لزوم جوانگرایی در نهادهای وابسته به رهبری
دکتر فرزاد جهان بین، عضو هیات علمی دانشگاه شاهد، در یادداشتی با عنوان «لزوم جوانگرایی در نهادهای وابسته به رهبری» در کانال تلگرامی خود نوشت:
اینجانب فردی واقع بین هستم و معتقدم آرمان‌ها در ظرف واقعیت‌ها، با فراز و فرودهای بسیاری مواجه می‌شوند و ذهنیات در مقام عینیات، با چالش‌ها و محدودیت‌ها روبرو هستند. مطالبی نیز که درباره‌ی حکومت امیرمومنان (ع) نوشتم در همین راستاست تا خام اندیشی و ساده نگری از بین برود.
با این وجود مایلم چند سؤال را مشخصاً با توجه به تاکیدات رهبر معظم انقلاب و در چارچوب فکری که از ایشان فهمیده‌ام طرح کنم. مخاطبم در این پرسش‌ها هم ایشان نیستند. با توجه به تقسیم مسوولیت‌ها و تفکیک وظایف و پای بندی معظم له به قوانین و قواعد، قاعدتاً نهادهای مسوول و عمدتاً تصمیم ساز لازم است پاسخ دهند. نهاد یا نهادهای خاصی را هم مدنظر قرار نمی‌دهم تا ضمیر مرجع خود را بیابد.
1 – ائمه جمعه: آیا واقعاً چند روحانی فاضل و جوان و خوشفکر و انقلابی و متعادل برای ایراد خطبه‌های جمعه نیست که بتواند جمعه‌های پرباری را در تهران، مانند خطبه‌های خود آقا، فراهم کند؟
2 – نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها: اینجانب برای حاج آقای محمدیان، احترام فراوانی قائلم. هر چند شاید زمان تغییر ایشان، مناسب نباشد اما آیا واقعاً کسانی از روحانیون جوان، خوشفکر و کارآزموده نبودند که بتوان از آنها در این جایگاه استفاده کرد.
3 – سازمان تبلیغات: این همه سال از ریاست حجت الاسلام خاموشی بر این سازمان می‌گذرد. در زمان ریاست، او خود جوان بود. اکنون که مدتشان تمام شده و حتی گذشته است، ایا افراد جوان، خوشفکر و موثری نیستند که این سازمان مهم را به صورت تحولی اداره کنند؟
به نظر من، ما کمبود نیرو نداریم. فقط قدری باید چشمهایمان را باز کنیم. دایره‌ی افراد را گسترده‌تر ببینیم. ذهنیتمان را نسبت به جوان‌ها عوض کنیم. آنگاه خداوند هم کمک می‌کند. چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
انتهای پیام
گویاتقدیر ماملت ایران چنین بوده وهست!درواقع چون پس از۳۰سال کار وخدمت بازهم بخیال اینکه هنوز جوانیم لذا می توانیم٬ می دانیم تجربیات لازم داریم ویلکن مقام وصندلی صدارت نیستیم؟لذابااینحال هیچوقت فرستی به جوان هاداده نمی شود؟بعضی جوانان هم تاسربلند کنند وبخواهند اموخته وداشته شان ازطریق یادداشت ومقاله ای بروزدهند اقایان بزرگان باحرف ها وکنایه اینقد تو سرش می زنند که همه چه رو به لقاالله می سپارند!!
افسوس هنوز ياد نگرفتيم حرف حق را شفاف بيان كنيم. انگار يه جورهائى لذت مى بريم از اينكه تذبذب به خرج بديم و به قول عوام حرف رو بپيچونيم تا …. !