مطمئنان و دلواپسان! / یاسین ایمانی

سید یاسین ایمانی رودباری در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

اخیراً عده ای از اشخاص و فعالین سیاسی در نشستی به نام “دلواپسیم” گرد هم نشستند تا نگرانی خود را از امتیازهای فراتر از حدود مجازی  ابراز دارندکه احتمالاً در توافق نهایی هسته ای ایران و 1+5 به طرف غربی داده خواهد شد. اساساً هرگونه حساسیت و دلواپسی نسبت به حقوق ملت، سرنوشت کشور و منافع ملی پسندیده و درخور تقدیر است؛ و لازم است هر ایرانی غیرتمندی نسبت به سرنوشت کشورش و نسل های آینده سرزمینش حساس و پیگیر باشد، البته حساسیت و پیگیری عالمانه.

نخستین سؤالی که در رابطه با این گردهمایی برای ما مطرح شد این بود که در حالی برخی از چهره های این مراسم مخالف توافق مقدماتی ژنو بودند و آن را حتی با ترکمنچای مقایسه کرده و بدتر از آن نامیدند، که هیچگاه رهبری نظام از مخالفت داشتن توافق مقدماتی با منافع ملی و مصالح نظام سخن نگفتند، بلکه همواره تأکید می فرمایند که ما بدان چه توافق کرده ایم پایبندیم و مذاکرات نیز ادامه پیدا خواهد کرد.

نکته ی دیگری که این روزها در جامعه مطرح می شود این است که افرادی با سوء استفاده از تحریم ها خون ملت را در شیشه کرده و با فسادها و اختلاس های بزرگ که یک مورد آن 9 هزار میلیارد تومان بوده، به قیمت قربانی کردن منافع ملی و مصالح نظام برای خود ثروت ها اندوخته و سرمایه ها جمع کرده اند و اکنون که مذاکرات نهایی به گام های واپسین خود نزدیک می شود احساس خطر کرده اند که منافع سابق خود را که به لطف تحریم ها کسب کرده بودند، از دست خواهند داد، لذا تمام سرمایه خود را برای برگزاری مراسم ها، سخنرانی ها و تبلیغات ضد توافق نهایی هسته ای به کار گرفته اند؛ ممکن است عده ای نسبت به برخی حاضران در نشست فوق نیز چنین تصوری بنمایند؛ لذاست که فرموده اند: اجتنبوا مواضع التهم.

از سوی دیگر مقام معظم رهبری با اطمینانی که ناشی از روشن بینی و تجربه بی نظیر ایشان است فرموده اند: 

“ممکن است کسانی اهل انتقاد باشند، انتقاد بکنند، [ ولی‌] انتقادها منصفانه باشد؛ با توجّه به اینکه دولت چند ماهی بیشتر نیست بر سرِ کار آمده است، باید فرصت داد تا بتوانند کارها را ان‌شاءاللَّه با قدرت پیش ببرند؛ هم منتقدین به این توجّه کنند و با دولت با شرح صدر رفتار کنند، هم مسئولین دولتی با منتقدین با شرح صدر رفتار کنند؛ همه به هم احترام بگذارند، همه ملاحظه‌ی یکدیگر را بکنند. ما دشمنانی داریم، آن دشمنان در داخل کشور هم عواملی دارند؛ از این نباید غفلت کرد. نگذاریم و نگذارید عوامل دشمنان در داخل کشور بتوانند از نقاط ضعف استفاده کنند و اختلال ایجاد کنند. همه با هم، همه در کنار هم، همه در راه امام بزرگوار، همه در راه اقتدار این کشور ان‌شاءاللَّه به پیش برویم. و خدای متعال ملّت را موفّق خواهد کرد و ان‌شاءاللَّه کارها به بهترین وجهی پیش خواهد رفت و در این برهه‌ی از زمان هم ان‌شاءاللَّه چه در قضیّه‌ی هسته ای و چه در قضایای گوناگون دیگر، ملّت ایران بر دشمنان خود به توفیق الهی و به‌حول و قوّه‌ی الهی پیروز خواهد شد(19/11/1392).”

لذا بنا به فرموده ایشان علاوه بر افرادی که ترس از دست دادن منافع مادی و مالی خود را دارند، عوامل دشمن نیز از اینکه دولت امور را با قدرت و تحت نظارت رهبری به پیش می برد ناراحت هستند و ممکن است قصد داشته باشند برای ضربه زدن به نظام اسلامی و منافع ملی کشور اقدام به اخلالگری در روند پیشبرد امور نمایند.

البته اینکه عده ای برخلاف رهبری به پیروزی ملت ایران در قضیه هسته ای اعتقاد و اطمینان نداشته باشند و برعکس دلواپس باشند، اشکالی ندارد، حتی می توانند نظر خود را در مجامع و مراسم های عمومی اظهار کنند؛ که این البته خود جلوه ای از رعایت حقوق بشر در ایران اسلامی است که به مخالفان دیدگاه رسمی اجازه بیان و آزادی بیان داده می شود، برخلاف برخی از کشورهای غربی مدعی حقوق بشر که در عرصه عمل بسیاری از این آزادی ها را نقض کرده اند یا در جای خودش و زمان خودش اجازه استفاده از این حقوق و آزادی ها را نداده اند.

به هر حال ملت ایران، دولت جمهوری اسلامی و رهبری نظام در جبهه ای واحد از پیروزی و پیشرفت سخن می گویند. ملت نیز از پیروزی ایران اسلامی در قضیه هسته ای مطمئن اند چون به کلام رهبر خود اطمینان و همینطور به تحقق وعده های الهی ایمان دارند. در مقابل عده ای دلواپسند، البته تقسیم جامعه به دو جبهه مطمئنان و دلواپسان درست نیست، چون واقعاً توده ملت در کنار دولت و رهبری به خط پیشرفت و پیروزی تعلّق دارند، اما ایجاد این دو جبهه در درون جامعه شاید آرزوی برخی ها باشد، آرزوی عوامل دشمن و کاسبان تحریم و آنانی که دوست ندارند لحظه های شادی و پیروزی این ملت بزرگ و مؤمن را ببینند. الهم صلّ علی محمد و آل محمد، الفلک الجاریه فی اللجج الغامره، یأمن من رکبها و یغرق من ترکها، المتقدّم لهم مارق و المتأخّر عنهم زاهق و لازم لهم لاحق. والسلام.

انتهای پیام