کاپیتالاسیون زنانه در تهران
«حسین دهباشی» فعال رسانه‌ای در یادداشتی تلگرامی با عنوان «کاپیتالاسیون زنانه در تهران» نوشت:
«یک:
فقره راه یافتن بانوانِ بی‌حجاب سوری به ورزشگاه موسوم به آزادی در فقد زنان محجّبه و متحیّر ایرانی، با هر معیاری، تبعیض نژادی و تحقیر ملّی است. آیا هیچ پاسخگویی هست؟ کجاست؟
دو:
یعنی خانم‌های سوری که اغلب ساکن همین شهرند و دست کم در مسیر فرودگاه تا استادیوم لابد خیابان‌های تهران را دیده‌اند از قانون حجاب‌اجباری بی‌خبرند؟ از خود بپرسیم آن‌ها می‌خواستند چه چیزی را به رُخ بکشند در پیش چشم حریص و حسّاس دوربین‌ها؟
سه:
و نفهمیدیم این سیاست یک‌بام و دو هوای حضرات وزارت ورزش برای صاحبان شناسنامه‌های ایرانی، آخرش محدودیت بود؟ مصونیت بود؟ یاچی؟
چهار:
تعارف که نداریم. اینکه در پایتخت این ولایت، اتباع غیرایرانی با قواعدقانونی کشورخودشان رفتار کنند، مصداق بارز کاپیتولاسیون است. روح امام خمینی شاد.»
نظر محمدعلی ابطحی
«سیدمحمدعلی ابطحی» عضو مجمع روحانیون مبارز نیز در کانال تلگرامی خود نوشت:
«ممنوعیت ورود زنان به استادیوم‌ها هیچ دلیل شرعی و عرفی و اخلاقی ندارد. واقعیت این است که استادیوم هم مثل سایر محیط های اجتماعی شدهاند. سینما و خیابان و فضای مجازی که خود شهر زندگی است، همه مثل استادیوم هستند.
با این فرق که در ورزشی‌ها معمولا اخلاق بیشتری هست.
این منع ورود زنان به استادیوم‌ها اهانت آشکاری است هم به مردان و هم به زنان ایرانی که به همه‌ی دنیا هم اعلام می‌شود.
به خاطر آبروی ایرانی و اسلامیِ مردم ایران، وقت آن رسیده که این منع برداشته شود.
در مورد بازی ایران و سوریه که زنان سوری شرکت کردند و زنان ایران منع شد، هم اهانت بود و هم تحقیر.
البته گمان می‌کنم این آزادی ورود زنان به استادیوم‌ها هم از مواردی بود که رییس جمهور قولش را داد ولی مثل بقيه‌ی موارد نشد :)! »
انتهای پیام
اصولاً ایرانی ها به طور مداوم از سوی بزرگان خود مورد اهانت قرار می گیرند. یادتان هست یک زمانی می گفتند «در عرق هر عراقی یک رأی»؟ همین چند روز پیش بود که یکی از همین آقایان در سخنانی شرک آلود اظهار لحیه فرمودند که رأی مردم ایران صرفاً جنبه تزیینی دارد.