دلواپسان از دست دادن مجلس آینده
علی نظری، نماینده مجلس ششم، در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت:
جبهه پایداری نماینده شاخص جریان مغلوب انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در آستانه اولین سالگرد 24 خرداد به ایستگاه دلواپسی رسیدند.
شعار فریبنده ی دلواپسی، ابزار تبلیغاتی جماعتی شد که در دوران 8 ساله ی ریاست جمهوری معجزه ی هزاراه ی سوم، با وجود آن همه ناملایمات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هیچگاه دلواپس آینده ی کشور و معیشت مردم نشدند، زمانی که اقتصاد ایران در پرتگاه سقوط قرار گرفت، دلار به 4000 تومان رسید، فروش نفت ایران در بازارهای جهانی به سی درصد ظرفیت قبل از تحریم تنزل یافت، چرا دلواپاسان وطن! دلواپس کوچکتر شدن سفره ها ی مردم نشدند؟ چرا وقتی کشور با درامد حدود هفتصد میلیارد دلار، نرخ رشد اقتصادی منفی شد، کسی دلواپس اوضاع نابسامان کشور نشد؟
چرا در بهار و تابستان سال 90 هنگامی که قطعنامه های پی در پی سازمان ملل متحد علیه جمهوری اسلامی صادر می شد، کسی دلواپس آینده ی پرمخاطره ی کشور نشد؟
چرا وقتی نرخ تورم از 50 % عبور کرد، آقایان مدعی دلواپسی، نگران و دلواپس معیشت مردم نشدند؟ چرا وقتی در تابستان 91، کشور در منگنه ی شدید تحریم ها قرار گرفت، کسی دلواپس نشد؟!
چرا وقتی اختلاس 3000 میلیارد تومانی توسط مدیران دولت احمدی نژاد صورت گرفت، کسی دلواپس غارت بیت المال نشد؟
چرا وقتی قیمت کالاها در پاییز و زمستان91 لحظه به لحظه در تلاطم بود، سکه بهار آزادی در یک روز بیش از 200000 تومان نوسان داشت، کسی دلواپس آب شدن سرمایه های مردم نبود؟!
چرا در دیماه 91 هنگامی که افزایش تنش های دولت با مجلس آرامش جامعه را مورد هدف قرار می داد کسی دلواپس نشد؟
چرا در زمانی که رییس دولت سابق در نافرمانی از دستور رهبری بر سر مساله برکناری (وزیر اطلاعات وقت) 11 روز بر سر کار خویش حاضر نشد، آقایان دلواپس تضعیف قداست و جایگاه رفیع رهبری نشدند؟!
اکنون چه اتفاقی افتاده است که آقایان دلواپس شده اند؟ اکنون که با تدبیر مشترک رهبری و دولت تدبیر و امید، به دنبال توافق ژنو در آستانه ی حل چالش بحران هسته ای کشور با قدرت های جهان قرار گرفته ایم، آیا محلی از اعراب برای دلواپسی آقایان مانده است؟
پرسش اصلی افکار عمومی از مخالفان روحانی و گروه مغلوب انتخابات 24 خرداد این است، چرایی دلواپسی آقایان منافع ملی است یا مخاطره ی منافع اقتصادی اقلیتی محدود است؟
بله، ریزش شدید آرای طیف وسیعی از حامیان اصولگرایی در بین آحاد مختلف مردم زمینه ی نگرانی خاطر تندروها در انتخابات آتی مجلس را فراهم آورده است.
از سوی دیگر حمایت و اجماع جامعه ی شهری و روستایی از دولت یازدهم علی رغم شرایط طاقت فرسای اقتصادی کنونی زمینه ی نگرانی و دلواپسی کاسبان تحریم را رقم زده است.
حضور مسوولانه ی نهادهای مدنی، مطبوعات مستقل، جنبش دانشجویی، گروه های اصلاح طلب و تحول گرا در اجماع قاطع در دفاع از دستاوردهای 24 خرداد 92 باعث دلواپسی این اقلیت خاص از آینده ی سیاسی خویش است.
پیشبرد مذاکرات هسته ای ایران با شش قدرت جهانی موجب دلواپسی کسانی است، که همواره در پرتوی فضای تقابلی با جامعه ی جهانی به پیشبرد پروژه ی ایران هراسی در نظام مناسبات بین المللی مبادرت ورزیده اند.
با نزدیک شدن به زمستان 1394 موسم برگزاری انتخابات مجلس دهم قطعا لرزه بر اندام افراطیون خواهد افتاد که قرار است بار دیگر نظاره گر خروج تلخ و غم انگیز خویش از خانه ملت باشند.
با پیشرفت مذاکرات هسته ای و تحقق برخی از وعده های انتخاباتی حسن روحانی از قبیل بازگشایی خانه ی سینما، بازگشت دانشجویان ستاره دار و اساتید به زور بازنشسته به دانشگاهها و قطع منافع ویژه خواران و رانت خواران حرفه ای از منابع سرشار نفتی کشور و برملا شدن نقش دلالهای نفتی نطیر بابک زنجانی، افشای مفسده های اقتصادی دولت دهم عرصه را بر افراطیون تنگ تر کرده است.
دلواپسی افراطیون امری واقع بینانه است، آنها به خوبی دریافته اند که با حل مسله ی هسته ای ایران و غرب و یرچیده شدن بساط تحریم ها، منافع سرشار اقتصادی اقلیت بازنده ی انتخابات 24 خرداد قطع خواهد شد.
از دست دادن توامان قدرت و ثروت بایستی موجب دلواپسی کاسبان تحریم شود. این اقلیت با نفوذ در طی 8 سال ریاست جمهوری احمدی نژاد با استفاده ی ابزاری از ارزشهای انقلاب با شعار حفظ ارزشهای انقلابی عملا گام در مسیر تکاثر و ثروت اندوزی برداشتند. در پی حضور حماسی مردم در انتخابات خرداد 92 قوه مجریه را از دست دادند و اینک می رود تا در دومین گام از حضور اکثریت کرسی های پارلمانی که در اختیارشان بوده است، بازستانده شود.
البته این جماعت که 8 سال متمادی بر قوای مقننه و مجریه تکیه زده بودند، امری دشوار و جانکاه است که بخواهند وداعی تلخ با ارکان قدرت اجرایی و قانونگذاری داشته باشند، بایدبه آنان حق دادکه دلواپس از دست دادن قدرت باشند.
انتهای پیام
