کودکان کار در تهران

«محمد» در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «کودکان کار در تهران» نوشت:

کودکان عشق و لبخند را می‌فهمند و هزاران آرزوی کودکانه دارند و هزاران سؤال بی پاسخ که با خود به این سو و آن سو می‌برند. اینجا در شهر ما کودکان همچنان مشغول کارند. همه‌ی ما حتماً زمانی که در خیابان‌ها قدم می‌زنیم یا پشت چراغ قرمز دقایقی توقف می‌کنیم یا در پس کوچه‌های بازار بزرگ شهرمان می‌گردیم، حتماً با کودکان معصومی مواجه شدیم که می‌خواهند چیزی از آنها بخریم یا شیشه‌ی اتومبیلمان را پاک کنند یا کفش‌هایمان را واکس بزنند. کودکانی که گرچه کوچک‌اند اما آرزوهای بزرگ دارند.

بلایای طبیعی، فقر اقتصادی، فقر فرهنگی، طلاق و خیلی موارد دیگر موجب شده تا خیلی از کودکان که معمولاً یتیم هم هستند به خیابان کشیده شوند و مشغول فعالیت اقتصادی کاذب شوند.

آمار آنها طبق اعلام سازمان ملل به ۱۶۸ میلیون کودک در جهان می‌رسد. شرایط زندگی کودکان کار بسیار نامطلوب خوانده می‌شود و آنها جدای اینکه از تحصیل علم و آموزش و فن محروم هستند ممکن است به راحتی بازیچه‌ی دست بزهکاران حرفه‌ای اعم از سارقان یا باندهای توزیع مواد مخدر یا خانه‌های فساد قرار بگیرند.

با دقت در آموزه‌های دین اسلام متوجه می‌شویم که کودک به دلیل نزدیک بودن به مبدأ فطرت و داشتن ذهن و دلی پاک و بی‌آلایش زمینه‌ی بسیار مناسبی را برای تربیت پذیری دارد و با تربیت نادرست از مسیر فطرت پاک و الهی منحرف می‌شود. پس باید زمینه‌های آموزش مناسب برای آنها فراهم باشد تا علاوه بر سواد آموزی، مهارت‌های لازم برای یک زندگی سالم توأم با عزت نفس را فرا بگیرند. از طرف دیگر از آنجایی که معمولاً این کودکان در محیط‌های ناسالم و غیر بهداشتی یا در معرض آفتاب سوزان و سرمای زمستان قرار دارند ممکن است در معرض بیماری باشند یا از بیماری‌های مختلفی رنج ببرند پس ما می‌توانیم با تحت تکفل قرار دادن این کودکان یا برعهده گرفتن هزینه‌های درمانی به آنها کمک کنیم.

همه‌ی ما در برابر این مساله مسوولیم و می‌توانیم در راه مبارزه با این معضل اجتماعی گامی هر چند کوچک برداریم. گامی که شاید برای ما آسان باشد. اما نزد خدا حتمٱ بزرگ خواهد بود و برای کودکان کار هم به یاد ماندنی. کودکانی که عشق و لبخند را می‌فهمند و هزاران آرزوی کودکانه دارند و یک سؤال بی پاسخ که:

«علم بهتر است یا ثروت؟»

انتهای پیام