اولویت‌های بیت المال

افشین علا، شاعر انقلاب، در یادداشتی تلگرامی درباره‌ی اولویت‌های بیت المال نوشت:

این روزها انتقادهای زیادی به تخصیص بودجه‌های هنگفت دولتی به نهادها و مؤسسات وابسته به روحانیت و سایر نهادهای دینی و تبلیغی می‌شود. ضمن تأیید این انتقادها لازم است به یاد داشته باشیم این رویه تنها به دولت فعلی مربوط نمی‌شود و به سیاست‌های کلی نظام برمی‌گردد.

من هم فکر می‌کنم باید در این خصوص تجدید نظر جدی شود. قاعدتاً نظام جمهوری اسلامی، ادامه دهنده‌ی مشی مولا علی (ع) است. براساس آموزه‌هایی که از خود علمای اعلام شنیده‌ایم بعید می‌دانم آن یگانه‌ی خلقت در تنظیم بودجه‌ی بیت المال، هزینه‌های هنگفتی را صرف امور تبلیغی کرده باشند.

فقری که روز به روز عمیق‌تر می‌شود، هزینه‌ی کمرشکن اجاره نشینی اغلب جمعیت ایران، بیکاری طاقت سوز جوانان، حقوق ناچیز و رقت آور کارگران و کارمندان، انزوا و خانه نشینی بسیاری از نخبگان و متخصصان، مشکلات زنان بی سرپرست، رنج‌های ناشی از نداشتن بیمه‌های درمانی و خون دل محرومان برای تأمین هزینه‌ی درمان و… واقعیاتی نیست که کسی بتواند وجود آنها را انکار کند.

آیا در حکومت عدل علی (ع) رفع این محرومیت‌ها در اولویت نبود؟ آیا عالمان دین، حوزه‌های علمیه و نهادهای تبلیغی خود نمی‌توانند و نباید از عهده‌ی مخارجشان برآیند؟

زیبنده‌تر آن است که مبلغان دیانت، با تأسی به شیوه‌ی هزارساله‌ی نهاد روحانیت شیعه، بتوانند چنان جاذبه و محبوبیتی درمیان توده‌ی مردم کسب کنند که هزینه‌های هنگفت کار تبلیغی در عصر امروز را از محل کمک‌های داوطلبانه‌ی آنها به دست آورند.

فراموش نکنیم که شکوه و معنویت نهاد روحانیت شیعه در تاریخ، بیش از هر چیز در استقلال آن از مناصب رسمی و کمک‌های دولتی ریشه داشته است، و صدالبته تأمین هزینه‌های آن توسط خیل بی شمار معتقدان و هواداران متمکنی که قرن‌هاست عاشقانه سهم امام را پرداخت کرده‌اند و داوطلب تأمین هزینه‌های تبلیغ و هدایت جامعه‌ی اسلامی بوده‌اند.

بی شک زدودن فقر و نابرابری از سیمای غم گرفته‌ی ایران اسلامی، اولین اولویت همه‌ی دولت‌ها در تنظیم و تخصیص بودجه‌هایی است که از بیت المال برداشته می‌شود. این ادعای ما نیست. ما این را از خود عالمان دین آموخته‌ایم.

انتهای پیام