هشدار یک استاد دانشگاه به پیامدهای جدی تفکیک مدارس افغانستانیها
یکی از مواردی که هفته گذشته، افراد مختلفی از جمله شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران نسبت به آن انتقاد داشتند، موضوع تفکیک مدارس دانشآموزان افغانستانی و ایرانی در استان یزد بود که مسوولان آموزش و پروش این استان، علت آن را تراکم بالای افغانستانی در برخی شهرها و نیز مسایل بهداشتی، فرهنگی و سیاسی عنوان کرده بودند.
خبرنگار افغانستانی انصاف نیوز برای بررسی پیامدهای تفکیک مدارس دانشآموزان ایرانی و افغانستانی بسراغ دکتر «سهیلا میرشمس شهشهانی» داراي دكتري انسانشناسي از دانشگاه كاليفرنيای آمريكا و عضو هیأت علمي دانشگاه شهيد بهشتي رفته و با او گفتوگو کرده است؛ او گفته است: این تفکیک موجب احساس جدایی در میان کودکان میشود و مخالف این طرح است!
این استاد دانشگاه تأکید میکند: وقتی تفکیک باشد، دانشآموزان، خود را متفاوت احساس میکنند و شاید بعد از مدتی کیفیت مدارس افغانستانی مانند مدارس ایرانی نباشد و ادامهی تحصیل آنها با برخی مسایل روبهرو شود. بچهها تا کوچک هستند، خیلی راحت خودشان را وفق میدهند و اگر با هم بزرگ شوند، نتایج خوبی به همراه دارد.
او با مخالفت نسبت به اجرای طرح تفکیک، میگوید: بهتر است دانشآموزان ایرانی و افغانستانی از آنجا که زبانشان هم خیلی فرقی ندارد، در یک مدرسه کنار هم درس بخوانند.
«کثیفی» در زمانهای مختلف برای تحقیر اقوم استفاده شده است
خبرنگار انصاف نیوز به دکتر شهشهانی، انسانشناس گفت: «آنچه مسوولان آموزش و پرورش یزد به آن اشاره کردهاند، مسایل بهداشتی، فرهنگی و سیاسی است که بخاطر آن دانشآموزان افغانستانی را در برخی مدارس ثبتنام نکرده و مدعی شدهاند طی دو سالی که طرح تفکیک مدارس اجرا شده، هم ایرانیها و هم افغانستانیها راضی بودهاند! این درحالیست که برخی اهالی گفتهاند دانشآموزان افغانستانی کثیف هستند.»
عضو هیات علمي دانشگاه شهيد بهشتي در این باره میگوید: بشدت ضد این حرف هستم؛ «کثیف» یکی از بحثهایی است که در زمانهای مختلف از آن برای تحقیر یک قوم استفاده شده است. من کنار افغانستانیها زندگی کردم و میدانم مردم بسیار تمیزی هستند، نظر پزشکان را هم دارم که این موضوع را تایید میکنند و مطلقا ادعای کثیفی را قبول ندارم.
وی ادامه میدهد: اینگونه برچسبها نوعی ابزار برای تحقیر است و بنا براین باید به اکثریت آموزش بدهیم که متوجه بشوند این موضوع صحت ندارد و بیشتر شبیه یک قضاوت اشتباه در ذهن اکثریت است تا پدیدهای که در واقعیت مصداق داشته باشد.
به عشایر هم میگفتند کثیف هستید
این پژوهشگر حوزهی انسانشناسی همچنین عنوان میکند: در این باره با عشایر هم کار کردم و میدانم زمانی که میخواستند آنها را اسکان دهند از بحث کثیفی استفاده کردند که اینها کوچ میکنند و کثیفند، در حالی که اینطور نیست و اگر خاکی هستند بخاطر این است که دور و بر آنها خاک هست و خاک کثیف نیست.
جداکردن کودکان بدلیل مذهب آنها هم مسالهآفرین است
شهشهانی دربارهی جداسازی دانشآموزان افغانستانی بدلیل مذهب آنها که یکی از موارد فرهنگی عنوان شده است، نیز تأکید میکند: این، راهی است برای جداکردن که آنهم مسالهآفرین است و هر چه سریعتر باید تجدیدنظر شود و کودکان در کنار هم درس بخوانند و زندگی کنند.
وی به این نکته اشاره میکند که در ایران، سنی و شیعه کنار هم زندگی میکنیم و به هیچوجه قبول ندارم که در مرحلهی آموزش ابتدایی بر مبنای مذهب، بچهها را از هم جدا کنیم و اتفاقا باید کنار هم بایستند و نماز بخوانند؛ هر کدامشان به شیوهای که دوست دارند و متوجه شوند هیچ اتفاقی نمیافتد و به این ترتیب دوستیها تقویت شود.
مدرسه جای خوبی است برای این که کودکان متوجه شوند با هم فرقی نمیکنند
شهشهانی در رابطه با مسایل سیاسی که مسوولان برای تفکیک به آن اشاره کردهاند،با بیان این که «برای بچهها دربارهی سیاست چه میتوانیم بگوییم!»، پاسخ میدهد: اینها یعنی چه؟ برای بچهها خیلی هم بهتر است کنار هم قرار بگیرند و متوجه بشوند سیاستمداران چگونه دارند آنها را از هم دور میکنند و فکر میکنم مدرسه جای بسیار خوبی است برای این که ارتباطات عاطفی بوجود بیاید و کودکان متوجه شوند با هم فرقی نمیکنند و این مسایل را سیاستمداران بوجود میآورند و ما انسانهای فرهنگی هستیم و باید از بروز این بلاها جلوگیری کنیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی میگوید: به آنچه در کشورهای اروپایی اتفاق میافتد، نگاه کنید و بر اساس آن، جمعیتی که اینجا به عنوان اتباع هستند با جمعیت ایرانی باید همصدا بتوانند خودشان را در فرهنگی که در آن زندگی میکنند، جا بیندازند و در همان مدارس قبلی ادامهی تحصیل دهند.
وی میگوید: یک دختر کوچک افغانستانی را میشناسم که او را به مهدکودک و بعد پیشدبستانی و دبستان فرستادیم و خیلی عالی سلسله مراتب را طی میکند و فکر میکنم اگر با بچههای افغانستانی بود، شاید یک جدایی بوجود میآمد، اما اینطوری راهش را طی میکند و میتواند بعدها به دانشگاه برود و از الان آیندهاش را در دانشگاه میبینم.
چهارشنبه هفته گذشته، سیده فاطمه حسینی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با ایسنا گفته بود: ۱۵ نماینده مجلس در تذکر کتبی خود به وزیر آموزش و پرورش تاکید کردند که باید در خصوص تفکیک مدارس دانشآموزان افغانستانی تجدیدنظر صورت گیرد.
وی اظهار کرده بود: متاسفانه با وجود دستور دو سال گذشته رهبر انقلاب مبنی بر ثبتنام همهی کودکان افغانستانی در مدارس و قول وزیر آموزش و پرورش در ابتدای سال تحصیلی جاری، گزارشها حاکی از برخوردهای ناشایست با این دانشآموزان و اخراج برخی افغانستانیها از مدارس یزد و کرمان و تفکیک مدارس این دانشآموزان در شاهدیه یزد است.
انتهای پیام
البته به نظر تفکیک بسیار لازمه . مگر ایرانی هایی که به خارج از کشور می روند در مدارس جدا درس نمی خوانند! به هر حال باید تفکیک بشه و این هشدار شما اصلا معنایی نداره جز این که دارید با احساسات ایرانی ها بازی می کنید
طبق قانون و رویه کدام کشور، ایرانی هایی که به خارج از کشور می روند در مدارس جدا درس می خوانند؟ در هیچ یک از کشورهای توسعه یافته چنین الزامی وجود ندارد. بازی با احساسات ایرانی یا تبعیض نژادی؟! متاسفانه نژادپرستی در بسیاری از- نه همه- ما ایرانی ها پررنگ است. هم نشینی با کودکانی از ملیت و نژاد و فرهنگ متفاوت اتفاقا فرصتی است برای کودکان ایرانی تا احترام به دیگر فرهنگ ها را بدون تحقیر و تمسخر یاد بگیرند و زندگی مسالمت آمیز و انسانی با دیگران را تجربه کنند. تازه اشتراکات افاغنه با ایرانی ها بسیار بیشتر از تفاوت ها است.
سخنان رهبر گرامی به این معنا نیست که حتما در کنار هم باشند بلکه افغانی ها هم می توانند در مدارس ایران درس بخوانند.
ما شا الله چقدرم با افغانی ها اشتراک خصوصیت های نژادی و اخلاقی داریم!!!!!!
به هر حال من به عنوان یک ایرانی راضی نیستم فرزندم در کنار یک افغانی بنشیند و خلق و خوی آن ها در فرزندم تاثیر بگذارد.
یک عده برایشان اصلا مهم نیست که ترکیب ایرانی ها داره به سرعت تغییر می کند و اگر دیر بجنبیم در آینده ای نه چندان دور باید نام ایران را افغانستان شماره دو بگذاریم.