گزارشی از عملکرد ضعیف چند معاون پارلمانی وزرا

یک نماینده ی دوره ی ششم مجلس، در گفتگویی با آفتاب یزد، درباره ی بسترهای تعامل دولت یازدهم با مجلس نهم، عملکرد تعدادی از معاونین پارلمانی وزارتخانه ها را به شدت نقد کرده است.

به گزارش انصاف نیوز، متن گفتگوی علی نظری در پی می آید:

در 10 ماهی که دولت تدبیر و امید، زمام امور اجرایی کشور را به عهده گرفته است شاهد ناسازگاری مجلس اصولگرا در مقایسه با دولت قبلی با دولت فعلی بوده ایم.

تندروها با عناد کم نظیری فقط به دنبال چوب گذاشتن لای چرخ دولت هستند. اصول گرایان جبهه ی متحد یا فراکسیون رهروان ولایت هم انگیزه ای برای مقابله با تندروها ندارند، اقلیت اصلاح طلب و مستقل مجلس نهم هم نمی توانند، حد نصاب لازم را در موارد خاص نظیر رای اعتماد به وزیران یا کارت زرد (هنگام طرح سوال نمایندگان) برای حمایت قاطعاته از دولت صورت گیرد. در حالی که دولت اصولگرای سابق با وجود آن همه مفسده های اداری و اقتصادی از پشتیبانی های بهارستان نشینان برخوردار بود.

اصلا و ابدا، احمدی نژاد برای این مجلس تره هم خرد نمی کرد. صدور این همه تذکرهای بعضا غیرضروری، اخطارهای بیجا و کارت های زرد نابجا در ده ماه گذشته با 8 سال دولت احمدی نژاد برابری نمی کند، کجا می توان تعامل مجلس فعلی با 2 دولت (سابق و فعلی) را مقایسه کرد؟ ضمن اینکه در دو دوره دولت اصول گرای نهم و دهم هیچ یک از وزرای سابق قابل مقایسه نبود، با وجود آن همه ویرانگری اقتصادی کشور حتی برای یک بار بهارستان نشینان کارت زردی را متوجه وزرای دولت معجزه هزاره سوم نکردند!

با قاطیت می گویم اگر 10% سختگیری های پارلمان این دوره در 4 سال گذشته اعمال می شد، قطعا ما شاهد بسیاری از ویرانگری ها، اختلاس ها، قانون شکنی ها و تخلفات مدیرا ن ارشد دولت احمدی نژاد نبودیم. ماجرای بابک زنجانی ها، تامین اجتماعی و رویانیان به وقوع نمی پیوست!

به اعتقاد من فشل بودن حوزه ی معاونین پارلمانی وزارتخانه ها، به مثابه چشم اسفندیار دولت روحانی است. معاونین پارلمانی بعضا کم کار در وزراتخانه های هجده گانه و سازمان های تحت پوشش دولت از گرفتاری های دولت تدبیر و امید است.

متاسفانه چون مجلس اصولگرا نقطه ی مقابل دولت در جهت گیری و نوع نگرش  سیاسی بود، وزرا با مصلحت اندیشی در انتخاب معاون پارلمانی کارآمد به نفراتی برای این پست در وزارتخانه های خویش روی آوردند که از لحاظ سیاسی با نمایندگان اصول گرا هماهنگ باشند. این نحوه ی انتخاب مثل این می ماند که شما برای چینش 11 نفر تیم فوتبال خودتان مجبور شوید، نفرات اصلی خودتان را کنار بگذارید و از بین مهره های حریف مجبور به انتخاب شوید، نتیجه اش همین می شود که تعداد بیشماری از معاونان پارلمانی حتی یک پنجم از توان خویش را برای بهبود رابطه ی خوب و تعاملی مجلس با دولت صرف کنند.

بله وزیر نفت که از درخشان ترین چهره های مدیریتی نظام جمهوری اسلامی است مجبور بود به خاطر بافت سیاسی مجلس اصولگرا معاون پارلمانی اش که نیروی متمایل به تندروهاست را در ترکیب معاونینش حفط کند تا در تعامل با مجلس دچار بحران نشود. به اعتقاد من اگر مهندس زنگنه معاون پارلمانی دیگری را انتخاب می کرد اکنون وضعیت تعامل وزارت نفت بهتر از این بود.

دیگر وزیری که زیر حملات شدید بهارستان نشینان در ده ماه گذشته به فعالیتش ادامه داده است، دکتر ظریف وزیر امور خارجه است. معاون پارلمانی وی که از زمان احمدی نژاد در این پست مشغول بوده است، نسبت به تحرکات تخریبی افراطیون علیه ظریف بی تفاوت و کاملا خنثی عمل می کند.

من روزی در مجلس با یکی از نمایندگان دوره ی هشتم که معاون پارلمانی یکی از وزرای خوش فکر و اصلاح طلب است و در کسب رای اعتماد از مجلس توانست رتبه ی اول را به دست آورد، پرسیدم وزیر شما به لحاظ تفکر سیاسی چطور است؟ در پاسخ من گفت: وزیر ما تفکرش مشارکتی است و سهمیه ی عارف در کابینه ی روحانی است. حالا ببینید این معاون پارلمانی اصولگرا که اصلا جهت گیری سیاسی وزیرش را قبول ندارد، چگونه می خواهد از خودش هزینه کند و در جهت تعامل حداکثری وزارتخانه ی متبوعش با مجلس ایفای نقش کند؟ و از روند مشکلات ریز و درشت وزیر دستگاه مربوطه اش با مجلس بکاهد!

دو وزیر (ارشاد و علوم) که در ده ماه گذشته مورد هجوم افراطیون بوده اند با گماردن معاونین پارلمانی های خلاق، خوش فکر و وفادار به مانیفست اعتدالی توانسته اند در این مجلس غیر همسو منفعل نباشند. دکتر نوش آباد معاون دکتر جنتی در ارشاد و دکتر نصیری معاون دکتر فرجی دانا در وزارت علوم واقعا می درخشند. آقای موهبتی معاون وزیر بهداشت و امیررضا خادم معاون دکتر گودرزی در وزارت ورزش نبض مجلس را در دست دارند. معاونین پارلمانی وزارتخانه های آموزش و پرورش، جهاد کشاورزی واقعا پرتحرک و موثر هستند.

من با وجود ارادتی که به آقای انصاری معاونت محترم پارلمانی رییس جمهور دارم، اما معتقدم ایشان بایستی در زمینه ی تشخیص معاونان کم کار و بی انگیزه پارلمانی برخی از وزارتخانه ها فعالت و برخورد قاطع تری کند.

نظلرت بر حسن انجام ماموریت معاونین پارلمانی وزارتخانه ها از اقدامات بنیادین آقای مجید انصاری است، ملاحظه کاری و رودربایستی در قضاوت از عملکرد معاونین کم کار پارلمانی باید کنار گذاشته شود. دولت یازدهم در مقابله با گروهی تندرو که کرسی های پارلمان را در اختیار دارند، بایستی از معاونین پارلمانی کارآمد بهره ببرد و دیگر نیازی به غضنفرهای تیم خودی ندارد، بنده معاونین بی خاصیت برخی ازوزرا را در حکم غضنفرهای تیم روحانی می دانم و با توجه به موقعیت خطیر دولت روحانی در برهه ی کنونی در عبور از گردنه معضلات اقتصادی و معیشتی معتقدم نیروهایی که مومن به گفتمان اصلاح طلبی و شیوه ی اعتدال گرایی هستند، می توانند به یاری دولت تدبیر و امید برخیزند. این معاونان پارلمانی را  به مثابه “چشم اسفندیار” دولت روحانی می دانم. اگر معاونت محترم پارلمانی رییس جمهور نسبت به عملکرد افراد کم کار بی تفاوت باشد، باعث آسیب پذیری دولت اعتدالی خواهد شد.

بنده به عنوان یک عنصر حامی دولت که در حال رصد تحرکات معاونان پارلمانی این دولت هستم، بی پرده بگویم: ظلم بزرگ به مردمی که در 24 خرداد با هزاران امید و آرزو به سناریوی تغییر وضع موجود رای دادند، این است افرادی که کینه از انتخاب تاریخی مردم در خرداد 92 دارند را به عنوان متصدی تعامل دولت با مجلس بهانه جو را در این پست حساس بگماریم! اولین وزیر روحانی که از مجلس نهم کارت زرد گرفت حاضر نشد طی مصاحبه ای این اقدام تندروهای پارلمان را محکوم کند، آن وقت ما انتظار داریم چنین معاون وزیری دلش برای تعامل ضعیف مجلس با دولت بسوزد؟ آقای روحانی باید به این پارادوکس تشکیلاتی وزارتخانه هایش پایان دهد، دولت روحانی، نیروهای دلسوز به گفتمان اعتدال را فراموش کرده اند. کسانی که در انتخابات دوره ی یازدهم ریاست جمهوری به رقبای تندروی روحانی رای داده اند و حاضر نیستند در مقابل افراطیون از آرمان های فاتحان 24 خرداد دفاع نمایند! بنا بر چه ملاک و معیاری عهده دار حساس ترین مناصب وزارتخانه ها شده اند؟

انتهای پیام