پنج نکته درباره‌ی همه‌پرسی استقلال اقلیم کردستان عراق و وظیفه ما
«رحمت الله بیگدلی»، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «پنج نکته درباره‌ی همه‌پرسی استقلال اقلیم کردستان عراق و وظیفه ما» نوشت:
۱. در موقعیت فعلی ایران و منطقه، استقلال اقلیم کردستان عراق با توجه به‌پس‌لرزه‌ها و تبعات آن و سیاست‌های رژیم صهیونیستی برای حضور در اقلیم به‌شدت برای امنیت عراق، سوریه، ایران و ترکیه و برای منطقه و جهان اسلام خطرناک است و در واقع رژیم صهیونیستی می‌تواند بدون تحمل کم‌ترین هزینه‌ای در مرزهای ایران، عراق، ترکیه و پشت جبهه‌ی مقاومت در سوریه جا خوش و سیاست‌های توسعه‌طلبانه‌ی خود را از این منطقه تعقیب کند و زمینه‌ی بی‌ثباتی منطقه را فراهم آورد و تا حدی موجب رهایی خود از فشارهای همه‌جانبه شود!
از این‌رو بر حکومت‌های ایران، عراق، ترکیه و سوریه است که از تمامی ظرفیت‌های دیپلماتیک خود استفاده کنند و مانع تحقق این استقلال شوند. البته در این مسیر باید چنان با ظرافت کامل عمل شود که راه مذاکره بسته و منتهی به‌روابط خصمانه نشود!
۲. این اقدام نسنجیده می‌تواند مشکلاتی بسیار جدی برای مردم ساکن در اقلیم ایجاد کند. با استقلال اقلیم، اگر ایران، سوریه، عراق و ترکیه به‌این نتیجه برسند که در اقدامی هماهنگ، مرزهای زمینی و هوایی خود را بر اقلیم ببندند، صادرات نفت و کلیه مراودات اقلیم با جهان قطع می‌شود و مردم و دولت اقلیم در محاصره‌ای تمام‌عیار قرار می‌گیرند که می‌تواند مشکلاتی جدی برای مردم و دولت مستقر ایجاد کند و در نهایت منجر به‌نارضایتی عمومی و فروپاشی دولت با تبعات بسیار سنگین بشود!
۳. استقلال کردستان عراق ممکن است که موجب تحریک برخی از اقوام ایرانی بالاخص کردها … بشود که باید در نظر داشت در موقعیت فعلی ایران و شرایط امروز منطقه هرگونه تضعیف حکومت مرکزی و کوبیدن بر طبل فدرالیسم می‌تواند تبعات بسیار ناگواری برای کشور و اقوام و مذاهب مختلف ساکن در ایران داشته باشد.
امروزه ملت ایران مرکب از رنگین کمانی از اقوام ترک، فارس، کرد، عرب، بلوچ، ترکمن و … و پیروان مذاهب شیعه و سنی و ادیان اسلام و یهودیت، مسیحیت و زرتشتی است که در ذیل دو عنوان بزرگ ایران و اسلام با هم زندگی می‌کنند و این دو عنوان از چنان جایگاهی در ذهن و ضمیر ملت ایران برخوردار است که ملت ما هیچ تعارضی را که معمولاً در برخی از کشورها بین مردم وجود دارد احساس نمی‌کند و همین نکته آن‌چنان همبستگی ملی و اقتداری را برای ملت و دولت ایران در پی داشته که توانسته است از بحران‌های بزرگی چون انقلاب اسلامی و سقوط رژیم پهلوی و استقرار جمهوری اسلامی و توطئه‌ها و درگیری‌های بزرگ داخلی اوایل انقلاب و گسترده‌ترین و طولانی‌ترین جنگ بعد از جنگ جهانی دوم با اقتدار و صلابت و سلامت عبور کند و در حالی که اکثر کشورهای منطقه در سالیان اخیر گرفتار انواع بحران‌ها بوده‌اند، علی‌رغم برخی مشکلات داخلی، از جمله امن‌ترین و با ثبات‌ترین کشورهای منطقه باشد.
این نعمت بزرگ را باید قدر دانست و نباید اجازه داد که پس‌لرزه‌های همه‌پرسی استقلال اقلیم کردستان و تحریکات دشمنان ایران بر اقوام و پیروان مذاهب مختلف در کشور ما تأثیر بگذارد و این همبستگی عظیم دینی و ملی را مخدوش سازد!
۴. پادزهر مقابله با هر نوع تأثر اقوام و پیروان مذاهب در ایران از این‌گونه تحولات و تحریکات دو چیز است که باید مد نظر ملت، حکومت و رهبران ایران باشد؛ دموکراسی و عدالت!
اگر به‌دنبال مقابله با تأثر از این‌گونه تحولات و تحریکات بیگانگان هستیم باید به‌دنبال همبستگی ملی باشیم و این مهم حاصل نمی‌شود مگر این‌که میزان در اداره کشور را رأی ملت بدانیم و بکوشیم که حاکمیت در تمام ابعاد تقنینی، اجرایی، قضایی و رهبری منبعث از اراده ملی باشد و تلاش کنیم که شکاف بین حکومت و مردم را به‌حداقل ممکن برسانیم به‌طوری که مردم بین حاکمیت و خود شکافی احساس نکنند و حاکمیت را از صدر تا ذیل از خود بدانند.
۵. هم‌چنین ملت و حکومت باید رعایت عدالت در بهره‌مندی از امکانات مادی و معنوی کشور را سرلوحه نظر و عمل خود قرار دهند.
برای نیل به‌این مهم از یک‌سو باید به‌بی‌اعتمادی نسبت به‌برادران و خواهران اقوام و مذاهب مختلف پایان داده و شرایطی ایجاد شود که نیروهای لایق و توانمند از هر قوم و مذهبی بتوانند در مسوولیت‌های مدیریتی شایسته خود قرار گیرند و از سوی دیگر در توزیع امکانات مادی کشور عدالت، رعایت و به‌برخی تبعیض‌ها و سهل‌انگاری‌ها در این زمینه پایان داده شود و مناطقی چون کردستان، سیستان و بلوچستان، خوزستان و استان‌های ترک‌نشین و … که بسیاری از اقوام و برادران اهل سنت ما در این مناطق زندگی می‌کنند در اولویت محرومیت‌زدایی و توسعه همه‌جانبه قرار گیرند.
انتهای پیام
