با دیوانه نباید دیوانگی کرد

غلامرضا فدایی در خبرآنلاین نوشت: می گویند ترامپ دیوانه است و خودش هم بعضی اوقات به طنز گفته است که بگوئید فلانی دیوانه است اما واقع قضیه چیز دیگری است. او خیلی هم عاقل است و بر اساس اهدافی که دارد خوب کارش را پیش می برد. او وقتی اقتضا کند تا 180 درجه هم حاضر است نرمش کند کما اینکه در اظهار تمایلش با کره شمالی در ویتنام چنین ابراز تمایلی کرده است.

به عنوان رئیس جمهور بازرگان تا توانسته است قراردادهایی را به نفع کشورش امضا کرده است؛ چه در عربستان و قطر و یا در شرق آسیا همچون کره. در هر معاهده جهانی هم ماننند معاهده پاریس و یا یونسکو می گوید چون به نفع امریکا نیست آن را قبول نمی کند و بهانه های مختلف در می آورد. البته اگر چه ممکن است آخرش قبول کند ولی با این کار هم ذهن عده ای را به خود مشغول کرده و هم اگر قبول کند منتی سر بقیه گذاشته که تازه باید خیلی از وی ممنون باشند و تازه با موضع بالا می آید و  طلبکارانه حرف های خود را پیش می برد. نمونه دیگرش برجام است که ممکن است با خواهش و تمنا آن را بپذیرد و ایران هم سخت به این علاقمند است؛ اما با هزار منت و واسطه تراشیدن برای اینکه حالا که وی کوتاه آمده دیگران و از جمله ما باید به او امتیاز بدهیم. در این مورد کشور هایی همچون فرانسه را واسطه قرار می دهد و اگر ما نپذیریم ما را مخالف مذاکره قلمداد کنند. به نظر من باید به رئیس جمهور فرانسه تا موضعش را تصحیح نکرده اجازه ورود به ایران به وی داده نشود و یا دست کم محدوده مذاکرات را از قبل تعیین کرده باشند و الا باز کلاه دیگری به سرمان خواهد رفت.

اما دیوانه های واقعی کشورهای منطقه و به ویژه عربستان است که دارند ارز و آبروی خود را می دهند تا بتوانند به ارباب خدمت بیشتری بکنند. عربستان می خواهد به نیابت از امریکا و اسرائیل به جنگ لبنان و ایران بیاید و از این رو هر روز بهانه های مختلف می تراشد.
او در این مخالفت ها چندین موضوع را دنبال می کند. اولا در انتقال قدرتی که صورت می دهد میخواهد بقیه مسائل تحت الشعاع باشد. ثانیا می خواهد ملت خودش را توجیه کند که خرید اسلحه برای مقابله با تهدید شیعی نیاز است و ثالثا با این برنامه می خواهد دل امریکا را بیشتر به دست بیاورد تا اسلحه ها مصرف شود و دوباره بتواند قرار داد جدید ببندد. رابعا اختلاف بین شیعه و سنی را که خمیر مایه همه مناقشات در کشورهای عربی است را پررنگ تر کند. اختلافی که نه خدا و نه رسولخدا به آن راضی است و این ها به آن دامن می زنند تا رفتار خود را توجیه کنند. شاید این دستگیری ها در داخل کشور عربستان از دو بعد قابل تحلیل باشد یکی از جهت تصفیه قیزیکی تا مخالفت چندانی برای این انتقال قدرت نباشد و دیگری جبران بدهی هایی که به بار آورده و با استرداد اختلاس های شاهزادگان، بخشی از کمبود و کسری بودجه خود را ترمیم و یا شاید باید به ارباب بدهد که بخشی از پول از این طریق فراهم شود و سوم اینکه خودشان را از فساد مبرا کنند. همچنانکه با تبلیغات می خواهند بگویند با تروریسم مخالفند با آنکه موثرترین حامی تروریسم خودشان بوده اند.

متهم کردن ایران خود فرافکنی است برای اینکه این گونه رفتار ها را توجیه کنند. اینکه موشک ساخت ایران است به فرض صحت توجیه ندارد مگر در زمان جنگ تحمیلی انواع سلاحهای شرق و غرب در اختیار صدام نبود. آیا ما جبهه دفاع را با آنها باز می کردیم و یا مهاجم اصلی را صدام می دانستیم؟
معلوم نیست مردم عربستان ویا دیگر اعراب منطقه آیا متوجه این مسائل نیستند و یا خفقان موجود اجازه هیچگونه عرض اندامی به آنها نمی دهد. اینکه رئیس جمهور مصر السیسی با پیشنهاد عربستان مبنی بر جنگ با حزب الله مخالفت می کند معلوم می شود بالاخره حقائق دست یافتنی است. دستگیری سعد حریری هم قوز بالا قوز آنها است.
این ها نه دین دارند و نه مروت و انسانیت. وضعیت اسفبار یمن همه را کلافه کرده است. مگر بچه های طفل معصوم چه گناهی کرده اند که باید چنین گرفتار قهر این نا انسان ها باشند. در این زمینه مقصر اصلی امریکا است که رضایت او بر اعمال عربستان که فقط پول دارد بزرگترین جنایت بشری است. و همکاران وی از انگلیس و به ویژه فرانسه هم باید یاد کرد که با دیدن تمام این جنایات جنگی و بشری می روند وبرای منافع کشور خود با این جانیان دست می دهند. سازمانهای بین المللی و یا بهتر است تعبیر عربی را بکار برد بین الدولی، هیچ خاصیتی برای مردم مظلوم جهان جز اظهار تأسف و یا حد اکثر بیانیه دادن ندارند.

ایران دراین مورد باید بسیار هشیار باشد. ضمن اینکه ایران باید خونسردی خود را حفظ کند اما نباید اقتدار و صلابت خود را از دست بدهد و همچون برجام نشود که فقط در آرزوی لبخند مقامات امریکا و یا کوتاه آمدن آنها باشیم ولو اینکه هیچ اتفاقی نیفتد.
ایران نباید به هیچکس جز ملت خود اعتماد کند. امید به دیگران بستن اگر چه در صحنه دیپلماتیک خوبست ولی نباید منتهای آرزوی ایران باشد. تنها اتکا به ملت است که نجات بخش است و مسئولان اگر می توانند در زمان مسئولیت خود پایه های دوستی دولت و ملت را از طریق ظرفیت سازی و به کارگیری این ظرفیت ها محکم کنند.

ما باید از وطن دوستی ترامپ منهای نژادپرستی وی درس بگیریم که چگونه به فکر ارزآوری کشورش هست. اقتصاد مقاومتی را به معنای واقعی قدر بدانیم و بر آن با عملکرد درست و با نگاهی واقع بینانه کشور را از مخمصه نجات دهیم.

انتهای پیام