زلزله ما را بیدار نمیکند!
«حیدر ولی زاده» در یادداشتی با عنوان «زلزله ما را بیدار نمیکند!» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
زلزلهی غرب کشور به مانند زلزلههای سالهای نه چندان دور شهرها و استانهای دیگر از جمله؛ ورزقان و اهر، زرند، بم، بویین زهرا، قائنات، اردبیل، رودبار و منجیل و… برای چندمین بار کشور را دچار غم و اندوه جانکاه کرد، به طوری که مردم ایران از تمامی گوشه و کنار ایران با هر عقیده و مذهب و مسلکی در حد توان خود به مانند گذشته به یاری هموطنان خود شتافتند، در این میان نهادهای دولتی، نظامی و … هم، در کنار هم در کاهش درد و غم زلزله زدگان کوشیدند.
شواهد و قرائن و البته یافتهها و مطالعات علمی حاکی از آن است که کشور ایران یکی از مناطق نسبتاً زلزله خیز در منطقه و جهان است، به طوری که هرچند سال یکبار زلزلههایی نسبتاً شدید بخشهایی از کشور را درگیر خود میکند که نه تنها خسارات مالی فراوان به بار میآورد و بلکه مهمتر از آن جان عدهی کثیری از هموطنان نیز تسلیم این بلای طبیعی میشود.
شاید خاطره ما همین زلزلههای چند ده اخیر را برای فهمیدن و درک کردن یاری کند ولی همواره کشور ایران از سالهای دور با زلزلههای بسیاری دچار غم و اندوه شدید شده است، نکتهای که در این نوشته مطرح میشود این است که با وجود فراوانی زلزلهها در ایران و با وجود تلفات سنگین مالی و جانی آن در سالهای متوالی هنوز هیچ اقدام و برنامهی خاصی در جهت پیشگیری از زلزله به صورت جدی و کاربردی انجام نشده است، در مقطعی که زلزله در نقطهای از کشور رخ میدهد و خسارات مالی و جانی به بار میآورد ستادهای بحران تشکیل میشود، جلسات متعدد برگزار میشود، تمامی مسئولین به تکاپو می افتند تا چارهای اندیشیده شود در حالی که این یک اشتباه بزرگ است و نشان دهنده این است که هنوز هم «زلزله ما را بیدار نمیکند» اگر زلزلهها موجب آگاهی مسوولان ما میشدند باید با درس گیری از زلزلههای گذشته همیشه در تکاپو بودند و ستادهای بحران خود را تا ایمنی سازی آخرین واحد مسکونی و غیرمسکونی فعال میساختند.
متاسفانه زمانی که زلزلهای رخ میدهد به ناچار هزینههای بسیار زیادی از طرف مردم و نهادها برای کاهش آلام مردم و جبران خسارات مادی آنها انجام میشود اگر خوب بررسی شود مطمئناً به این نتیجه میرسیم که هزینه به مراتب کمتری برای «پیشگیری» از زلزله و مقام سازی واحدهای مسکونی و غیرمسکونی نسبت به زمان وقوع زلزله لازم است که اگر پیشگیریها جدی گرفته و انجام میشد مطمئناً تلفات زلزلهها تا حد غیرقابل اعتنا کاهش مییافتند و دچار بحران پسازلزله نمیشویم.
در حال حاضر و در این شرایط بسیاری از کارشناسان بر این عقیده هستند که خیلی از سازههای مسکونی خصوصاً در مناطق پرجمعیت توان تحمل زلزله حتی در کمترین مقیاس ریشتر را هم ندارند و بنابراین باید هرچه زودتر قبل از وقوع فاجعه بزرگ انسانی به مقاوم سازی و اصلاح آنها پرداخته شود. ما بارها و بارها شنیدهایم که «حادثه خبر نمیکند» با این وجود هیچوقت در ایران، حادثه را تا زمان بروز، آن هم برای مدتی خیلی کوتاه جدی نگرفتهایم، با تمامی این اوصاف باز تاکید میشود که ما نیازمند بیداری و هوشیاری کامل قبل از زلزله هستیم متاسفانه تجربه نشان داده است که با فرونشستن هیجانات، دوباره این بلای خانمان سوز در فراموشی ما فروکش خواهد کرد و به تاریخ خواهد پیوست تا تکراری مشابه پیدا کند، البته نویسنده این متن معتقد است که هنوز روزنهی کوچک امیدی وجود دارد که شاید فراغت از دعواهای سیاسی مجال این بیداری را برای پیشگیری بدهد تا با اقدامات سنجیده و البته اجباری در جهت ایمنی سازی به راحتی شاهد داغدار شدن هموطنانمان نباشیم.
انتهای پیام