پاسخ زن بلوچ به سوءاستفاده از مادر ستار بهشتی
در پی انتشار نامه ی مادر ستار بهشتی خطاب به اعضای گروهگ تروریستی جیش العدل که آنها را «فرزندان بلوچم» خوانده بود، یک زن بلوچ اهل شهر مرزی ایرانشهر در پاسخی به او نوشت: به نظر شما گروهی که توسط آن، کودکان، پیرمردان و حدود چهل نفر از بلوچ و فارس در یک عملیات انتحاری شهید شده باشند مدافع حقوق شان هست یا دشمن شان! نه مادر عزیز، اینها به نام ما آدم می کشند و به دنبال منافع خود هستند. نه فارسند نه بلوچ، نه شیعه هستند نه سنی، اصلا اینها از انسانیت بویی نبرده اند!
به گزارش خبرنگار انصاف نیوز، البته نامه ی منتسب به گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی بسیار مشکوک به نظر می رسد؛ هم به لحاظ مسایلی که در آن مطرح شده و هم ادبیات نامه با وضعیت خانم عشقی همخوانی ندارد.
مادر ستار بهشتی به گفته ی «گیتی پورفاضل»، وکیل مدافع خانواده ستار بهشتی، «بی‌سواد» است و لذا قاعدتا نمی تواند چنین نامه ای را نوشته باشد.
از سوی دیگر در این نامه به محرومیت مناطق مرزی و درک این موضوع از سوی نویسنده اشاره شده و در بخشی از نامه نیز وعده داده شده که در صورت آزادی گروگان ها، به محردمیت های آن مناطق رسیدگی می شود؛ موضوعی که به نظر می رسد با دقت و زیرکی در این نامه گنجانده شده و این نیز با شرایط خانم عشقی همخوانی ندارد.
در این نامه، دو بار از اعضای گروهگ تروریستی، با عنوان «فرزندان بلوچم» یاد می شود و از آنها می خواهد که طبق ویژگی «مردان بزرگ»، از «سوز دل مادران» نگذرند.
در پی انتشار گسترده ی این نامه در سایت های خبری غیر داخلی، یادداشت کوتاه یک زن بلوچ در شبکه های اجتماعی جلب توجه کرد. «سارا خوشخوی»، که در شهر مرزی ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان در آموزش و پرورش و دانشگاه تدریس می کند، نوشت:
«مادر محترم ستار بهشتی! آدرس نامه ی دو پهلو و چند منظوره تان، اشتباه است، بهتر بود نامه ی تان را به آدرس، اعضای گروهک جیش العدل می فرستادید نه فرزندان قوم بلوچ، زیرا:
سرزمینم سرزمین کوچ و کوچ
سرزمین راد مردان بلوچ
مردمی از نسل پاک آریا
سفره شان خالی ز هر رنگ و ریا!
آری، سرزمین من جایی است که گرچه مردمانش سالهاست به گناه نکرده محکومند و آنها را با گروگانگیرها و وحشی ها، وهابیون … جمع می زنند و از این طریق مورد ظلم واقع شده اند اما هرگز مظلوم کشی نکرده اند. و نخواهند کرد زیرا در مرام این قوم ایرانی اصیل، کشتن افراد بیگناه و استفاده از سلاح برای دفاع از حقوق قانونی، جایی ندارد.
سرکار خانم عشقی!
در سرزمین من نه تنها روی مادران را بر زمین نمی اندازند، بلکه به حرمت چادر زنان شان، حتی از خون برادرشان هم می گذرند!
مادرم، سرزمین من سرزمین مردانگی، مهربانی و همدلی است. و این تهمت و وصله بر مردم سرزمین آریایی من روا نمی باشد، گرچه سالهاست برخی از افراد سعی می کنند چهره ی قوم مرا مخدوش کنند.
مادر عزیز، ما خاک پای همه ی مادران به ویژه مادران گروگان های عزیزمان هستیم. اما هرگز به شما اجازه نخواهیم داد که با ابراز احساسات بدون اندیشه و تامل خود، با احساسات نه تنها مادران بلوچ، بلکه پدران و فرزندان یک قوم، با جمع بستن شان با زورمندان و گروهک جیش العدل بازی کنید!
بهتر بود کمی مطالعه می کردید آنگاه در می یافتید که این گروهک که بازیافتی گروهک جندالله است نه تنها مدافع حقوق مردم بلوچ نیست بلکه با چنین رفتارهایی و تغییر نگرش مردم نسبت به قوم بلوچ، دشمن ما هم هست.
به نظر شما گروهی که توسط آن، کودکان، پیرمردان و حدود چهل نفر از بلوچ و فارس در یک عملیات انتحاری شهید شده باشند مدافع حقوق شان هست یا دشمن شان! نه مادر عزیز، اینها به نام ما آدم می کشند و به دنبال منافع خود هستند. نه فارسند نه بلوچ، نه شیعه هستند نه سنی، اصلا اینها از انسانیت بویی نبرده اند!
در ضمن این سربازان که شما آنها را فرزندان خود خوانده اید و ما را در مقابل خود می بینید، فرزندان ایران و برادران ما هستند، ما هم به نوبه ی خود نگران آنها هستیم و از این وضعیت پیش آمده خیلی بیشتر از شما رنج می بریم! همدردی خود را با خانواده ی شهید دانایی فر اعلام کرده، برای آزادی دیگر گروگان هایمان، دعا می کنیم و امیدواریم هرچه سریعتر به آغوش خانواده ی شان برگردنند.»
انتهای پیام
