لطفا با خودتان مواجه شوید!
کارگردان نمایش «کِتو» درباره نمایش خود گفت: آدم‌ها در تئاتر من با خودشان مواجه می‌شوند. هنرمندان و مخاطبان زیادی آمدند و درباره اینکه این مواجهه چه تاثیراتی روی آنها داشته.
«آندریا نوشاد» کارگردان نمایش «کتو» در گفت‌وگو با انصاف نیوز درباره ایده شکل‌گیری نمایش خود گفت: یکی از دوستان من دو سال و نیم پیش یک سایت طالع بینی ثبت‌نام کرد. و هرماه برایش مطالبی می‌فرستاد که خیلی‌هایش درست بود. برای او یک پیغامی آمد که تو «کتو» داری. حالا اینکه «کتو» چیست؟ این‌یکی از خدایان هندی است که سرش را جدا می‌کنند ولی در لحظه آخر آب حیات به او می‌رسد و تن و سرش جدا از هم زندگی می‌کنند. به تن بدون سر «کتو» می‌گویند. و به سر بدون بدن هم می‌گویند «راهو».
وی افزود: هرکسی تحت تاثیر کتو باشد کسی است که یک خلایی همیشه همراهش است. بسیار تلاش می‌کند ولی به هدفش نمی‌رسد. کتو ها آدم‌های درون‌گرا و بی‌آزاری‌اند که اگر جایشان راحت باد واقعا با کاردک هم نمی‌شود جمعشان کرد. کتو ها انگیزه برای حرکت ندارند. کتو ها همیشه احساس تنهایی می‌کنند و نمی‌توانند رابطه عاطفی داشته باشند. من مدت‌ها تحقیق کردم که این اطلاعات را نسبت به کتو به دست آوردم.
او درباره نحوه شکل‌گیری این پرفورمنس گفت: قبل از نوشتن کار من یک آهنگ از گروه gray river شنیدم به نام «کتو» که آقای سعید صداقت آهنگساز کار آن را ساخته بودند. من روی آن آهنگ طراحی حرکت کردم و آن را برای جشنواره social machinery ایتالیا فرستادم که آن اکسپت شد. و امسال همان رقص را تبدیل به پرفورمنس آرت کردم.
نوشاد خاطرنشان کرد: من احساس کردم با آگاهی دادن نسبت به کتو می‌توانم بعضی گره‌های ذهنی افراد را بازکنم. برای همین پرفورمنسی را تدارک دیدم که ابتدا فقط می‌دانستم آن رقصی که روی قطعه سعید صداقت است بخشی از آن است.
وی در پاسخ به سوالی درباره زمان شکل‌گیری کار پاسخ داد: حدود دو ماه تمرین سنگین بدنی کردیم، اصلا متنی هم در کار نبود، کم‌کم متن را نوشتم و ایده‌های اجرایی بعدی زیاد شد. من تا جایی که توانستم «فرم‌های بدنی» کار را کم کردم تا خلا را همه حس کنند.
کارگردان نمایش کتو درباره فیدبک منفی گرفتن از تماشاچیان در ارتباط گرفتن حین نمایش توضیح داد: پایان‌نامه ارشد من «تاثیر پرفورمنس آرت روی تئاتر ایرانی» بود. من بیشتر از بازیگر، کارگردان یا نویسنده بودن خودم را پرفورمر می‌دانم. این کار هم میزان زیادی‌اش پرفورمنس است. من به‌عنوان پرفورمر از بدن خودم می‌گذارم. و طبیعی است که گاهی فیدبک منفی بگیریم. ولی در شب‌های گذشته فقط یک‌بار این اتفاق افتاد.
وی افزود: آدم‌ها در تئاتر من با خودشان مواجه می‌شوند. هنرمندان و مخاطبان زیادی آمدند و درباره اینکه این مواجهه چه تاثیراتی روی آنها داشته.
او درباره فهم مخاطب عام از حرکات فرم گفت: من قسمت رقص این کار را برای جشنواره دایره اجرا کردم. در آنجا یک خانمی از من پرسید این کار یعنی چی؟ من گفتم شما چه چیزی از این کار فهمیدید؟؟ آن خانم گفت من فقط فهمیدم این حرکات مربوط به یک آیین است. همین برای من کافی است که بفهمند این حرکات برای جایی بیرون از ایران است.
نوشاد درباره استفاده از آیین‌های دیگر در نمایش خود گفت: از ابتدای ورود مخاطب به سالن او با کاسه تبتی من مواجه می‌شود. بعد با گرومبی هندی مواجه می‌شود. من درباره چیزی صحبت می‌کنم که از شرق می‌آید. تاثیری که من دوست دارم روی مخاطب داشته باشم.
وی افزود: قبل از اجرای من اینجا یک اجرا است و به خاطر کمبود زمان در نصب نور، من ترجیح دادم یک فضای ساده داشته باشم و فضاسازی کنیم. از طرفی این تماشاخانه به‌قدری کانسپت دارد که می‌شد با یک لامپ هم اینجا اجرا کرد.
این کارگردان در انتها خاطرنشان کرد: من از تماشاچیان می‌خواهم با گارد به نمایش نیایند. از آنها می‌خواهم خودشان را در فضا قرار دهند. نمونه‌اش دیشب بود که یکی از فوتبالیست‌های ما آمده بود اینجا و من از او پرسیدم تو خلا داری؟ او چیزی نگفت و بعد یک متن بسیار بلند و بالا برای من فرستاد. برای من سوال است که چرا ما خجالت می‌کشیم که خودمان را در معرض قضاوت قرار دهیم؟
نمایش کتو با بازی مهدی باقرپور، سارینا شاد، سنا میرجعفری، مهناز میرجلیلی، شبنم میرزایی، آندریا نوشاد تا چهارم دی در تماشاخانه دا به نشانی میدان فاطمی، خیابان شهید گمنام، خیابان جهانمهر پلاک 26 هر شب ساعت 20:30 اجرا می‌شود.
انتهای پیام
