«سلبریتی ها چندان از سیاست آگاه نیستند»
انتقاداتی که به تازگی از روحانی مطرح شده حتی مباحثی چون عبور از روحانی را پیش کشیده است. خبرگزاری دولت، ایرنا، از روز گذشته چند و چون این موضوع را با فعالین سیاسی در میان گذاشته است.
سعید شریعتی فعال سیاسی به تبیین این موضوع پرداخت و عبور از روحانی را بی معنا دانست و گفت؛ چنین چیزی در میان اصلاح طلبان جایی ندارد.
امروز با سید رضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز و مصطفی درایتی مدرس حوزه علمیه مشهد به گفتگو نشستیم که ماحصل آن در پی می آید:
** اکرمی: لایحه بودجه چکش کاری می شود
اظهار نظر چند تن از اصلاح طلبان یا اصولگرایان را نمی توان موضع گیری همه آن جریان دانست.
هر چند که هم اصولگرایان هم اصلاح طلبان تعدادشان محدود است.
توده مردم در انتخابات 92 و 96 مناظرات، سفرهای تبلیغاتی استانی ، اظهارات و کارنامه نامزدها را دیدند و در هر دو دوره به روحانی رای دادند. حتی روحانی 6 درصد نسبت به دوره اول افزایش رای داشت.
از سویی سیاست در جامعه بسیار سیال شده و گاهی بر سر یک موضوع موجی مخالف و موافق تشکیل می شود. الان که بحث بالا رفتن سفرهای خارجی، حذف یارانه ها و لایحه پیشنهادی بودجه پیش آمده، جو روانی علیه دولت ایجاد شده است.
باید گفت این لایحه توسط مجلس چکش کاری های بسیاری خواهد شد و اینطور نیست که هر چه دولت به مجلس عرضه کند همان تصویب شود.
بایستی حوصله کرد و خروجی این لایحه را دید و آن وقت قضاوت کرد که آیا مقبول مردم است یا خیر؟
متاسفانه چون احزاب قوی و کارآمد وجود ندارد جامعه به سرعت دچار افراط و تفریط می شود و به قول معروف با یک غوره سرد و با یک مویز گرمش می شود.
رییس جمهور دارد امور قوه مجریه را پیش می برد و ما هم او را معصوم یا معصوم زاده نمی دانیم.
مملکت رهبر و مجلس دارد و روال کارها عادی پیش می رود.
•انتخاب مجدد روحانی، تنش ها را کم کرد
من در ایام انتخابات وقتی برای روحانی تبلیغ می کردم روی سه موضوع تاکید داشتم و اکنون نیز دارم.
نخست اینکه تجربه نشان داده که هر رییس جمهوری که دور اول را به پایان برده برای بار دوم نیز توسط مردم برگزیده شده است. این درباره مقام معظم رهبری، مرحوم آیت الله هاشمی، آقای خاتمی و آقای احمدی نژاد هم صادق بوده است.
بنابراین این تجربه تاریخی بایستی برای ما محترم شمرده شود.
نکته بعدی اینکه رییس جمهور در دور اول، اقدامات و برنامه های نیمه تمام زیادی دارد که باید به او برای به ثمر رسیدن آنها 4 سال دیگر وقت داد.
سوم اینکه چون کشور احزاب نیرومند ندارد به مجرد اینکه فردی رییس جمهور می شود تا مدتی فضا ملتهب است. بنابراین اگر فردی فقط 4 سال سرکار باشد و بعد جای خود را دیگری بدهد آرامش و ثبات به هم خواهد ریخت.
شاهد هم بودیم که بعد از برگزاری انتخابات، چون روحانی دوباره برگزیده شد تنش ها کمتر شد.
•ارتباط مجلس یازدهم و رییس جمهور سیزدهم
به نظر هنوز برای قضاوت درباره سال 1400 زود است. باید صبر کرد و نتیجه انتخابات مجلس در سال 98 را دید و ترکیب پارلمان یازدهم را دید. نتیجه انتخابات مجلس قطعا بر انتخابات بعدی اثرگذار خواهد بود.
هنوز بحث بر سر اینکه آیا در انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری، پوپولیست ها سرکار می آیند یا گروههای فکری دیگر، زود است.
هنوز 6 ماه هم از عمر دولت دوازدهم سپری نشده است. امید است که در این فرصت مجال بیشتری برای فعالیت احزاب فراهم شود و تغییراتی در قانون انتخابات صورت گیرد تا مثل امسال، شش هزار نفر امکان نامزد شدن را پیدا نکنند.
**مصطفی درایتی: ارتباط دولت با طرفدارانش ضعیف است
این مساله دو جنبه دارد که یکی از آنها به خود دولت برمی گردد.
دولت باید بداند که افکار عمومی مهمترین پشتوانه و سرمایه ای است که برای پیشبرد اهدافش در اختیار دارد بنابراین در زمینه ارتباط با جامعه باید موثرتر عمل کند. به ویژه وقتی قرار است تصمیمات مهم بگیرد باید آنرا از قبل با افکار عمومی مطرح کند. به نظر می رسد دولت در این زمینه موفق عمل نکرده است. بنابراین حتما لازم است که این نقص را برطرف کند.
•سلبریتی ها چندان از سیاست آگاه نیستند
اما جنبه دوم این قضیه به اظهار نظر برخی نخبگان در فضای مجازی برمی گردد که جریان رقیب هم به شدت از آن استقبال کرده و به آن دامن زده است.
برخی نخبگان که چندان با سیاست آمیخته نیستند و آنرا خوب نمی شناسند و تجربه فعالیت های سیاسی را هم ندارند. آنها که اتفاقا از چهره های پرطرفدار و مورد احترام جامعه هستند بعد از اینکه مشاهده کردند برخی اتفاقاتی افتاده که خلاف امید و خواسته های آنان بوده است رای خود را از روحانی پس گرفته اند.
یاد داریم که همین فضا در دولت دوم خاتمی هم پیش آمد و فضای عمومی سیاسی به شدت از آن متاثر و روی میزان مشارکت مردم در انتخابات سال 84 تاثیر منفی گذاشت و نتیجه اش هم روی کار آمدن احمدی نژاد بود. زیرا پوپولیسم فقط در جو ناامیدی فضای لازم را برای پیروزی پیدا می کند.
•مگر چه شده که عده ای ناامید شده اند؟!
دوستان باید توجه داشته باشند که اگر همچنان بخواهند انتظارات از روحانی را در جهتی افزایش دهند که خارج از امکانات و مقدورات دولت باشد جو یاس و ناامیدی ایجاد می شود. در نتیجه بستربرای روی کار آمدن مجدد عوام فریبان فراهم می شود و گرفتاری هایی بسیار بیشتری برای مردم به وجود می آید.
گاهی اوقات به این فکر می کنم که در این چند ماهی که از آغاز به کار دولت دوازدهم گذشته چه اتفاقی افتاده است که بعضی مردم اینقدر از روحانی ناامید شده اند؟
کابینه را اگر مقایسه کنیم صرف نظر از تغییراتی که در شکل آن افتاده است تقریبا همان خط مشی دولت یازدهم را دنبال می کند.
اگر هم گله این است که روحانی قبل و بعد از انتخابات تغییر زیادی کرده است می توان پرسید مگر انتظار داشتیم که همان فضای تند ایام انتخابات باقی بماند و دامنه آن به 4 سال دوم دولت هم کشیده شود. شخصا فکر نمی کنم این انتظار منطقی باشد.
از سویی عجیب است که برخی مردمی که در انتخابات دوازهمین دوره ریاست جمهوری آن رای بالا را به روحانی دادند چرا هنوز 6 ماه از حضورشان پای صندوق ها نگذشته اینطور ناامید شده اند.
اگر قرار باشد مردم امیدشان را از دولتی که خود سرکار آورده اند قطع و از آن حمایت نکنند روحانی که چه عرض کنم، هیچ رییس جمهور دیگری هم نمی تواند به وعده هایش عمل کند.
مردم که اولین قدم خود را در انتخابات 96 برداشتند باید با دولت همدلی داشته باشند. البته این به منزله فراموش کردن مطالباتشان نیست. جامعه باید مطالبات ایام انتخابات را با صدای بلند از رییس جمهور بخواهند اما این با انفعال و پاشیدن بذرناامیدی در جامعه فرق دارد.
انتهای پیام