لزوم خویشتنداری رییس جمهور با منتقدان
هادی یاسمنی، بخش تحلیلی انصاف نیوز: حجت الاسلام حسن روحانی، رییس محترم جمهور، اخیرا در دیدار سفرای جمهوری اسلامی در انتقاد شدید از مخالفان مذاکره از عبارت “به جهنم” در پاسخ به آنان استفاده کرد که بحث های مختلفی را به ویژه در فضای مجازی به دنبال داشت. هرچند در گذشتههای دورتر، ایشان در استفاده از عبارات تند در موارد معدودی سابقه دارد اما زمان آن مربوط به بازه ای است که از لحاظی، التهابات سیاسی در ایران بالاتر از امروز و مهم تر از آن تجربه ی سیاستمداران ایرانی کم تر بود و با همه ی اینها ایشان باز هم نسبتا سابقه ی بهتری از دیگران دارد. با گذشت سالیان تجربه ی سیاسمتداران جمهوری اسلامی حداقل در نحوه ی بیان و ادبیات گفتاری بالاتر رفت و کشور کمتر به واسطه ی بیانی نامناسب و غیر ضرور، ضربه دید. هرچند این امر استثنایی داشت و آن بازه 84 تا 92 بود.
جناب آقای رییس جمهور که در بین سیاستمداران جمهوری اسلامی به آشنایی با آداب دیپلماتیک شهره بوده و هست و اصولا همین توانایی یکی از دلایل اصلی اقبال به ایشان در بین رای دهندگان 92 به دلیل جنس مشکلات عمدهی کشور در آن زمان بود، در مدتی که بر بالاترین مقام اجرایی کشور تکیه زده، به خوبی به این ویژگی خود پایبند بوده و در مقابل تهاجم ناجوانمردانه و غیر صادقانه ی افراد و نهادهای خاص و افراطی، اگر دفاعی کرده و پاسخی داده، احترام و وقار جایگاه حقوقی اش را به خوبی حفظ کرده است. موردی که در ابتدای یادداشت آمد، شاید اولین مثال نقض برای آنچه بیان شد باشد.
به هر حال برای هر غیر معصومی حضور در قدرت، به روال طبیعی، موجب فراموشی گذشتهی قبل آن و عدم توجه به آیندهی بعد آن خواهد شد؛ مگر مقابل این روال مجاهدت شود و این خطر برای مقام بالاتر بزرگتر است؛ به ویژه اگر تکیه بر رفیع ترین مقام اجرایی باشد. آقای رییس جمهور، مناسب است همواره به یاد ادبیات، وعده ها و در یک کلام احوالات قبل از ریاست جمهوری که ایشان در تلاش برای کسب رای بود باشد که به تعبیر امام خمینی تفاوت در احوال، مابین قبل و بعد از رسیدن به قدرت، نشان ضعف نفس است؛ و اگر بعد از ریاست جمهوری، دیگر علنا حتی از بازگویی برخی از وعده های رای آور خود ابا دارند، حداقل متوجه حفظ آنچه «بِه از دولت مرد» است باشند تا بهانه برای کمرنگ شدن یکی از دلایل اقبال مردم به جنابشان به وجود نیاید.
ادبیات ایشان در اوایل ریاست جمهوری، برای مثال در مراسم تنفیذ، می تواند الگویی شایسته برای تمام دوران باشد؛ به ویژه آنجا که توصیه به پاک کردن دلها از کینه کردند. حال به نظر می رسد عباراتی نظیر “به جهنم” نتایج عکس بدهد و مانعی برای آنچه مطلوب است، قرار گیرد. ضمن آنکه باید به فکر آینده هم بود و نگذاشت که وقوع چنین مواردی، موجب سواستفادهی کینه توزان افراطی در بزنگاههای حساس شود. مسالهای که حتی علیه رییس جمهور نجیب نیز اتفاق افتاد. امید که آنچه برای اولین بار بیان شد، آخرین باشد و موفقیت رییس جمهور که سیاستمداری حقیقی است، روز افزون گردد.
انتهای پیام
