تجمع بزرگ اعتراضی دانشجویان دانشگاه تهران
دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به سیاست‌های نظام آموزشی تجمع اعتراضی برپا کردند.
به گزارش انصاف نیوز، این تجمع ظهر امروز شنبه ششم آبان ماه ۹۶ در اعتراض علیه سیاست‌های خصوصی سازی، امنیتی سازی و تبعیض‌آمیز دولت در عرصه‌ی دانشگاه تجمع اعتراضی برگزار کردند.
دانشجویان که در پردیس مرکزی روبه‌روی دانشکده فنی تجمع کرده‌اند شعارهایی همچون پردیس بین‌الملل انحلال انحلال،تدبیر این وزارت علم است یا تجارت، دانشگاه پولگردان تضعیف زحمت کشان و … سر دادند.
در پایان این تجمع، بیانیه‌ی دانشجویان و فعالان صنفی دانشگاه تهران در اعتراض به آنچه سیاست‌های ضد اجتماعی دولت در عرصه‌ی آموزش خواندند، صادر شد که نسخه‌ای از آن در اختیار انصاف نیوز قرار گرفت، متن بیانیه در پی می‌آید:
« در چهار سال گذشته، دانشگاه نیز مانند سایر عرصه‌های زندگیِ اجتماعی در ایران، هدف یک برنامه‌ی فراگیر سیاسی-اقتصادی قرار گرفته است، برنامه‌ای که مردم و فرودستان – از جمله کارگران، معلمان، پرستاران و دانشجویان – را از حقوق اجتماعیِ اساسی‌شان محروم کرده است. این پروژه نام‌های گوناگونی به خود گرفته است: «خصوصی‌سازی»، «پولی‌سازی»، «تجاری‌سازی»، «کالایی‌سازی» و…. اما همه‌ی این نام‌ها اشاره به طرحی واحد دارند؛ طرحی که هدفش چیزی نیست جز تهی‌دست‌سازی هرچه بیش‌تر مردم و طبقات زحمتکش، سلب حقوق اجتماعی-اقتصادیِ آنان به نفع فرادستان، و تبدیل قشرهای گوناگون مردم – از جمله دانشجویان – به انسان‌های مستمندی که برای رفع اساسی‌ترین نیازهای خود باید به ارزان‌ترین و پست‌ترین کارها تن بدهند. برنامه‌ی دولت اعتدالی، که حمله به جیب‌های خالی و سفره‌های فقیرانه‌ی فرودستان و تضمین سودآوری سرمایه‌داران است، در حوزه‌ی آموزش به شکل خصوصی‌سازی و پولی‌سازیِ خدمات آموزشی تجلی یافته است.
در چهار سال گذشته، دولت و وزارت علومی مُجریِ این طرح‌ها در دانشگاه بوده‌اند که با شعارهایی مثل «بازگرداندن امید به دانشگاه‌ها»، «دانشگاه امن، نه دانشگاه امنیتی» و «دانشگاه پادگان نیست» روی کار آمدند؛ اما تجربه‌ی فعالیت سالهای گذشته‌ی فعالان صنفی و مستقل نشان داد که نه تنها دانشگاه همچنان «پادگان است» و وقتی منافع صاحبان قدرت و سرمایه به خطر بیفتد احضارها و تهدیدهای امنیتی همچنان ادامه می‌یابد، بلکه دولت با سیاست‌هایش در قبال دانشگاه و با پولی‌سازیِ فزاینده‌ی خدمات آموزشی نشان داده که دانشگاه «بانک» هم است! دانشگاه در این سال‌ها، به مراتب بیش از پیش به محلی برای سودآوریِ صاحبان سرمایه و کسب‌وکار مسوولان دانشگاهی بدل شده است؛ و در ماه‌های اخیر، با طرح «کارورزی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی»، دانشگاه به محیطی بدل شده برای این‌که کارفرمایان به راحت‌ترین شکل به نیروی کار ارزان دسترسی پیدا کنند. «اُمید»ی که به دانشگاه‌ها برگشت، نه «اُمید» دانشجویان، بلکه «اُمید» کارفرمایان، صاحبان سرمایه و بانکدارها بود.
در هفته‌های اخیر، معرفیِ دکتر منصور غلامی از سوی دولت به مجلس، برای تصدی کرسی وزارت علوم، منجر به اعتراض دانشجویان سراسر کشور شده است. این اعتراض‌ها – و همچنین تجمع اعتراضیِ امروز ما دانشجویان دانشگاه تهران – اگر چه «به بهانه»ی معرفی آقای غلامی صورت گرفته‌اند، اما ریشه در مسایل اساسی‌تری دارند که نمی‌توان آن‌ها را به این یا آن شخص خاص فروکاست. به بیانی دیگر، مسایل بنیادیِ دانشگاه‌ها در سالهای اخیر – یعنی آن دسته از مسایلی که زندگیِ روزمره‌ی دانشجویان در دانشگاه، حقوق و آزادی‌های اساسی‌شان، و نیز مسائل معیشتی و صنفیِ آن‌ها – مسایلی هستند که برای حل‌شان نمی‌توان به وزیر شدن این یا آن شخص، یا به اختلاف‌های میان این یا آن جناح سیاسی دل‌خوش کرد.
در طول دوازده سال گذشته تشکل‌های وابسته و قدرت‌ساخته‌ی به اصطلاح دانشجویی ثابت کرده‌اند که همواره به دنبال تأمین منافع جناحی خود در دانشگاه‌ها هستند. در انتخابات سالهای ۹۲، ۹۴ و ۹۶ انجمن‌های اسلامی فعالیت‌های دانشجویی را به زايده‌ای از برنامه‌ی ستادهای انتخاباتیِ جناحی خاص بدل کردند. حال، پس از معرفی دکتر غلامی، انجمن‌های اسلامی که «امید» واهی خود را ناامید دیده‌اند، می‌کوشند با بهره‌برداری از مناسبات جناحی روابط پشت پرده و سوءاستفاده از دغدغه‌های دانشجویان، جلوی انتصاب یک شخص خاص را بگیرند و گزینه‌ی جناح مطلوب‌شان را بر کرسی وزارت بنشانند و از امتیازهای ویژه‌ی آن – از جمله دسترسی به مناصب و مشاغل دولتی – بهره‌مند شوند.
ما دانشجویان دانشگاه تهران، که امروز در اعتراض به معرفی دکتر غلامی برای تصدی کرسی وزارت علوم و تداوم سیاست‌های ضداجتماعی دولت در دانشگاه‌ها تجمع کرده‌ایم، بر این باوریم که مطالبات دانشجویان و جامعه‌ی دانشگاهی تنها با تداوم فعالیت و تلاش بی‌وقفه‌ای که دانشجویان در سالهای اخیر علیه روند پولی‌شدن و امنیتی‌شدن دانشگاه‌ها ایستاده‌اند، محقق می‌شوند. ما بر خلاف تشکل‌های وابسته و قدرت‌ساخته دست گدایی جلوی این یا آن جناح سیاسی دراز نکنیم، بلکه به قدرت جمعی دانشجویان و فرودستان برای پیگیری خواسته‌هایشان برحق‌شان باور داریم.
ما دانشجویان دانشگاه تهران اعلام می‌کنیم که مطالبات زیر، گزیده‌ای از مطالبات جامعه‌ی دانشگاهی است که فعالیت در راستای تحقق آن‌ها را ادامه خواهیم داد، چه دولت اعتدالی توجهی به اعتراض دانشجویان علیه دکتر غلامی داشته باشد چه نداشته باشد:
1 – تلاش وزارت علوم در جهت الغای سریع و بی‌چون‌وچرا «طرح کارورزی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی»
2 – افزایش ظرفیت روزانه، توقف گسترش ظرفیت‌های پولی دانشگاه‌ها و انحلال پردیس‌های بین‌الملل
3 – بازگرداندن فضاهای دانشگاهی به دانشجویان و دانشگاهیان و توقف واگذاری این فضاها به بخش خصوصی
4- پوشش کامل خدمات و یارانه‌ی دولتی در بخش غذا و اسکان دانشجویان
5- بازگرداندن نمره‌ی پایان‌نامه‌های دانشجویی در مقطع کارشناسی ارشد
6- افزایش سنوات مجاز تحصیلی و بازگرداندن آن به وضعیت پیشین
7- حذف برخوردهای امنیتی درپاسخ به مطالبات و اعتراضات دانشجویان
8- اعطای مجوز به ایجاد تشکل‌های دانشجویی دگراندیش و مستقل از جناح‌های قدرت
9- بازگشت دانشجویان ستاره‌دار و محروم از تحصیل به دانشگاه‌ها
10- بازگرداندن حق تحصیل برای همه قومیت‌ها و مذاهب
11- ازبین‌بردن تبعیض‌های جنسیتی و جغرافیایی در گزینش دانشگاهی
12- تصحیح آیین نامه‌های تشکل‌ها و بویژه شوراهای صنفی و حذف موادی که در سالهای اخیر به آیین‌نامه اضافه شده و تضعیف قدرت شوراها را در پی داشته است
13- ارایه مجوز برای «اتحادیه شوراهای صنفی کشوری» در جهت افزایش توان مداخله‌گری شوراهای صنفی و هماهنگی بیش‌تر در طرح مسایل صنفیِ دانشجویان.»
انتهای پیام
جناب روحانی خر خود را از پل گذراند و دیگر نیازی به پل ندارد و باید به فکر آینده شخص شخیص خود باشد !