اما و اگرهای جوان‌گرایی شهردار اصفهان
«رضا صادقیان» عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی رویکرد شهردار اصفهان نوشت:
همان روزهایی که گفتگوها پیرامون گزینه‌های شهرداری تهران، اصفهان و برخی کلان شهرها مطرح بود در یادداشتی به نام «وارثان کم‌تجربه اصلاحات» نوشتم: «چنانچه نیروهای سیاسی باتجربه اصلاح‌طلب راهکار اعتماد و باورمندی به نیروهای جوان را پیشه کنند و از فضای فراهم شده برای نیروهای اصلاح‌طلب به بهترین نحو بهره ببرند، فردای جریان اصلاح و اصلاح‌طلبی به عنوان یک منش سیاسی کارآمد در سپهر سیاسی کشور برای سال‌های آینده بیمه می‌شود، در غیر اینصورت با فرا رسیدن فصل خزان نیروهای با تجربه با هزاران جوان و شخصیت‌های سیاسی که وارد دهه چهارم زندگی سیاسی شدند روبرو هستیم که به غیر از انباشت سیاست‌ورزی در زمان انتخابات و تجربه کار حزبی حامل هیچ تجربه‌ای نیست.»
این روزها داستان دیگری از زبان گلایه‌مندان در حال روایت شدن است، قصه پر غصه‌ایست. کسانی که تا دیروز از لزوم جوان‌گرایی و جوان شدن سیستم مدیریتی و سیاسی کشور گلایه‌ها و در هر کوی و برزنی از نبود مدیران اصلاح‌طلب جوان شکایت داشتند، حال در مقام منتقد و مطالبه‌گری از شهردار اصفهان گوی سبقت را از دیگری روبوده و در انتصاب جوانان ایرادها و اشکالات زیادی می‌بینند، همه را با چوب بی‌تجربه بودن و نداشتن سابقه محکوم می‌کنند و ای کاش ماجرا به همین جا ختم می‌شد و شاهد رفتارهای دیگر نبودیم. شاید زمانی که این حلقه جوان‌گرایی در ذهن مطالبه کننده بود، نقش اصلی را خودشان بازی می‌کردند و وقتی دیدند نقشی در این جابجایی‌ها ندارند بنای گله‌گذاری را از شهردار اصفهان گذاشتند، بگذریم.
بسیاری از جوانان اصلاح‌طلب، متولدین ابتدای دهه شصت زمانی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدند و چند ماه خدمت سربازی را به پایان رساندند، ناخواسته در آغوش احمدی‌نژاد افتادند. در بهترین شرایط و با خوش اقبالی بسیار در اداره و یا سازمانی مشغول به کار شدند، با چشمان خودشان هزاران هزار بی‌تدبیری را شاهد بودند ولی کاری از دستشان برنمی‌آمد، وقتی احمدی‌نژاد گمان می‌کرد با اخراج 2500 نفر از مدیران کارآزموده می‌تواند قطار منحرف شده مدیریت کشور را به ریل اصلی بازگرداند، در این اخراج کردن‌ها و خانه نشینی اجباری مدیران باتجربه قطعاً جایی برای جوانان اصلاح‌طلب نبود. همه آن سال‌ها طی شد تا رسیدم به دولت یازدهم، انتظاری که از دولت روحانی می‌رفت، حداقل در این بخش، تقریباً نادیده انگاشته شد و باز هم جوانان به دلیل شرایط خاص کشور و باقی ماندن صدها میراث نامبارک از دولت گذشته، سکوت کردند ولی با همان امیدی که در انتخابات به خیابان‌ها آمده بودند میدان حمایت و دفاع از دولت را رها نکردند. آنان به این باور رسیدند که وضعیت کشور و مخاطرات پیش‌رو در حوزه‌های مختلف انقدر زیاد است که نیاز به «ژنرال» ها داریم.
انتخابات اخیر و رأی آوردن لیست‌های شهر امید در شهرهای مختلف آغاز نوید جوان‌گرایی بود. اصلاح‌طلبان توانستند با تجمیع قدرت اجتماعی موفق به کسب رأی مردم و تشکیل شورای شهر اصلاح‌طلب شوند. شورای شهر تهران، مشهد، شیراز و اصفهان با رأی قاطع به جریان اصلاح‌طلب شک گرفت. در چنین شرایطی شهردار اصفهان با باورمندی به توانایی، دانش تخصصی و فراهم آوردن وضعیتی برای نیروهای جوان در حال انتصاب مدیران جوان است، چنین حرکتی نه تنها جایی برای نقد و گله‌مندی ندارد، بلکه باید با تمام توان شهردار و تیم جدید را با حمایت‌های منسجم و بدون تعارف به سوی آینده‌ای روشن‌تر راهنمایی کرد. باور بفرمایید وقت برای شکوایه نویسی، جعل خبر و بی‌اخلاقی رسانه‌ای زیاد است، لطفاً اگر توان ابراز خوشحالی انتصاب جوانان را ندارید، برای مدتی کوتاه سکوت اختیار کنید.
انتهای پیام
امیدکه در راه رسیدن به اهداف متعالی مدنیت شهری موفق باشند.