١٠ عاملی که بارزانى و کردها را عجول کرد

متن یادداشت علی الموید، عضو دفتر سیاسی جریان حکمت میهنی و فعال سیاسی عراق که در خبرآنلاین منتشر شده است:

نگاهی به ١٠ عامل اساسى و مهمی که بارزانى و کردها را براى همه پرسى عجول کرد.

1. كردها معتقدند كه حكومت مركزى عراق بعد از پايان جنگ با داعش و پاكسازى خاك عراق نيرومندتر و قوى تر خواهد بود و اين بدان معناست كه مناطق مورد منازعه بين كرد و بغداد خاصه استان كركوك تماما زير نفوذ مركز قرار خواهد گرفت.

لذا كردها ميدانند كه گفتمان پس از داعش با بغداد سخت تر از امروز خواهد بود.

٢. آرزوى شخص مسعود بارزاني عامل دیگر بود؛ بارزاني كه از سن ٧٠ عبور كرده بدنبال تحقيق آرزوى كردها و پدر خود ملا مصطفى بارزانى است. وى ميخواهد نام خود را به عنوان بارزترين و تاريخى ترين رهبر كرد در منطقه ثبت كند. خاصه كه سرسخت ترين رقيب وى مام جلال طالبانى در بستر بيمارى است و از صحنه حذف شده است.

٣.كردها معتقدند كه لابى هاى اسرائيلى تواناىی پوشش بين المللى اين همه پرسى و دولت اينده كردستان را داشته باشند و با فشار ايباك صهيونيستى در امريكا رأى واشنگتن و غرب را مساعد نمايند. خاصه كه اسرائيل بدنبال ساخت پايگاه براى خود در مرزهاى عراق و ايران و تركيه و سوريه است و از طرفى ديگر بتواند با كمك به كرد هلال شيعى منطقه را خدشه دار كند.
٤. كردها معتقدند كه سنى هاى عرب عراقى همسايه در ضعيف ترين حالات سياسى و اجتماعى خود به سر ميبرند فلذا اين بهترين زمان براى توسعه اراضى كردى بشكار رفته و اين مسأله با بازگشت بيش از ٣ مليون سنى به مناطق و شهرايشان و استقرار سياسى در اينده امكان پذير نيست .

٥. كردها معتقدند كه استقرار سياسى و امنيتى بغداد و بازگشت روابط عراق با كشورهاى عربى و اسلامى باعث خواهد شد كه حكومت مركزى شراكت سياسى استراتژيك خود را از كردها به سنى ها منتقل كرده و با روابط اقتصادى كلان منطقه اى بيش از پيش از كردها فاصله بگيرد. اين مسأله باعث انقباض نفوذ سياسى كرد در مركز خواهد شد كه به نفع انها نخواهد بود.

٦.كردها از انبار تسليحاتى و نيروى انسانى – نظامى شيعه خاصه حشد الشعبى هراس دارند و معتقدند اين نيرو مانع و سد بزرگى مقابل كردها در توسعه مناطقشان خواهد بود .

٧. بارزانى نفوذ سياسى بزرگى بين كردهاى سورى دارد و معتقد است كه كردهاى سوريه خواهند توانست با پوشش امريكايى ها اقليم خود را در شمال سوريا تأسيس كنند كه مي تواند مقدمه يك دولت كردى يا يك رقيب كردى باشد. لذا اعتقاد دارد در صورتى كه كردهاى عراق بتوانند زودتر از بقيه دولت تشكيل دهند، خواهند توانست بقيه را به خود الحاق سياسى كنند.

٨. تنش هاى سياسى داخلى بين احزاب كرد طى دو سال گذشته به اوج خود رسيده است. تحقيق آمال و آرزوهاى كرد در تأسيس دولت كردستان به اعتقاد تمام جناح هاى سياسى كرد بهترين عامل وحدت بخش سياسى – اجتماعى است.
٩.از لحاظ اقتصادى كردها معتقدند كه نمي توانند به سياست قاچاق نفت و تعرفه هاى گمركى ادامه بدهند.

اين مسأله باعث مشكلات قانونى بين المللى براى آنهاست، خاصه كه بغداد به شدت در پى انحصار مسأله صادرات نفت عراق است و مخالف فساد اقتصادى كردهاست.

كردها معتقدند تأسيس دولت با قوانين خاص خود راه را براى فروش نفت و جذب سرمايه هاى خارجى و هم چنين صادرات كالا از ايران و تركيه به بازار عراق خواهد بود. لذا از لحاظ اقتصادى پيشرفت بيشتر و مستقرترى خواهند داشت .

١٠. نيروى سياسى جوان در اقليم كردستان به روند حكومتى بارزانى و بزرگان كرد معترض است وخواهان مشاركت بيشتر سياسى و اجتماعى است.  اين نيرو يك خطر بزرگ و يك انفجار سياسى محتمل است. همه پرسى و تأسيس دولت جديد اين نيروها را مهار و عمر سياسى رهبران بزرگ سن كرد را بيشتر خواهد كرد.

انتهای پیام