درسی از “آسمان”

چند سال پیش در نشستی دو تن از سردبیران یکی از متفاوت ترین بخش های خبری صداسیما و رسانه های اصولگرا حضور داشتند، آنان در این مجلس با اشاره به ناشی گری صداسیما در پوشش اخبار زلزله آذریایجان، زبان به ستایش مهارت و تجربه رسانه ای اصلاح طلبان گشوده بودند و مغز کلام آنها این بود که «چپی ها در کار رسانه بسیار خبره اند». به زعم آنان اصولگرایان باید در مکتب رقیب تلمذ می کردند. از دیگر اعترافات آنان این بود که خبرگزاری دانشجویان ایران دوران سید محمد خاتمی، سرمشق و مدل مطلوبی برای راه انداری خبرگزاری های اصولگرا چون فارس بوده است.

اینک گروهی از اصولگرایان، به خود می بالند که در هر بزنگاه توقیف مطبوعات، دو قلوی فارس و تسنیم دارای سند منگوله دار و رسانه های اقماری و قولنامه ای مشرق نیوز، خبرگزاری دانشجو، روزنامه جوان محملی است برای برپایی جشن مرگ یک روزنامه منتقد. تحلیل محتوای اخبار این رسانه ها در چند روز منتهی به توقیف آسمان، بویژه عصر روز چهارشنبه، بوی یک خبر ناگواری می داد، بویی که روز پنج شنبه در آسمان پیچید.

اتفاقاتی که در چند ماه اخیر برای روزنامه های بهار و آسمان افتاد، اتفاقات رقیب شادکنی بود که می شد از آن جلوگیری کرد و بهانه را از رسانه های افراطی گرفت، رسانه هایی که به برتری حریف و ضعف بنیه خود واقفند و هر بهانه ای را مستمسکی برای حذف رقیب قرار می دهند و با مایه گذاشتن از ارزش های دینی، قواعد بازی را به هم می زنند.

در عالم مطبوعات دقت و سرعت توامان در انتشار خبر، مهمترین اصل حرفه ای است، هر دو معیار باید در سپهر رسانه ای متوازن حرکت کنند، گاه به حکم قانون نانوشته خطاپذیر بودن هر پدیده انسانی در زیر این آسمان ساده بسیار نقش، ممکن است این توازن به هم بخورد. تداوم فعالیت رسانه ای به قول استاد منوچهر احترامی «حرکت روی خط قرمز، بدون رنگی شدن است»، هر چه فعالیت رسانه حرفه ای تر و تاثیرگذارتر است، احتمال خطا نیز افزایش می یابد.

بهتر است برای کاستن از ظریب احتمالی خطا در مطبوعات اصلاح طلب و اعتدال گرا دروازه بانان خبری دینی که هم در کار روزنامه نگاری خبره اند و هم به خوبی خط قرمزها را می شناسند، به کار گرفته شوند تا فرمان مطبوعات در لاین سرعت با دقت بچرخد .