیستند درحالی که شایستگی یک فرد ارتباط مستقیم و صد درصدی با تحصیلات، سن و جوانی ندارد.

انتهای پیام