دشمنان دولت و آتش قیصریه بخاطر دستمال / امیر مقدم

به گزارش انصاف نیوز، امیر مقدم، از فعالان سیاسی – رسانه ای اصولگرا نزدیک به محمدرضا باهنر، در یادداشتی نوشت:

دولت یازدهم تحقق “ای کاش” و “اگر” هایی است که طی 16 سال قبل از آن و به ویژه در دوران 8 ساله ی احمدی نژاد توسط  دلسوزان نظام و کشور تقاضا و حتی آرزو می شد، و لذا شکست این دولت تنها شکست رویکرد اعتدال نیست بلکه بر باد رفتن امیدهاست و در تحلیل شکست احتمالی دولت تدبیر و امید می توان به شکست نظام به لحاظ  تئوریک و ساختاری رسید؛ به این معنی که اعتدال هم به عنوان تنها رویکرد و شعار باقی مانده نتوانست بسیاری از قفل ها را باز کند و دیگر هیچ شخص و جریانی  نخواهد توانست، که این تحلیل در پیوند با شخصیت، کاریزما و ارتباطات آقای روحانی قابل تامل تر هم می نماید.

پر واضح است شکست دولت روحانی باعث گسترش افراطی گری و ظهور فاجعه ای دیگر از نوع احمدی نژاد و دولت سر تا پا فساد 8 ساله اش در ایران و منطقه می شود؛ اجماع کم نظیر دلسوزان کشور و نخبگان همه ی جناح ها در حمایت از دولت جدید که در ابتدا شکل گرفت نیز محصول درک همین واقعیت بود.

طبیعتا آنها که به دنبال افراطی گری و تحقق رویای ظهور احمدی نژادی دیگر هستند اساسا نسبتی با درک واقعیت هایی از این دست ندارند و در توهم بسر میبرند.

اما در ارتباط با دیگرانی که حساب خود را از این عده ی محدود تندرو جدا می دانند ولی هر چه به انتخابات مجلس دهم نزدیک می شویم مسایلی چون ولع فتح مجلس، الزامات تشکیلاتی و جناحی، برخی دلخوری هایی که ممکن است ریشه در سهم خواهی و مسایلی از این دست داشته باشد بر وعده ی حمایتشان از دولت و قول و قرارهای قبلیشان سایه انداخته است و رفتار و کنش های سیاسی شان مخرج مشترک با تندروها دارد؛ نمی توان گفت حکایت ایشان، داستان همان شخصی است که به خاطر دستمال حاضر بود قیصریه را به آتش بکشد؟!

این دسته بهتر است تکلیف خود را با خود و مردم روشن کنند، یا حمایت واقعی و صادقانه از دولت تدبیر و امید بر اساس درک این واقعیت که  شکست احتمالی دولت یازدهم می تواند به شکست نظام تعبیر و تحلیل شود، یا مواضع متناقض گاهی در حمایت از دولت با نگاه به مجلس دهم و جلب آراء و گاهی متاثر از الزامات جناحی؟!

انتهای پیام