مشاور: هاشمی گوهر است، باید شکر گفت
غلامعلی رجایی، مشاور آیت الله هاشمی رفسنجانی با روایت دیدار رییس مجلس سنای فرانسه با وی به عنوان «دیداری مهم»، معتقد است: باید برای داشتن چنین گوهر ارزشمندی شکر گفت.
به گزارش انصاف نیوز، رجایی در وبلاگ خود نوشته است:
هفته گذشته یکی از مهم‌ترین دیدارهای خارجی آیت‌الله هاشمی در مجمع بود. ژرار لارشه رییس مجلس سنای فرانسه با سفیر و هیات همراه به دیدار ایشان آمد و بسیار حساب‌شده با آیت‌الله ملاقات کرد. حساب‌شده ازاین‌جهت که می‌دانست در این ملاقات به دنبال چه چیزی از آیت‌الله است و انصافا آقای هاشمی در حد یک فرد بسیار مطلع به مسائل منطقه به تک‌تک سؤالات و پرسش‌های وی جواب‌های روشنی داد.
آقای لارشه را نخست‌وزیر سابق فرانسه در زمان ژاک شیراک همراهی می‌کرد. با پایان یافتن پاسخ هر سؤال وی در کمال ادب می‌گفت مغسی! -متشکرم- و بلافاصله سؤال بعدی را طرح می‌کرد. با طرح سؤال‌های پی‌درپی وی سقف ملاقات از مدتی که برایش در نظر گرفته بودند گذشته بود.
ظاهراً این هیات پس از دیدار با هاشمی باید به دیدار دکتر روحانی می‌رفتند.
رییس مجلس سنا در فرانسه از چنان جایگاهی برخوردار است که اگر به هردلیل برای رییس جمهور این کشور مساله‌ای پیش بیاید و نتواند درمسند قدرت باشد وی به عنوان کفیل ریاست جمهوری کشور را اداره خواهد کرد.
رییس مجلس سنای فرانسه که کارشناس وزارت خارجه به من می‌گفت اهل همان روستای نوفل لوشاتو است موضوع به موضوع با تعابیر توأم با عظمت از آقای هاشمی یاد می‌کرد و درباره‌ی مسایل منطقه نظرخواهی کرد درباره‌ی لبنان درباره‌ی سوریه درباره‌ی تروریست‌های بین المللی و خطر داعش و درباره‌ی رابطه با عربستان سعودی و از هاشمی پاسخ‌های دقیق و کارشناسانه شنید.
یکی از حرف‌های مهمی که هاشمی به رییس مجلس سنای فرانسه زد این بود که کشور شما قراردادی برای ساخت نیروگاه اتمی در دارخوین اهواز با رژیم پهلوی داشته که پس از انقلاب متوقف شد و فکر می‌کنم بعد از رفع تحریم‌ها، فرصت مناسبی دارید که آن کار خود را تکمیل کنید.
هاشمی در پاسخ به تقاضای رییس مجلس سنای فرانسه که ایشان را «معمار ترمیم روابط کشورهای اسلامی، مخصوصاً روابط ایران و فرانسه خواند و اصرار کرد که جامعه‌ی جهانی هنوز از شما چنین انتظاری دارد و چرا مثل سابق برای رفع کدورت‌ها اقدام نمی‌کنید؟»، پاسخ داد: شرایط سیاسی عربستان بعد از ملک عبدالله عوض شده و اگر عقلانیت سیاسی سابق بود، عربستان به عنوان کشوری که بزرگ‌ترین زیارتگاه‌های مسلمانان را دارد، خود را درگیر اختلافات و گرفتاری‌های سیاسی، نظامی، فرهنگی و حتی دینی و مذهبی با کشورهای اسلامی نمی‌کرد.
ایشان گفت: البته ناامید نیستیم و با اتخاذ سیاست‌های واقع گرایانه و یادآوری جایگاه دو کشور ایران و عربستان در جهان اسلام، می‌توان از اختلافات عمیق و کشته شدن پیروان مذاهب مختلف اسلامی جلوگیری کرد که البته تحقق این مهم، راهکارهای مناسب خودش را دارد.
هاشمی درباره‌ی آینده لبنان و همکاری‌های سه جانبه فرانسه، ایران و عربستان که سؤال و تقاضای آقای ژرار لارشه بود، گفت: حل مسایل لبنان با توجه به ترکیب دینی جمعیتی آن که مسیحیان و مسلمانان شیعه و سنی هستند، از طریق همکاری‌های سه کشور فرانسه، ایران و عربستان آسان‌تر است و اگر همکاری‌های تهران و پاریس برای اصلاح امور لبنان بیشتر و عمیق‌تر شود خیلی زود به نتایج دلخواه می‌رسیم.
لارشه، در آغاز این دیدار با ابراز خشنودی عمیق خویش به خاطر دیدار با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، او را شخصیتی حکیم و با نگاه بلند سیاسی در مسایل منطقه‌ای و بین‌المللی خواند و گفت: طبیعی بود که وقتی به ایران آمدم، با توجه به تجربه‌های خوب، مقامات و مسؤولیت‌های عالی و حکمت و تدبیری که در اداره‌ی جامعه و گسترش روابط ایران با کشورهای مختلف داشتید و دارید، با شما دیدار داشته باشم.
رییس مجلس سنای فرانسه، با تأکید بر این جمله که به محض ورود به فرانسه حتماً شرح این سفر و مخصوصاً جزییات سخنان جناب‌عالی را با آقای فرانسوا اولان، رییس جمهور فرانسه در میان می‌گذارم،
بدون هیچ تعصبی می‌گویم و برای درج درتاریخ می‌نویسم که خدای را باید برای داشتن چنین گوهر ارزشمندی شکر گفت. کسی که بزرگان عرصه‌ی سیاست وقتی به کشور می‌آیند اصرار دارند با او که به لحاظ ظاهر نقشی در قدرت و سهمی در اداره‌ی کشور ندارد دیدار کنند و از نظراتش بهره مند شوند.
خدا از تقصیرات «آن رفته» نگذرد که در دوره‌ی نحس مثلاً مدیریت خود بر کشور به مسوولان تشریفات وزارت خارجه دستور اکید داده بود که هیچ مسوول خارجی را به ملاقات هاشمی نبرند حتی اگر وی درخواستی داشته باشد به بهانه ای این درخواست را رد کنند. شنیدم وقتی رییس جمهوری یکی از کشورهای آسیای مرکزی اصرار کرده بود که حتماً می‌خواهد هاشمی را ببیند و ناچار برای او وقت ملاقات گذاشته بودند پس از ملاقات مورد توبیخ و نکوهش قرار گرفته بود.
چه روزگار سیاهی بر این ملت گذشت.
انتهای پیام
