فساد در مو یا پیچش مو؟
منکرات جامعه فقط در پوشش نیست بلکه امروز جامعه ی ما گرفتار ریا و دروغ، فساد اقتصادی، بی اخلاقی سیاسی، زدوبندهای اقتصادی و رشوه و زیر میزی و … شده است و این معظلات در متن جامعه خود را در حد خطا نشان می دهد و در سطوح مدیریتی کلان در حد خیانت قابل تحلیل است.
به گزارش انصاف نیوز، محمود عباسی در اورمیا نوشت: در این ۳۵ سال گذشته به کدام بیشتر توجه شده است؟ و هزینه ی کدامیک بیشتر بوده است؟ پیشگیری از خطا یا جلوگیری از خیانت؟ آیا نباید بین خطا و خیانت فرق قائل شد؟
چه بسیار کسانی بودند که با حفظ و هم تیپ کردن ظواهر خود با ارزش های نظام اسلامی بیشترین ضربه را بر پیکره ی اقتصادی وارد کرده اند. افرادی همچون خاوری ها در سمت های بالا، باید تیپ ظاهر و سخن و گفتارشان را همسان با ساز و کار اسلامی بکنند تا در سایه آن بتوانند در عمل به اندیشه کج مدار خود جامه عمل بپوشانند.
در دولت های پیشین کم نبودند افرادی که چهره از نقاب بزدودند و یا با ورود محاکم قضایی همچنان درگیر پرونده قضایی هستند. چرا جامعه دچار این مشکل شده است؟ آثار و تبعات خلاف از سوی یک نفر شخص حقیقی به عنوان شهروند بیشتر است یا یک شخص حقوقی که دارای مسند و پست و مقام در نظام اسلامی بوده و از ظرفیت های اقتصادی وسیاسی برخودرار می باشد؟
رفتار همراه با ناهنجاری یک نفر در متن جامعه می تواند یک بخش و یا یک لایه از حوزه ای را تحت تاثیر خود قرار دهد که می توان آن را در دایره خطا تعریف کرد اما رفتار یک مسئول با ظاهر پسندیده و با پوشش یک نوع هنجار و حتی گاها مدعی اصول ولی در باطن با یک طراحی شیطانی ،ساختار نظام را مورد حمله قرار می دهد که می توان آن را در دایره خیانت تعریف کرد.
به علت تفاوت در سلائق و میزان ظرفیت های فرهنگی و تربیتی در افراد جامعه ، وجود خطا در متن جامعه غیر قابل انکار است و لذا در هر جامعه ای سازو کار مهار با چنین پدیده های پیش بینی شده است و هزینه فکر و امکانات مواجه با چنین رفتارهایی هم تعریف شده است حتی به نسبت درجه حساسیت و عمق وگستره ناهنجاری، مشخص شده است که چه دستگاهی تا چه رده ای از یک نظام ورود داشته باشد و قاعدتا کل یک ساختار نظام، خود را درگیر پدیده هایی مغایر با اصول تعریف شده در کف جامعه نمی کنند. و حتی در درون تشکیلات پلیس نیز برای برخورد با ناهنجاری های اجتماعی، امورات، تفکیک، رده بندی و به نوعی تخصصی شده است.
در کشور ما موضوعی که به نسبت سایر کشورها از حساسیت خاصی برخوردار بوده و هست مسئله حجاب می باشد که اگر صرفا آن را در دایره گاها خطا تعریف کنیم می بینیم که در قبال این خطا تا چه رده هایی به موضوع ورود پیدا میکنند که البته این حکایت از اهمیت موضوع دارد ولی غافل شدن از افرادی که با ریا و تظاهر و با چهره موجه به مردم و نظام آسیب می رسانند قابل پذیرش و توجیه پذیر نمی باشد هرچند دستگاه های ذیربط از جمله قوه قضائیه پیگیر معضلات بخصوص فساد اقتصادی هستند ولی چرا در این ۳۵ سال این خلاء های قانونی در سیستم کشف نشده است که براحتی شخصی یا گروهی با موجه جلوه دادن خود و با نفوذ در سبستم بتوانند براحتی چندین میلیارد از سفره مردم را مورد عنایت!! قرار دهند.
مگر چنین سوءاستفاده های اقتصادی با چنین رقم های نجومی یک شبه اتفاق می افتد مگر یک نفر به تنهایی می تواند به چنین حوزه گسترده ای از فساد ورود داشته باشد. مشکل کجاست؟ مشکل در یافتن همان پیچش مو است که باید آن را با دقت دید و نگاه صرفا عادی به امورات و مشکلات دست چندمی نباید مسئولین دلسوز را از اصل مطلب غافل کند.
هم افزایی قاعدتا برای پیشرفت کشور و برون رفت از بحرانها انجام می گیرد نه اینکه بعضی ها با بهره گیری از دانستنیها و نانوشته های قانونی، هم افزایی برای تولید فساد اقتصادی را رقم بزنند. مگر یک شخص از کف جامعه می تواند به چنین حوزه هایی ورود داشته باشد؟
طبق پرونده هایی که تاکنون مشخص و مطرح شده است فساد ریشه در افرادی دارد که دارای نام و نشان و پست و جایگاهی چه دولتی و چه در بخش خصوصی بوده اند . بعضی از مسوولین در اظهاراتشان سخن از پیچیدگی پرونده ها دارند ولی باید اذعان داشت لفظ در هم تنیدگی پرونده ها در حوزه فساد اقتصادی واژه ای مناسب تر است!
برای یک شهروند عادی با این همه بحث که به بهشت برود یا نرود و موضع گیری هایی که انجام می گیرد و مصاحبه هایی که راه می افتد و اینکه گشت ارشاد می آید یا نمی آید که نهایتا به مسئله روز تبدیل می شود فقط در حد واندازه یک خطا قابل هزینه کردن است.
امروز جامعه بیشتر به اصلاح درونی و ساختاری نیاز دارد و صرف توجه به ظواهر و هزینه میدانی و فیزیکی نمی تواند مشکلات جامعه را حل کند. کاهلی و یا عدم توجه به اصول مبتنی بر پذیرفته های دینی در سطح جامعه، موضوعی در حد و اندازه یک خطا را رقم می زند که حل آن ساز و کار خود را می طلبد ولی توجه به همین حفظ ظواهر با انگیزه سوءاستفاده در صاحبان مسند، هزینه هایی در حد و اندازه خیانت را رقم می زند موضوعی که بارها پس از پیروزی انقلاب از زمان افرادی همچون کشمیری ها تجربه شده تا رسیده به خاوری ها!!
و اگر روزی شرایطی فراهم شود که اسامی شخصیت های سوءاستفاده چی برده شود آن موقع میزان غفلت بیشتر نمایان خواهد شد…. اصلاح و رشد یک جامعه نیازمند نگاه همه جانبه است اگر به مو توجه می شود باید به پیچش مو هم توجه شود .خطای دیده شده از مو عموما مربوط به یک شهروند عادی است ولی خیانت در پیچیدگی های سیاسی و اقتصادی، مربوط به افرادی است که در مقام تصمیم سازی و تصمیم گیری قرار دارند و به عبارتی با هم در هم تنیده هستند و باز کردن این کلاف و برخورد با چنین پدیده هایی می طلبد هوشیاری و هوشمندی و صداقت و دور بودن از رانت و ریا و تزویر و مهمتر از همه اهل ایمان و تقوا را و زدودن رنگ ریا و تزویر در قبول مسئولیت.
انتهای پیام
