“حفظ محیط زیست مسأله‌اى تجمّلاتى نیست”
به گزارش انصاف نیوز، در آستانه‌ی هفته‌ی درختکاری، پایگاه اطلاع‌رسانی khamenei.ir، گزیده‌ای از سخنان رهبر انقلاب اسلامی را درباره‌ی «اهمیت حفظ محیط زیست و جلوگیری از رفتار غلط با آن» منتشر کرد.
اهمیت محیط زیست
مسأله محیط زیست یا حفظ منابع طبیعى، براى ما مسأله‌اى تجمّلاتى و درجه دو نیست؛ یک مسأله حیاتى است. در تلاش ما براى توسعه کشور، اولویّت باید در این بخش باشد. ۱۳۷۷/۱۲/۱۴
در شهر اسلامى، عدالت در تقسیم خدمات شهرى، تأمین آرامش روحى و امنیت معنوى، ظهور و اعتلاى مظاهراسلامى و انقلابى، عمران و آبادى و زیبایى، حفظ طبیعت و صفاى طبیعى، همه با هم باید مورد توجه قرارگیرد. ۱۳۷۸/۰۲/۰۸
نگاه اسلام به طبیعت و محیط – اعم از جاندار و بی‌جان – عاطفى، اخلاقى، معنوى و هدایت‌گرانه است و برخوردارى از مواهب طبیعى نیز بر پایه‌ى اصولى متین، عادلانه، حکیمانه، متوازن و سازنده استوار گردیده است. ۱۳۸۲/۰۳/۲۰
مسئله‌ى گیاه و بوستان و درخت و این چیزها جزو مسائل اصلى است؛ اینها را جزو مسائل فرعى نباید به حساب آورد. ۱۳۸۹/۱۲/۱۷
سیاست براى چیست؟ اقتصاد براى چیست؟ خدمات گوناگون شهرى و کشورى براى چیست؟ اصلاً پیشرفت کشور براى چیست؟ پیشرفت براى این است که انسانها زندگى سالم و مطلوبى داشته باشند. اگر محیط زیست تخریب شد، همه‌ى اینها باطل خواهد شد. اهمیت محیط زیست اینجاست. ۱۳۸۹/۱۲/۱۷
منابع طبیعى ثروتهاى ملى‌اند؛ مال این دولت و آن دولت و این وزیر و آن وزیر که نیستند؛ اینها مال ملتهاست؛ آن هم نه ملتها در یک نسل؛ ثروتى است متعلق به ملتها در طول تاریخشان؛ از اینها باید استفاده کنند. ۱۳۸۹/۱۲/۱۷
جلوگیری از رفتار غلط با محیط زیست
همه‌ى این پدیده‌هایى که شما مى‌بینید علیه محیط زیست و در آلوده‌سازى محیط زیست وجود دارد، ناشى از بد استفاده کردن از امکانات طبیعى است. ۱۳۷۹/۰۷/۱۴
مسئولان کشور باید با برنامه‌ریزى دقیق، مدیریت صحیح و جدیت در کار، این سرزمین را از تضییع خسارت‌بار منابع حیاتى و طبیعى و ضایع شدن درخت، آب و خاک نجات بدهند. ۱۳۷۷/۱۲/۱۴
تخریب محیط زیست معلول نابرابریهاى اجتماعى و استفاده غلط از طبیعت و یکى از عوامل تضییع حقوق انسانها است. ۱۳۸۲/۰۳/۲۰
شیوه‌هاى ناصحیح و غیر عادلانه در تعامل با طبیعت و آلوده ساختن محیط زیست در کشورمان نشان‌دهنده فقدان آگاهیهاى زیست محیطى و ضعف‌ساز و کارهاى قانونى در صیانت از محیط زیست و جلوگیرى از آلوده ساختن آنست. ۱۳۸۲/۰۳/۲۰
نادیده گرفتن محیط طبیعى زیست انسان هم نتیجه طغیان، خودبینى و خودخواهى در مقابل طبیعت است. ۱۳۸۵/۰۷/۲۱
مانع سوء استفاده کنندگان از جنگلها و مراتع طبیعی خصوصا در نزدیکی شهرهای بزرگ شوید و مراقب باشید دایره غصب و تصرف نابجا توسعه پیدا نکند. ۱۳۸۸/۱۲/۱۸
از بین رفتن محیط سبز اطراف شهرها، به‌خصوص جنگلها، مشکلات متعدد بشری را به دنبال دارد که همه‌ی مسئولین مرتبط با موضوع در دولت، مجلس، قوه‌ی قضائیه و شهرداری‌ها باید برای جلوگیری از پیشرفت این حرکت غلط، اقدام جدی به عمل آورند. ۱۳۹۱/۱۲/۱۵
در اطراف شهرها گاهى جنگلکارى‌هائى شده لیکن آن چیزى که ثروت اصلى کشور است، که مناطق سبز اطراف شهرهاست، باغات داخل شهرهاست، و بخصوص جنگلهاست، باید محفوظ بماند. ۱۳۹۱/۱۲/۱۵
تقویت و حفظ محیط زیست
حفاظت از محیط زیست، جنگل ها و منابع طبیعی و فراهم کردن فضایی سالم و با طراوت برای زندگی از اساسی ترین وظایف است که مسئولان باید آن را در اولویت کاری خود قرار دهند. ۱۳۸۹/۱۲/۱۷
بى‌اعتنایى به درخت و گیاه و تباه کردن عوامل طبیعى، براى کشور ضایعه‌آفرین است، ایران به لحاظ وسعت خاک یکى از کشورهاى غنى جهان محسوب مى‌شود، بنا بر این باید با استفاده از موجودى آب و با تکیه بر روشهاى علمى، تمامى این سرزمین وسیع را به طور یکپارچه تحت پوشش گیاهى قرار دهیم. ۱۳۷۷/۱۲/۱۴
ما یک درخت میکاریم، معنایش این است که جوانها که چندین برابرِ نیروى یک آدم پا به سن گذاشتهاى مثل ما در آنها وجود دارد و نشاط بیشترى دارند، تعداد بیشترى درخت بکارند و مردم عزیز کشورمان عادت کنند به سنت ایجاد این وسیله‌ى حیات. ۱۳۸۸/۱۲/۱۸
این مراسم درختکاری، اقدام نمادینی است تا جوانان با نشاط و مردم عزیز کشور به کاشتن درخت و ترویج این سنت خوب عادت کنند. ۱۳۸۸/۱۲/۱۸
امروز مردم موثرترین و مهمترین نقش را در احیای فضای سبز کشور بر عهده دارند و باید در عین توجه به ایجاد فضای سبز جدید، مراقب جنگلها، باغات، مراتع و زمین‌های حاصل‌خیز موجود هم باشند. ۱۳۹۰/۱۲/۱۵
من خواهش میکنم مسئولینى که در بخشهاى مختلف هستند، به این نکته توجه کنند که نگاه به مسئله‌ى آب و هوا، نگاه به مسئله‌ى غبار، نگاه به مسئله‌ى دود، نگاه به مسئله‌ى هواى سالم، نگاه به مسئله‌ى آب سالم، نگاه به محیط زیست سالم، نگاه به مسئله‌ى جنگلها، نگاه‌هاى اصلى است؛ اینها را در متن برنامه‌ها، در مجارى همه‌ى برنامه‌هاى زندگى بگنجانند. ۱۳۸۹/۱۲/۱۷
انتهای پیام
