این دانشجویان اهل ایرانند نه اسرائیل!
درپی اتفاقاتی که در خوابگاه فیض دانشگاه تهران برای دانشجویان پیش آمد و مسوولین قصد بیرون انداختن چند دانشجو را از خوابگاه فیض داشتند و این اتفاقها منجر به اعتراض جمعی از دانشجویان شد، در این باره در روز چهارشنبه ۲۶ مهرماه جلسهای برای رسیدگی به مشکل دانشجویان بلاتکلیف خوابگاه فیض تشکیل شد.
مسوول طبقهی چهارم خوابگاه فیض در گفت وگو با خبرنگار انصاف نیوز در این باره با بیان اینکه مسوولین دانشگاه تهران به ما فشار میآورند و میگویند که غیر کاشانیها را بیخود راه دادهاید، زیرا طبق بخش نامه الویت با بچههای کاشانی است، گفت: بنده نیز در پاسخ به آنها گفتم که شما ۲۵ اتاق به ما تحویل دادهاید و و اتاق اضافه داشتهایم و آنها را به غیر کاشانیها نیز اجاره دادهایم که تا بهمن ماه در آنجا بمانند تا جایی را برای خود در تهران پیدا کنند.
رموزی گفت: در واقع به دانشجویان کاشانی فشار میآوریم تا اتاقهای چهار نفرهی خود را به شش نفره تبدیل کنند تا دانشجویان دیگر در به در نشوند و تا بهمن ماه به آنها فرصت دهیم و اما مسوولین دانشگاه تهران قبول نمیکنند.
او ادامه داد: در جلسه هزار نوع تهمت زده شده است که شما باعث اختلال و بی انضباطی شدهاید و گفتند برای شما باید اعلام جرم کنیم که بچههای شما اغتشاش ایجاد کردهاند و باعث بی نظمی شدهاند و بنده نیز گفتم وقتی دانشجویی اظهار نظر میکند مسوول بیچارهی آن چه گناهی دارد؟ به من میگویند که بچهها را تحریک کردهاید و بنده نیز گفتم شما بچهها را پشت در میگذارید و ساعت یازده و نیم شب به بچهها میگویند بیرون بروید؛ من که کاری نکردم. اما آقای بهنژاد در نهایت خطاب به من گفت فقط دانشجویان کاشانی حق حضور در خوابگاه را دارند و بقیه را باید بیرون بیندازید!
«دانشجویان غیر کاشانی ماهانه ۴۰۰ هزار تومان باید بدهند!»
او اضافه کرد: به آقای بهنژاد گفتم آن سه اتاق را به شما تحویل میدهیم اما بقیهی دانشجوها را در بقیهی اتاقها اسکان دهید ولی قبول نمیکنند و میگویند باید ماهانه نفری ۴۰۰ هزار تومان بدهند، این در حالی است که حتی در هزینهی ترمی بعضی از دانشجویان بنده کمک میکنم و البته حتی این مابهالتفاوتی که دانشجویان به ما میدهند خرج آسایش خوابگاه میکنیم.
رموزی گفت: خطاب به صحبتهای من گفتند که شما چه کاره هستید؟ این در حالی است گفتم که این ما بودیم که ساختمان چهار طبقه را ساختیم و به شما تحویل دادیم. حالا یک آدم ناشی آمده است قرارداد را طوری نوشته است که شما میگویید فقط کاشانیها حق حضور در خوابگاه را دارند و بحث بالا گرفت و جلسه بر هم خورد، آقای بهنژاد به اتاقشان رفتند.
این دانشجویان اهل ایرانند نه اسرائیل!
رموزی با بیان اینکه بنده نیز با آقای رجبی مسوول حراست صحبت کردم و گفتم این دانشجویان به خدا اسراییلی نیستند، اهل ایران هستند، گفت: به ایشان گفتم بگذارید قضیه دوستانه حل شود و این ترم تمام شود، از این به بعد شمشیر دست شماست اما همچنان قبول نکردند.
او افزود: در انتها استعفایم را نوشتم و رونوشت آن را به آقای بهنژاد تحویل دادم زیرا نمیتوانم با این شرایط کنار بیایم و حرمت دانشجو باید حفظ شود و در نهایت تصمیم گرفته شد که یک هفته صبر کنید تا آمار بگیریم که چند دانشجوی غیر کاشانی در خوابگاه فیض حضور دارد و از بنده امضا نیز گرفتند که به غیر کاشانیها دیگر حق اجارهی اتاق را ندارید و اما این در حالی است آن شب حتی به دانشجویان کاشانی نیز فشار وارد کردند.
او تصریح کرد: مسوول حراست به من گفت مگر نگفتیم حاجی کوتاه بیا و نتیجهی این اتفاقها این شد که دانشجویان خوابگاه چمران چهارشنبه بیست و ششم مهر ماه به پایین ریختند و اعتراض کردند و بنده نیز گفتم آیا باعث و بانی من هستم؟ و یا باعث این قضایا شما هستید؟ البته آنها میخواهند گناه خودشان را گردن من بیندازند هرچند ایرادی ندارد و بهتر از این است که گناه را گردن یک دانشجو با پدر جانباز ۷۰ درصد بیندازند که معلوم نیست فردا زنده باشند یا نه!
او افزود: طبق بخش نامه که نزد آقای بهنژاد است:
۱: اولویت صد درصد با دانشجویان کاشانی
۲: کاشانیهای دانشگاه تهران
۳: دانشجویان خارج از دانشگاه تهران
و اما در این بخش نامه تغییراتی را هر سال اعمال میکنند!
رموزی تاکید کرد: از آقای بهنژاد میخواهم حرمت دانشجو را حفظ کنند و تا بهمن ماه به آنها اجازهی اسکان داده شود و اگر آقای بهنژاد بخواهند مساله کاملا حل خواهد شد.
انتهای پیام