فرمان سوخته
به گزارش انصاف نیوز، مطهره شفیعی در گزارشی در آرمان نوشت:
«به محمدرضا فرزین، دبیر سابق هدفمندی یارانهها در زمان دولت احمدینژاد و حسینی، وزیر اقتصاد آن دولت تاکید شده است که در مصاحبههای خود با رسانهها از آغاز هدفمندی یارانهها در زمان آیتا… هاشمیرفسنجانی خبر بدهند و ذهن افکار عمومی را به آن سمت سوق دهند.» این گفته یکی از نزدیکان احمدینژاد است که البته تایید یا تکذیب آن امکانپذیر نیست اما اتفاقی که در یک مناظره رخ داد این شایعه را به واقعیت نزدیک کرد. ظاهرا هنوز هم نمیخواهند بپذیرند که آنچه در دولت قبلی به نام هدفمندی یارانهها اجرا شد، چه مشکلاتی برای مردم و بهویژه دولت کنونی که حسن روحانی در راس آن قرار دارد، ایجاد کرده است. واژه هدفمندی یارانهها واژه زیبایی است که اگر درست اجرا شود شاید کمتر کسی توان مخالفت با آن را داشته باشد چرا که طبق اصل هدفمندی یارانهها، بااجرای این طرح به بخش تولید کشور کمکهای شایانی خواهد شد و وضعیت اقتصاد بهبود چشمگیری خواهد داشت اما به گفته کارشناسان اقتصادی، آنچه از سوی دولت احمدینژاد اجرا شد نهتنها به بخش تولید کمکی نکرد بلکه بسیاری از پیشساختها و برنامههای توسعهای را هم به فراموشی سپرد چون هم و غم آن دولت در بخش دیگر که همان کسب محبوبیت در میان اقشار مختلف مردم بود متمرکز شد و تصور این بود که با پرداخت ماهانه 45هزار تومان به هر ایرانی میتوانند دولت را محبوب و مردمی کنند. اما شاید خبر نداشتند که آیندهای هم وجود دارد و همچنین نسلهای دیگر از آنها خواهند پرسید چه برای ما باقی گذاشتید؟ افشاگریهای مدیران اقتصادی دولت یازدهم درباره تبعات آنچه دولت احمدینژاد به نام هدفمندی یارانهها انجام داد سبب شد تا حامیان دولت قبل به فکر افتاده و مانند بسیاری از مواقع دیگر تقصیر را گردن جریان سوم یعنی نه دولت خود و نه دولت یازدهم بیندازند که در این بخش بازهم پای آیتا… هاشمی را به میان کشیدند که از این کار دو هدف دارند؛ یکی اینکه آنها هنوز بدون توجه به وزن خود، آیتا… هاشمی را رقیب خود میدانند و سادهانگارانه تصور میکنند افکار عمومی پذیرای اظهارات بدون استناد به مدرک آنها میشود. دلیل دومی که اینگونه نام آیتا… هاشمی را مطرح میکنند این است که خوب میدانند او انرژی و وقت خود را صرف پاسخگویی به ادعاهای بیاساس نخواهد کرد پس برای مدتی میتوانند افکار بخشی از همطیفان خود را به این موضوع معطوف کنند.
لیلاز: توهم دارند
روز گذشته عبدالرضا داوری از مشاوران رسانهای احمدینژاد در مناظرهای که با سعید لیلاز داشت گفت: برخلاف آنچه عنوان میشود، که ما در حال اجرای فاز دوم هدفمندی یارانهها هستیم، باید بگویم که هماکنون در حال اجرای فاز دوم حصر یارانهها هستیم که فاز اولش در دولت اول هاشمیرفسنجانی اجرا شد و غریب به 20 سال فاز اول به دلایل سیاسی و اجتماعی متوقف ماند و فاز دوم حصر یارانهها که ادامه سیاستهای تعدیل اقتصادی هاشمیرفسنجانی است، در دولت حسن روحانی شروع به کار کرده است. داوری اضافه کرد: هماکنون وارد فاز دوم حصر یارانهها و فاز دوم سیاستهای تعدیل دولت هاشمیرفسنجانی شدهایم. فاز اول هدفمندی یارانهها بهطور کامل کنار گذاشته شده است. سیاستهای سبد کالا و بیمه سلامت از نوع سیاستهای تعدیل است و تمام رفتارهای دولت سازندگی در دولت حسن روحانی دیده میشود.» اما این اظهارات بیپاسخ نماند و سعید لیلاز، در واکنش به سخنان داوری تصریح کرد: اینکه ما در هر حرکتی به یاد آقای هاشمیرفسنجانی بیفتیم خود نشاندهنده آن است که این مرد به چه میزان بر روی محیطش تاثیر میگذارد که هر اتفاقی میافتد به گردن دولت ایشان انداخته میشود. پشت هر تحرکی را هاشمیرفسنجانی دیدن، همان تئوری توهم توطئه است. آقای داوری میگویند بخشی از درآمدها را غیرنقدی به مردم پرداخت کردهاند. غیرنقدی یعنی اینکه قیمت سوخت را ارزانتر از قیمت واقعی به مردم بدهیم. آن پولی که دولت دارد میپردازد سالی 14 تا 15 هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد که باید از جایی تامین شود. وی افزود: من همه داستان را برای شما نگفتهام. در ابتدای سال93 قدرت خرید طبقه کارگر 40درصد کمتر از پایان سال89 است که این سقوط آزاد در قدرت خرید ملت ایران است. قدرت خرید کارمندان به ابتدای سال80 سقوط کرده که البته این آمار رسمی رسانههای ایران است و این آمارها را رسانههای خارجی نگفتهاند که ما بگوییم غلط باشد. نرخ تورم در برخی مواد غذایی 100درصد شده است. وقتی نرخ تورم در مواد غذایی 100درصد میشود، به معنای آن است که فشار تورم بر طبقات فقیر 4برابر قشر ثروتمند است؛ در این حالت در مرحلهای قرار داریم که ممکن است فقط با سبد کالا حل شود. این استاد دانشگاه اضافه کرد: البته من با نحوه توزیع سبد کالا میان مردم مخالف بودم. من فقط حقیقت را نگاه میکنم ولی کاملا قابل درک است که چرا دولت سبد کالا میدهد و قیمت حاملهای انرژی را بالا برده است. در برنامه چهارم توسعه قرار بود که اصلا به کسی پولی داده نشود و از محل افزایش قیمت حاملهای انرژی، به مصارف عمومی بیشتر پرداخته شود.
اتهای پیام