مواظب باشد «اعتراضات بی‌سر» هِزارسَر نشود
«فرید مدرسی»، روزنامه‌نگار، در یادداشتی تلگرامی بت عنوان «مواظب باشد «اعتراضات بی‌سر» هِزارسَر نشود | چند نکته درباره‌ی «اعتراضاتِ بی‌سر» در برخی شهرها» نوشت:
1⃣ اعتراضات طبیعی است؛ پیامد شرایطِ ناهنجارِ اقتصادی همین است و اصلاً چرایی وقوع آن، نیازی به تحلیل پیچیده و امنیتی و چند مجهولی ندارد.
2⃣ دعوا و مجادله‌ی هر روزه‌ی حکم‌رانان و سیاستمداران و نخبگان فکری و عقیدتی با یکدیگر، شرایطِ چنین اعتراضاتی را مهیا می‌کند؛ چراکه به کفِ جامعه توجه ندارند و فکر و ذکرشان عیب‌یابی از یکدیگر است؛ بجای اینکه به وظایف خود بپردازند.
3⃣ قطعاً برخی از مخالفان دولت در پیش‌وقوع این اعترضات بی‌تقصیر نیستند؛ همچون رسانه‌هایی که تیتر زدند: «آشوب بنزین». برخی از مخالفانِ سطحی دولت، اعتراضاتِ اقتصادی را اعتراضاتِ علیه دولت قلمداد می‌کردند و می‌کنند و بر آتش آن افزوده و می‌افزایند اما سخت در اشتباهند؛ شعارهای امروز و دیروز موید این مساله است که این اعتراضات همچون رفتارهای احمدی‌نژاد، فراتر از یک قوه و یک نهاد رفته است و کلیت نظام را هدف گرفته. احمدی‌نژاد هم از سیاست کفِ جامعه در حال خط‌گیری و استراتژی‌سازی است. این دو می‌توانند جاهایی با هم پیوند بخورند اما او هم میان جمعیتِ کف جامعه، له می‌شود.
4⃣ برخورد با این اعتراضات سخت است؛ چراکه نهادهای امنیتی بیشتر برای اعتراضاتِ امنیتی-سیاسی و به عبارتی حرفه‌ای آموزش دیده‌اند و هنوز برای اینگونه اعتراضات، استراتژی چندجانبه و چندوجهی که فقط امنیتی نیست و چندوجهی است، ندارند.
5⃣ این اعتراضات، «بی‌سر» و در آتیه می‌تواند «هزار سر» شود که این هم نگران‌کننده است؛ نمی‌توان به راحتی راهبران آن را شناخت و مدیریت کرد. برگزارکنندگان، بدونِ شناسنامه‌ی اجتماعی-سیاسی‌اند و نیاز به ساماندهی و زمان‌بندی دقیق ندارند و این امر، می‌تواند در هر زمانی و مکانی جامعه را با مخاطره همراه کند. آنان به‌دنبال کنشی سیاسی نیستند، لذا به نتیجه‌ی این اعتراضات فکر نمی‌کنند و از برگزاری کم‌تعداد آن هم هراسی ندارند. اگرچه بدون برنامه‌ریزی بدون اعتراضات، خیالِ مسوولان را راحت می‌کند اما می‌تواند ناگهان همچون زلزله‌ای همه را بهت‌زده کند و خطری سهمگین بیافریند.
6⃣ تنها راه حل این مساله پیاده کردن سیاست‌های اقتصادی کوتاه مدت در کنار مدل‌های بلندمدت برای مدیریت ناهنجاری‌های اقتصادی و مدیریتی، برخورد واقعی با فسادهای اقتصادی، حضور مقامات میان مردم و نهراسیدن از اعتراضات است. اگر مسوولان از اینگونه اعتراضات بهراسند، واکنش تند نشان دهند و برخورد شدید کنند، این اعتراضات همچون بهمن بر سر همه از عوام تا خواص فرو می‌ریزد. از شعارهای «مرگ بر…« معترضان بگذرید و سریع این جامعه‌ی بیمار را به اورژانس منتقل کنید؛ آرام و سالم می‌شود اما به شرط درمان.
انتهای پیام
